Wasilij Kandinsky
Kim był Wasilij Kandinsky?
Wassily Wasiljewicz Kandinsky (1866-1944) był rosyjskim malarzem i teoretykiem sztuki, powszechnie uważanym za jednego z pionierów sztuki abstrakcyjnej. Urodzony w Moskwie Kandinsky rozpoczął karierę artystyczną od studiów prawniczych i ekonomicznych, zanim po trzydziestce zajął się sztuką.
W 1896 roku przeniósł się do Monachium w Niemczech, aby studiować sztukę, i zapisał się do prywatnej szkoły artystycznej Antona Ažbe. Później studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie był pod wpływem ruchów impresjonistycznych i postimpresjonistycznych, i stał się czołową postacią w rozwoju awangardowych ruchów artystycznych, takich jak ekspresjonizm i Der Blaue Reiter (Błękitny jeździec). ).
Na wczesne obrazy Kandinsky'ego wpłynęło jego zainteresowanie duchowością i teozofią, a także zawierały odważne kolory i abstrakcyjne formy, które przekazywały głębokie idee emocjonalne i duchowe. Podczas swojego pobytu w ruchu Blue Rider, Kandinsky rozwinął swój własny, niepowtarzalny styl sztuki abstrakcyjnej, charakteryzujący się wykorzystaniem geometrycznych kształtów, żywych kolorów i dynamicznych kompozycji.
W latach dwudziestych Kandinsky wrócił do Rosji i zaangażował się w rozwój rosyjskiej awangardy. Wykładał w Moskiewskiej Akademii Sztuk Pięknych i współtworzył Instytut Kultury Artystycznej w Moskwie. Jednak ostatecznie opuścił Rosję w 1933 roku z powodu nacisków politycznych i przeniósł się do Francji, gdzie spędził resztę życia.
W trakcie swojej kariery Kandinsky był również głęboko zaangażowany w teorię sztuki i pisał obszernie o duchowym i emocjonalnym wymiarze sztuki. Jego książka „O duchowości w sztuce”, opublikowana w 1910 roku, uważana jest za przełomową pracę w rozwoju współczesnej teorii sztuki.
Prace Kandinsky'ego są znane z wykorzystywania koloru, formy i kompozycji do przekazywania głębokich emocjonalnych i duchowych idei. Jego obrazy są nadal szeroko wystawiane i kolekcjonowane na całym świecie i stanowią ważną część kanonu sztuki współczesnej.
Wassily Kandinsky - Kompozycja IX, 1936. Olej na płótnie. Musée National d'Art Moderne w Paryżu
Okresy artystyczne Kandinsky'ego
Karierę artystyczną Wassily'ego Kandinsky'ego można podzielić na kilka odrębnych okresów, z których każdy charakteryzuje się odmiennymi stylami, tematami i wpływami. Odzwierciedlają jego nieustające poszukiwania związków między duchowością, emocjami i abstrakcją w sztuce oraz jego innowacyjny wkład w rozwój malarstwa modernistycznego.
Wczesny okres (1890-1908) : W tym czasie twórczość Kandinsky'ego była figuratywna i reprezentacyjna, z wpływami ruchu impresjonistycznego i postimpresjonistycznego. Jego wczesne obrazy często przedstawiały pejzaże i sceny z życia codziennego, ale zaczął eksperymentować z abstrakcją na początku XX wieku. Jego pierwsze prace abstrakcyjne nadal pozostawały pod wpływem jego wcześniejszego stylu i często opierały się na pejzażach lub formach naturalnych.
Jedno z najwcześniejszych dzieł Kandinsky'ego, namalowane w 1901 roku, nosi tytuł „Achtyrka” i przedstawia małe miasteczko w Rosji. Obraz pokazuje zainteresowanie Kandinsky'ego uchwyceniem atmosfery i nastroju miejsca za pomocą koloru i pędzla.
„Murnau with Church II” (1910) jest dobrym przykładem wczesnego stylu Kandinsky'ego, na który wpłynął ruch fowistów i ekspresjonizm. Jest to również ważna praca w rozwoju sztuki abstrakcyjnej, ponieważ Kandinsky zaczął odchodzić od malarstwa przedstawiającego w kierunku bardziej abstrakcyjnych form wkrótce po stworzeniu tego dzieła.
Wczesny okres Kandinsky'ego był czasem eksperymentów i poszukiwań, ponieważ starał się rozwinąć swój własny, niepowtarzalny styl artystyczny. Chociaż jego wczesne prace są często mniej znane niż jego późniejsze prace abstrakcyjne, nadal są ważne dla zrozumienia ewolucji jego artystycznej wizji.
