Niezależnie od tego, czy chodzi o sztukę uliczną, sztukę miejską czy graffiti, te nowe trendy artystyczne od kilkudziesięciu lat kształtują się we wszystkich większych miastach: od Nowego Jorku po Paryż czy od Londynu po Tokio przez Rio. z Janeiro. Po pierwsze, użycie słowa „sztuka uliczna” jest stosunkowo nowe. Pochodzi z lat 2000. Wykorzystano go w 2006 roku podczas pierwszych aukcji dzieł sztuki reprezentujących ten nurt artystyczny. W 2008 roku wystawa „sztuki ulicznej” w Tate Modern w Londynie narzuciła ten termin na określenie tego nowego, szczególnego ruchu artystycznego charakteryzującego się wielką różnorodnością stylów (graffiti, kolaże, szablony, instalacje, freski, mozaiki, naklejki...)
Można powiedzieć, że jest to globalny ruch artystyczny, który rozpoczął się w latach 60. i żyje do dziś. Różnorodność wykorzystywanych mediów, stylów, technik oraz swoboda tworzenia w przestrzeni publicznej. To nowy ruch, który wszedł do historii sztuki.
Od niepamiętnych czasów na ścianach znajdowano ślady dzieł sztuki. Niezależnie od tego, czy chodzi o sztukę ciemieniową w jaskiniach Lascaux, czy nazwiska znalezione na ścianach Pompejów, sztuka rysowania i graffiti w przestrzeni publicznej jest obecna przez cały czas. To, co dziś nazywa się sztuką uliczną, nie jest więc zupełnie nowe.
We Francji w latach 30. artysta Brassaï, zainteresowany graffiti, postanowił je sfotografować, aby uwiecznić je na zdjęciach. W latach pięćdziesiątych Jacques Villeglé (1926-) i Raymond Hains odzyskali plakaty z ulicy, aby odtworzyć dzieło sztuki z tymi poszarpanymi fragmentami plakatu. W ten sposób położyli podwaliny pod to, co później stało się sztuką uliczną. W tym samym czasie Gérard Zlotykamien (1940-), w 1963 roku zaczął malować na ulicy czarno-czerwone sylwetki, które nazwał „efemerydami”. Swoje sylwetki będzie malował jeszcze przez kilka lat.
Ten motyw sylwetek i użycie farby w sprayu są również ważne w twórczości Ernesta Pignona-Ernesta (1942-). Jego sygnaturą są wycięte z szablonu sylwetki i narysowane na ścianach. Zaatakuje pewne miejsca i ściany swoimi dziełami, jak dzisiejsi artyści graffiti.
Pod koniec lat 60. w Filadelfii (Stany Zjednoczone) pierwszym z „graferów” był artysta Cornbread, który wszędzie dopisywał swój podpis. To narodziny pierwszych tagów: Wielkie litery wykonane aerozolem. Wielu młodych ludzi idzie za ich przykładem i umieszcza swoje nazwiska na ścianach.
W 1969 roku Julio 204 w Nowym Jorku jako jeden z pierwszych oznaczył miasto, jako pierwszy dodał swój numer ulicy do swojego podpisu. Zjawisko, które stanie się wyznacznikiem ruchu nowojorskiego. Taki 183 jest naprawdę pierwszym taggerem, który stał się znany w mieście, pokrywając ściany i pociągi metra swoimi podpisami.
W obliczu wzrostu liczby artystów graffiti, artyści zaczynają szukać możliwości wyróżnienia się. Stay High 149 jako pierwszy dodaje elementy graficzne do swojej sygnatury, podwajając metkę i dodając halo widoczne w serii Le Saint. Idąc za tym przykładem, wielu artystów graffiti pójdzie za jego przykładem, a styl będzie stawał się coraz bardziej pomysłowy. Faza 2 to wybitny artysta, który zmodyfikuje zawieszkę, tworząc coraz bardziej oryginalne kształty liter i kończąc jej kompozycję strzałką.
