Kultowy obraz, który prawie nigdy nie ujrzał światła dziennego?
To dzięki pasji, wizji i zamówieniu Siergieja Czczoukina La Danse wreszcie ujrzało światło dzienne.
Na tym obrazie tancerze są stylizowani i uproszczeni, z czystymi konturami i kształtami, które dają im poczucie ruchu i rytmu. Są pomalowane na ultramarynowy błękit, głęboki odcień, który kontrastuje z białym tłem obrazu.
Bohaterowie przyjmują różne postawy, niektórzy unoszą ręce nad głowę, inni lekko uginają nogi lub obracają się do siebie. Artysta używał farby olejnej, techniki, którą szczególnie lubił. Użył również pigmentu zwanego ultramaryną, który nadaje tancerzom charakterystyczny niebieski odcień.
Oprócz farby olejnej użył również płatków złota, aby dodać kompozycji blasku. Te prześcieradła zostały nałożone na niektóre części tancerzy, takie jak ich paski i ramiona, aby nadać im bardziej żywy wygląd.
Istnieją dwie wersje tego kultowego obrazu
Pierwsza wersja La Danse powstała w 1909 roku. Ta wersja jest bardziej znana z tych dwóch. Praca ta znajduje się obecnie w zbiorach Museum of Modern Art w Nowym Jorku.
Matisse rozpoczął pracę nad drugą wersją La Danse w 1910 roku, często określaną jako La Danse II.
La Danse II jest większy niż pierwsza wersja, z większym kręgiem tancerzy i większą liczbą tańczących postaci. Nadwozia są większe i bardziej dynamiczne, z jeszcze żywszymi kolorami i odważniejszymi konturami. Ta wersja jest obecnie przechowywana w zbiorach Ermitażu w Sankt Petersburgu (Rosja).
Obraz stworzony do wystawienia z innym obrazem
Taniec i muzyka to dwa dzieła sztuki, które artysta stworzył w 1910 roku, mniej więcej w tym samym czasie.
Panele mają ponad 3 metry wysokości i zostały zaprojektowane do zainstalowania po obu stronach kominka w sypialni rosyjskiego kolekcjonera sztuki Siergieja Szczukina.
Te dwa obrazy są wystawiane razem w Ermitażu w Sankt Petersburgu (Rosja)
Portret Siergieja Szczukina – Dmitria Melnikova
„Taniec i fowizm”
La Danse Matisse'a to dzieło sztuki, które doskonale ucieleśnia artystyczny ruch fowizmu. Ten kultowy obraz jest świadectwem pasji Matisse'a do żywych kolorów i ekspresji emocjonalnej w sztuce.
Fowizm był ruchem artystycznym, który pojawił się we Francji na początku XX wieku. Artyści fowistyczni znani byli z odważnego i ekspresyjnego użycia koloru, który miał na celu wywołanie u widza silnych i intensywnych emocji.
W tej pracy tańczące postacie są przedstawione w jasnych, żywych kolorach, które przywołują ruch i energię tańca. Ciała tancerzy są stylizowane i uproszczone, z odważnymi konturami i jasnymi kolorami, które natychmiast przyciągają uwagę.
Artysta odważny, pełen pasji, wizjoner
Matisse urodził się w Cateau-Cambrésis na północy Francji w 1869 roku. Studiował prawo w Paryżu, ale szybko porzucił studia, by poświęcić się sztuce. Studiował pod okiem wielu znanych artystów, w tym Gustave'a Moreau, który był jego nauczycielem w Ecole des Beaux-Arts w Paryżu.
W swojej karierze stworzył wiele kultowych dzieł sztuki, w tym La Danse, Nu bleu i La Femme au chapeau. Pracował również w różnych mediach, w tym malarstwie, rzeźbie, grafice i rysunku.
Kontynuował pracę aż do śmierci w 1954 roku, w wieku 84 lat.
Fascynacja tańcem
Taniec od zawsze fascynował artystę. Fascynacja jej pięknem i wdziękiem, ale też ekspresyjnym potencjałem. Postrzegał taniec jako sposób komunikowania emocji i uczuć, których nie można wyrazić za pomocą mowy lub innych środków artystycznych.
Jest to widoczne w innych pracach, takich jak rzeźba Nu schodząca po schodach. Ta rzeźba przedstawia poruszającą się postać, uchwyconą w momencie przejścia i wzburzenia. Ponownie taniec jest używany jako sposób wyrażania najgłębszych emocji i uczuć.
5 sekretów, które warto wiedzieć o „La Dance”
„Taniec” Matisse'a to jeden z najsłynniejszych obrazów francuskiego artysty, ale czy wiesz, że skrywa kilka tajemnic?
- Tancerze czerpią inspirację z kultury afrykańskiej
Tancerze przedstawieni na obrazie „taniec” inspirowani są kulturą afrykańską, którą artysta odkrył podczas swoich podróży po Afryce Północnej. Postacie są stylizowane i uproszczone, dające wrażenie ruchu i rytmu.
- Stworzył gipsowy model tańca
Przed namalowaniem tańca na ścianę w jadalni swojego przyjaciela, rosyjskiego kolekcjonera Siergieja Szczukina, Matisse stworzył gipsowy model kompozycji naturalnej wielkości. Ten model powstał w 1909 roku i jest obecnie przechowywany w Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris.
- Oryginalny taniec był większy
Pierwotna wersja tańca była większa niż ta, którą znamy dzisiaj. Miał prawie osiem metrów długości i cztery metry wysokości, ale został zmniejszony, aby zmieścił się w jadalni Shchukina.
- Taniec został ukryty podczas rewolucji rosyjskiej
W 1917 r., podczas rewolucji rosyjskiej, „taniec” ukryto za ceglanym murem, aby uchronić go przed grabieżą i zniszczeniem. Odkryto go ponownie w 1930 roku podczas renowacji domu Szczukinów.
- Taniec zainspirował innych artystów
„Taniec” był inspiracją dla wielu artystów, w tym amerykańskiej choreografki Marthy Graham, która w 1928 roku stworzyła taniec inspirowany obrazem. Wpłynął także na innych współczesnych artystów, takich jak Pablo Picasso i Jackson Pollock.
Selena Mattei