Wassily Kandinsky - Achtyrka, 1901. Olej na płótnie. Lenbachhaus, Monachium, Niemcy
Okres ekspresjonizmu (1908-1914) : Okres ten odnosi się do okresu w jego karierze artystycznej, kiedy był pod silnym wpływem ruchu ekspresjonistycznego. Prace Kandinsky'ego stawały się w tym okresie coraz bardziej abstrakcyjne, z naciskiem na kolor i ekspresję. Jego obrazy charakteryzowały się odważnymi, żywymi kolorami i dynamicznymi kompozycjami.
Jednym z najsłynniejszych dzieł Kandinsky'ego z okresu ekspresjonizmu jest „Kompozycja VII”, którą namalował w 1913 roku. Ten obraz charakteryzuje się użyciem odważnych kolorów i abstrakcyjnych form i jest często cytowany jako doskonały przykład sztuki nieprzedstawiającej .
Inne prace z okresu ekspresjonizmu Kandinsky'ego to „Improwizacja 28” (1912) i „Niebieska góra” (1908-1909). Prace te, takie jak „Kompozycja VII”, charakteryzują się odważnymi kolorami i abstrakcyjnymi formami, które sugerują tematy emocjonalne i duchowe.
Okres ekspresjonizmu Kandinsky'ego był czasem intensywnych eksperymentów i poszukiwań, ponieważ starał się przekazać silne emocje poprzez swoją sztukę. Chociaż jego późniejsze prace abstrakcyjne są być może lepiej znane, okres ten odegrał ważną rolę w rozwoju jego artystycznej wizji.
W tym czasie Kandinsky mieszkał w Monachium i należał do grupy artystów znanej jako Blue Rider. Ruch Blue Rider był wpływową grupą artystów, która działała w Niemczech na początku XX wieku. Grupa została założona w 1911 roku przez Wassily'ego Kandinsky'ego i Franza Marca i zajmowała się poszukiwaniem nowych form wyrazu w sztuce.
Artyści związani z ruchem Blue Rider interesowali się szeroką gamą stylów i technik artystycznych, w tym fowizmem, ekspresjonizmem i sztuką abstrakcyjną. Byli również zainteresowani badaniem duchowego i emocjonalnego wymiaru sztuki, a wiele z ich prac charakteryzowało się odważnymi kolorami i abstrakcyjnymi formami.
Do najbardziej znanych artystów związanych z ruchem Blue Rider, oprócz Wassily'ego Kandinsky'ego i Franza Marca, należą August Macke, Paul Klee, Alexej von Jawlensky, Lyonel Feininger i Gabriele Münter. Wszyscy ci artyści byli zjednoczeni w przekonaniu, że sztuka ma moc przekształcania świata, i starali się tworzyć dzieła, które będą inspirować widzów i prowokować do nowych sposobów myślenia.
Ruch Błękitnych Jeźdźców był krótkotrwały, istniał zaledwie kilka lat, zanim został przerwany przez wybuch I wojny światowej. Niemniej ruch ten wywarł głęboki wpływ na rozwój sztuki nowoczesnej i utorował drogę wielu ruchy artystyczne, które pojawiły się w następnych dziesięcioleciach.
Wassily Kandinsky - Kompozycja VII, 1913. Olej na płótnie. Galeria Trietiakowska, Moskwa
Okres rosyjski (1914-1921) : Kandinsky wrócił do Rosji podczas I wojny światowej i zaangażował się w krajową awangardową scenę artystyczną. Okres ten charakteryzował się ponownym zainteresowaniem rosyjską sztuką ludową i większym naciskiem na abstrakcję geometryczną.
W tym czasie Kandinsky związał się z wieloma grupami i ruchami artystycznymi, w tym z grupą Jack of Diamonds i ruchem suprematystów. Był również zaangażowany w tworzenie Instytutu Kultury Artystycznej w Moskwie, który zajmował się promocją nowych form sztuki i designu.
Jednym z najsłynniejszych dzieł Kandinsky'ego z jego okresu rosyjskiego jest „Kompozycja VIII”, którą namalował w 1923 roku. Ten obraz charakteryzuje się wykorzystaniem geometrycznych form i odważnych kolorów i jest często cytowany jako doskonały przykład sztuki suprematystycznej.
Inne prace z okresu rosyjskiego Kandinsky'ego to „Czarny i fioletowy” (1923) oraz „Kręgi w kole” (1923). Prace te odzwierciedlają zainteresowanie Kandinsky'ego wykorzystaniem geometrycznych kształtów i kolorów do wyrażania duchowych i emocjonalnych tematów.