Płodny artysta późnych lat 70., Seen, tworzył prace w jasnych, kontrastowych kolorach, podczas gdy Blade pracował nad perspektywą i geometrią w swoich pracach. Jest jednym z pierwszych artystów zauważonych przez galerię i ma swoją pierwszą wystawę.
Styl ewoluuje coraz bardziej, czasami odchodząc od oryginalnego graffiti. Prawdziwe polowanie prowadzone przez władze na artystów, którzy tagują drzwi i wagony metra, nasila się, artyści zmuszeni są zdwoić swoją pomysłowość do pracy, by być coraz szybszym w swojej pracy i kreatywności, aby móc wyróżnić się na tle innych artystów . Doprowadzi to również do zmiany miejsca ich pracy i podwyższenia murów jako wsparcia dla ich osiągnięć. Ewolucja ich narzędzia pracy, jakim jest aerozol, może ewoluować. Pojawia się wiele kolorów, a końcówki natryskowe umożliwiają artystom tworzenie różnych grubości linii.
Artyści Futura, Dondi White, Rammellzee czy A-One byli czołowymi artystami przełomu lat 79. i 80. w USA. Są też pierwszymi, którzy nadają swojej pracy mniej lub bardziej polityczne przesłanie. Od 1979 roku miejsca sztuki i galerie alternatywne interesują się i wystawiają artystów street artu. Sukces stał się międzynarodowy i od lat 80. artyści Blade, Futura czy Seen wystawiali się na licznych wystawach w Europie. Europejskie muzea, takie jak muzeum Boijmans Van Beuningen w Rotterdamie, otrzymają dzieła sztuki ulicznej. Wraz z wystawami i odkryciem sztuki ulicznej poprzez podróże, od 1983 do 1984 roku, zjawisko rozprzestrzeniło się w Europie (Francja, Włochy, Niemcy...)
W Paryżu pierwszym znanym artystą graffiti jest Bando, który importuje graffiti do Francji i dołącza do artystów Blek le Rat i Jérôme Mesnager, którzy wykonują szablony na artystach przy użyciu miejskich podpór.
Jąkające się początki paryskiego graffiti koncentrują się na brzegach Sekwany między Pont Neuf a Pont de la Concorde. Intensyfikuje się wymiana między europejskimi artystami. Angielski artysta Mode 2 będzie zatem pracował w Paryżu z Bando, który następnie będzie współpracował z Holendrem Sho. Intensyfikują się również wymiany z artystami z Ameryki Północnej, takimi jak JonOne, który poznał Bando w Nowym Jorku, zamierza mu pokazać, co się dzieje w Paryżu. JonOne następnie przyjeżdża do Paryża, następnie dołącza do Bad Boy Crew (BBC) i zostaje na stałe w stolicy Francji. JonOne będzie odróżniał się od innych artystów, skupiając się na ruchu, a nie na liternictwie. Na początku lat 90. BBC wystawiała w całej Europie.
Jeśli do tej pory street art był zasadniczo techniką tagowania, to od lat 90. sztuka miejska przeżyje małą rewolucję. Niektórzy artyści zastąpią podpis przedstawieniami twarzy, portretami… – jak Shepard Fairey alias Obey. Jeszcze jako student w 1989 roku stworzył ikonę „André the Giant Has a Posse” i zrobił z niej naklejkę, którą rozdawał swoim przyjaciołom, prosząc ich, aby wszędzie ją przyklejali. Jego celem jest uświadomienie nam, że obrazy, które widzimy, mają znaczenie i ważne jest, aby je zrozumieć.
Nowa generacja nie będzie już używać tylko puszki aerozolu do inwazji na miejską przestrzeń, ale użyje naklejek, kolażu, mozaiki, szablonu…
Francuski Space Invider zaatakuje przestrzeń publiczną, przyklejając mozaikowe tessery na ścianach, aby stworzyć efekty wizualne inspirowane grą zręcznościową Space Invaders z 1978 roku. Invader zainstalował ponad 3000 części w ponad 60 miastach na całym świecie.
