Justyna Urbanek (ur. 1994 w Gliwicach) - absolwentka Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Zajmuje się działaniami z zakresu: malarstwa, animacji, dźwięku, pracy w VR-rze. Jednak najbardziej pasjonuje się sztuką, która łączy techniki malarskie z materiałami budowlanymi.
Stale eksperymentuję w tej dziedzinie, odkrywając nowe środki wyrazu. Komponuję obrazy z materii pozaobrazowych w odniesieniu do płaszczyzny. Poprzez oryginalną materię obrazu zmuszam widza do odczuwania na poziomie wieloznaczeniowym. W głównej mierze dotykowym i wzrokowym. Po materiały, których używam, sięgam instynktownie, z mojej potrzeby ich wykorzystania, tworząc unikatowy kod do ich odczytu. Płótno jest dla mnie swego rodzaju notesem, pamiętnikiem, do zapisywania uczuć, wrażeń, przemyśleń. Motywem przewodnim moich projektów jest odbieranie sztuki zmysłowo poprzez malarstwo materii.
W przedmiotach robi na mnie wrażenie oddziaływanie na nie czasu, korozja, zmienność, i odnoszę je do moich stanów emocjonalnych. Dlatego też staram się śledzić szczegółowo powierzchnie przedmiotów i stąd też czerpię inspirację do własnej twórczości. Zmieniona przez czas materia, jak gdyby makro-postać przejmuje mnie najbardziej.
Powierzchnie płócien zostały silnie zróżnicowanie – obok partii płaskich pojawiły się grube, niemal reliefowe, fragmenty gęstej, fizycznie uchwytnej farby. Prace zachowują abstrakcyjną formę, a jednoczenie na pierwszy plan wysuwają się właściwości tworzywa malarskiego. Tym sposobem wyszukuję odpowiednią formę i kształt. Procedurze tej towarzyszy długotrwała, wnikliwa obserwacja powstałych śladów i ponownie ich przetwarzanie.