Wassily Kandinsky - Kręgi w kole, 1923. Olej na płótnie. Muzeum Sztuki w Filadelfii, Filadelfia, USA
Okres Bauhausu (1922-1933) : Okres Bauhausu Kandinsky'ego odnosi się do okresu jego kariery artystycznej, kiedy był związany ze szkołą sztuki i projektowania Bauhaus w Niemczech. Okres ten charakteryzował się skupieniem na abstrakcji geometrycznej oraz integracją sztuki i technologii.
Kandinsky dołączył do wydziału Bauhausu w 1922 roku i szybko stał się wybitną postacią w szkole. Prowadził szereg kursów z teorii koloru i sztuki abstrakcyjnej, był także kierownikiem pracowni malarstwa ściennego.
Podczas pobytu w Bauhausie Kandinsky kontynuował badanie wykorzystania geometrycznych kształtów i odważnych kolorów w swoich dziełach. Zainteresował się także potencjałem sztuki do tworzenia zmian społecznych i rozwinął teorię sztuki, którą nazwał „duchowością w sztuce”.
Najbardziej znanym dziełem Kandinsky'ego z okresu Bauhausu jest „Żółto-czerwono-niebieski” (1925). Ta praca odzwierciedla zainteresowanie Kandinsky'ego wykorzystaniem geometrycznych kształtów i kolorów do wyrażania duchowych i emocjonalnych motywów.
Oprócz pracy artystycznej Kandinsky odegrał również ważną rolę w rozwoju Bauhausu jako instytucji. Pomógł ukształtować program nauczania i filozofię szkoły oraz działał na rzecz promowania integracji sztuki i technologii.
Wassily Kandinsky - Żółto-czerwono-niebieski, 1925. Olej na płótnie. Musée National d'Art Moderne w Paryżu
Okres paryski (1933-1944) : Kandinsky przeniósł się do Paryża w 1933 roku i kontynuował malowanie i pisanie aż do śmierci w 1944 roku. W tym okresie Kandinsky nadal badał wykorzystanie geometrycznych kształtów i odważnych kolorów w swoich dziełach, ale jego styl również uległa pewnym znaczącym zmianom.
W Paryżu Kandinsky związał się z grupą artystów znaną jako grupa Abstraction-Création, która zajmowała się promocją sztuki abstrakcyjnej. Kandinsky zaczął także włączać do swoich prac bardziej organiczne formy, odzwierciedlając jego zainteresowanie światem przyrody.
Niektóre z najsłynniejszych dzieł Kandinsky'ego z jego okresu paryskiego to „Błękit nieba” (1940) i „Kompozycja X” (1939). Prace te odzwierciedlają ciągłe zainteresowanie Kandinsky'ego używaniem koloru i formy do wyrażania duchowych i emocjonalnych tematów, ale pokazują również jego rosnące zainteresowanie światem przyrody i rytmami wszechświata. Podczas pobytu w Paryżu Kandinsky nadal pisał i publikował na temat sztuki i jej związku z duchowością.
Wassily Kandinsky - X, 1939. Olej na płótnie. Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen, Düsseldorf
Pisma teoretyczne
Wassily Kandinsky był nie tylko znakomitym artystą, ale także znaczącym teoretykiem sztuki. Wierzył, że sztuka ma potencjał wyrażania duchowych i emocjonalnych wymiarów ludzkiego doświadczenia i starał się opracować teorię sztuki, która odzwierciedlałaby to przekonanie. Jego książka „Punkt i linia do płaszczyzny” (1926) jest nadal uważana za przełomową pracę na temat sztuki abstrakcyjnej.
Jedną z najsłynniejszych teorii sztuki Kandinsky'ego jest jego idea „duchowości w sztuce”. Według Kandinsky'ego sztuka ma zdolność budzenia wewnętrznych emocji i duchowości widza. Uważał, że kolory i formy użyte w dziełach sztuki mogą przekazywać te emocje i duchowe idee bezpośrednio widzowi, omijając potrzebę języka werbalnego lub pisanego.
Jego książka „O duchowości w sztuce” (1911) badała duchowy wymiar sztuki i jej potencjał przekraczania materializmu. Kandinsky argumentował, że sztuka powinna być wolna od ograniczeń reprezentacyjnych, a kolor i forma mogą być używane do wyrażania emocji i idei jako takich. Uważał też, że abstrakcja jest najczystszą formą wypowiedzi artystycznej, a jego idee miały znaczący wpływ na rozwój sztuki nowoczesnej. Pisma Kandinsky'ego na temat sztuki są nadal badane i analizowane przez historyków i teoretyków sztuki.
Inną ważną teorią sztuki rozwiniętą przez Kandinsky'ego była jego idea „synestezji”. Kandinsky wierzył, że kolory, kształty i dźwięki są ze sobą powiązane i że można je wykorzystać w sztuce do wywołania złożonych reakcji emocjonalnych i duchowych. Uważał, że użycie koloru i formy w dziele sztuki może stworzyć rodzaj „muzyki dla oczu”, w której widz doświadczy sensorycznej i emocjonalnej reakcji na dzieło sztuki.