W odpowiedzi na wizualne zanieczyszczenie, jakie tworzy komunikacja komercyjna w przestrzeni publicznej, artysta Zevs odwróci logo głównych marek, roztapiając je po zmroku na fasadach domów towarowych. Stworzy również cienie obiektów małej architektury, malując cienie tych obiektów na chodnikach.
Przez lata artysta Banksy będzie wykorzystywał swoją sztukę do potępiania wad społeczeństwa za pomocą humoru, poezji i szokujących efektów wizualnych, w szczególności za pomocą techniki szablonowej. Jego proste i wyrafinowane sceny zdumiewają i naznaczają umysły. Szybko stał się jednym z najbardziej znanych artystów. Inni francuscy artyści będą używać tej techniki, jak Miss.Tic, Blek le Rat, Jef Aérosol czy C215.
Sztuka ulicy stale się rozwija. Od prostego graffiti z jego początków po graffiti Seen czy JonOne, techniki są zróżnicowane. Artyści graffiti nadal używają puszek ze sprayem do tworzenia swoich prac. Ale wykorzystują też nowe techniki i nośniki, takie jak mozaika, szablon, naklejka, instalacje, rzeźba czy projekcja wideo.
Artysta, któremu udało się utrzymać swoją tożsamość w tajemnicy przed mediami. Jego prace wykonane głównie w formie szablonu, początkowo na ulicach Londynu, zanim zawładnęły ulicami całego świata.
Jego satyryczna i wywrotowa twórczość ma na celu podkreślenie odmiennego niż ambientowy sposobu myślenia. Zwłaszcza środki masowego przekazu. Jego praca koncentruje się na silnych żądaniach politycznych i społecznych.
Dokument „Wyjście przez sklep z pamiątkami” z 2010 roku był nominowany do Oscara za najlepszy film dokumentalny.
Urodzony w 1970 roku, jest współczesnym artystą znanym z graficznych serigrafii. Znany najpierw ze swoich naklejek, jego praca stała się sławna dzięki plakatowi przedstawiającemu Baracka Obamę podczas wyborów prezydenckich w USA w 2008 roku.
Jego prace znajdują się w zbiorach wielu muzeów, takich jak Museum of Modern Art w Nowym Jorku czy Victoria and Albert Museum w Londynie.
Artysta urodzony w 1957 roku. Jest jednym z pionierów street artu we Francji początku lat 80. Artysta szablonowy, tworzy portrety osobowości takich jak Elvis Presley, Lennon, Basquiat... ale także osoby anonimowe jak dzieci, przechodnie czy żebracy.
„Graffiti to jedna z niewielu dostępnych dróg, gdy nie masz prawie nic. I chociaż nie możesz wyleczyć biedy na tym świecie obrazem, przynajmniej możesz sprawić, że ktoś się uśmiechnie, gdy sika”.
„Największych zbrodni nie popełniają ci, którzy łamią zasady, ale ludzie, którzy wykonują rozkazy. To oni zrzucają bomby i masakrują wioski”.
„Stworzenie to choroba, anomalia, z której nie mam zamiaru wyleczyć!”
Na całym świecie odbywa się wiele festiwali sztuki ulicznej i sztuki miejskiej:
Contemporary Street Art is a captivating form of artistic expression that has taken the world by storm. Unlike traditional artworks, Street Art is often created using unconventional supports and materials such as walls, bridges, and even abandoned buildings. These urban canvases are brought to life using a variety of tools including spray paint, markers, and stencils. What makes Street Art unique is its ability to challenge the status quo, provoke thought and emotion, and provide a voice to the marginalized and oppressed. This art form is often associated with rebelliousness, activism, and an unapologetic attitude. Whether it takes the form of a political statement or a beautiful mural, Street Art has the power to transform an ordinary space into a work of art that resonates with people from all walks of life.