Kandinsky uważał również, że sztuka abstrakcyjna jest najwyższą formą sztuki, ponieważ pozwala na najbardziej bezpośrednie wyrażenie wewnętrznych emocji i idei duchowych artysty. Postrzegał sztukę abstrakcyjną jako rodzaj uniwersalnego języka, zrozumiałego dla ludzi ze wszystkich kultur i środowisk.
5 najsłynniejszych obrazów Wassily'ego Kandinsky'ego
„Kompozycja VII” (1913): To jedno z najsłynniejszych dzieł Kandinsky'ego, znane z żywych kolorów i złożonej kompozycji. Obraz przedstawia serię nakładających się geometrycznych kształtów, które tworzą wrażenie ruchu i energii.
„Żółto-czerwono-niebieski” (1925): Kandinsky uważał, że kolor ma duchową jakość i może przekazywać emocje i idee w sposób bardziej bezpośredni niż sztuka reprezentacyjna. W „żółto-czerwono-niebieskim” użycie koloru ma na celu przekazanie poczucia duchowej harmonii i równowagi.
„Kompozycja VIII” (1923): Obraz jest uważany za ważne dzieło w rozwoju sztuki abstrakcyjnej i jest podziwiany za wykorzystanie koloru i formy do stworzenia wrażenia ruchu. Jest również znany ze swojego wpływu na późniejszych artystów, w tym abstrakcyjnych ekspresjonistów.
„Czarno-biały” (1919): Ta grafika przedstawia eksplorację ekspresyjnego potencjału czerni i bieli przez Kandinsky'ego. Formy są uproszczone i abstrakcyjne, ale nadal sugerują poczucie głębi i wymiarowości. W „Czarno-białym” użycie kontrastujących kolorów ma stworzyć wrażenie napięcia i równowagi, a uproszczone formy mają oddać poczucie duchowości i transcendencji.
„Błękitna Góra” (1908-1909): Uważana jest za wczesny przykład eksploracji abstrakcji i ekspresyjnego potencjału koloru i formy przez Kandinsky'ego. Jest to również przykład wpływu rosyjskiej sztuki ludowej na twórczość Kandinsky'ego, gdyż uproszczona forma góry przypomina stylizowane formy występujące w tradycyjnej sztuce rosyjskiej.
Wassily Kandinsky - Błękitna góra, 1908-1909. Olej na płótnie. Muzeum Solomona R. Guggenheima
Rynek sztuki i muzea
Prace Wassily'ego Kandinsky'ego od dawna są bardzo poszukiwane na rynku sztuki i nadal osiągają wysokie ceny na aukcjach. Niektóre z najsłynniejszych dzieł Kandinsky'ego, takie jak „Studie für Improvisation 8”, „Fugue” i „Rigide et Courbé”, sprzedano w ostatnich latach na aukcjach Christie's i Sotheby's za miliony dolarów. Prace te są wysoko cenione ze względu na ich znaczenie historyczne, innowacyjność artystyczną i siłę wyrazu.
Prace Kandinsky'ego są szczególnie poszukiwane przez kolekcjonerów zainteresowanych rozwojem sztuki abstrakcyjnej i historią sztuki nowoczesnej. Jednak nie wszystkie obrazy Kandinsky'ego osiągają tak wysokie ceny na aukcjach. Mniejsze dzieła lub te o mniejszym pochodzeniu lub znaczeniu historycznym mogą być sprzedawane za dziesiątki lub setki tysięcy dolarów, a nie miliony.
Wiele najsłynniejszych obrazów Kandinsky'ego znajduje się w głównych zbiorach muzealnych, takich jak Solomon R. Guggenheim Museum w Nowym Jorku, Museum of Modern Art w Nowym Jorku i Centre Georges Pompidou w Paryżu. Instytucje te często wystawiają prace Kandinsky'ego w ramach swoich stałych kolekcji lub wystaw specjalnych.
Prace Kandinsky'ego znajdują się również w wielu innych muzeach i galeriach na całym świecie, w tym w Art Institute of Chicago, Tate Modern w Londynie i Ermitażu w Petersburgu.
Oprócz jego obrazów, w zbiorach muzealnych znajdują się również pisma i prace teoretyczne Kandinsky'ego, które często są badane i wystawiane obok jego dzieł. Pisma te oferują ważny wgląd w artystyczną wizję Kandinsky'ego i jego poglądy na temat duchowej i emocjonalnej mocy sztuki abstrakcyjnej.
Selena Mattei