The emergence of graffiti in the 1960s and 1970s is considered a pivotal moment in the history of original contemporary Street Art. This period was marked by the rise of hip-hop culture, which provided a platform for young people to express themselves through art.
The evolution of original contemporary Street Art has been remarkable in recent years. From its origins in the underground graffiti scene, Street Art has become a respected form of contemporary art that has taken the world by storm. With its vibrant colours, bold designs and powerful messages, Street Art has captured the imagination of the public and the art world alike. The use of stencils, wheat paste, stickers and murals has allowed Street Art to be accessible to everyone, making it an inclusive art form. The importance of Street Art in the contemporary art market cannot be overstated. It has become a valuable commodity and has been embraced by galleries and collectors worldwide. The demand for Street Art has risen, leading to an increase in prices and recognition for its artists. The relevance of Street Art in society has also been highlighted, with its ability to communicate social and political issues in a powerful and immediate way. Street Art has become a force to be reckoned with in the art world, and its evolution shows no signs of slowing down.
Contemporary Street Art is a genre of art that has taken the art world by storm. Here are some well-known artists who have made a name for themselves in the world of Street Art.
Banksy is a British artist who is known for his political and social commentary in his work. His pieces often include stenciled images and satirical messages that challenge the status quo.
Shepard Fairey is an American artist who is best known for his work on the Obama "Hope" poster. He is known for his bold and graphic style, which often incorporates political and social issues.
JR is a French artist who is known for his large-scale, black and white photographs that he wheat pastes onto buildings around the world. His work often focuses on issues of identity, community, and social justice.
Faith47 is a South African artist who is known for her murals that often incorporate elements of nature and spirituality. Her work is often introspective and poetic, exploring themes of identity, memory, and the human condition.
Os Gemeos are Brazilian twin brothers who are known for their colorful and playful murals that often incorporate elements of Brazilian culture and folklore. Their work is often characterized by a sense of whimsy and childlike wonder.
These artists have made significant contributions to the world of Street Art, challenging the status quo and bringing attention to important social and political issues. Their work continues to inspire and engage audiences around the world.
Banksy’s "Girl with Balloon" is a 2002 stencil artwork that depicts a young girl reaching for a heart-shaped balloon. This piece has become a symbol of hope and innocence, but also reflects the fleeting nature of life.
Shepard Fairey’s "Hope" is a 2008 poster featuring a stylized portrait of Barack Obama with the word "hope" beneath it. This artwork was commissioned during Obama’s 2008 presidential campaign and has since become an iconic symbol of political activism.
JR’s "Women Are Heroes" is a 2008 project in which he pasted large-scale portraits of women from around the world on the sides of buildings and other public spaces. This artwork highlights the strength and resilience of women, and the often overlooked contributions they make to society.
Os Gemeos’ "Giants" is a series of large-scale murals featuring the artists’ signature yellow characters. These playful and whimsical artworks often depict the artists’ personal experiences and memories, as well as their connection to their Brazilian heritage.
Keith Haring’s "Crack is Wack" is a 1986 mural that was painted on a handball court in New York City. This artwork serves as a warning about the dangers of drug addiction, and also reflects Haring’s belief in the power of art to inspire social change.
Invader’s "Space Invaders" is a series of pixelated mosaics featuring characters from the classic video game. These artworks have been installed in cities around the world, and serve as a reminder of the importance of play and imagination in our daily lives.
Swoon’s "Thalassa" is a 2014 installation that features a large-scale sculpture of a female figure riding a wave. This artwork reflects the power and beauty of the ocean, and also serves as a metaphor for the fluidity of human experience.
Borondo’s "Animal" is a 2016 mural that features a hyperrealistic portrait of a bull. This artwork reflects the artist’s interest in the relationship between humans and nature, and also serves as a commentary on the exploitation of animals for human gain.
