F Gulgun Engin

1959- Bursa’da doğdu, 1979- İstanbul İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi, M.M.Y.O. bitirdi, 1980-İstanbul Üniversitesi, İşletme Fakültesi’ nde İşletme Yöneticiliği İhtisası (MBA) tamamladı. 1989’da Bahattin Odabaşı atölyesinde başladığı resim çalışmalarına akademik bir yön vermek üzere 1994’ te girdiği Marmara Üniversitesi, A.E.F. Resim-İş Eğitimi Bl.,Resim Anasanat Dalı’nı 1998’te “Üstün Başarı Belgesi” alarak birincilikle bitirdi. Çeşitli atölyelerde resim-desen, baskı teknikleri, grafik, karanlık oda fotoğraf çalışmaları yaptı. Prof. Dr. Dinçer Erimez ve Prof. Dr. Selçuk Mülayim ile Sanat Tarihi ve Üslup Araştırmaları üzerine çalıştı. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü’nde yaptığı Yüksek Lisansını Resimde; Prof. Ramiz Aydın, Grafikte; Prof. Bünyamin Özgültekin atölyelerinde en yüksek derece ile tamamladı. 2 lisans ve 2 yüksek lisans diplomasına sahip olduğu bu yıllar içinde; Eczacıbaşı Holdingte Araştırma Uzmanlığı görevinde bulundu. Tezhip ve desen çalışmaları, İFSAK’ ta fotoğraf çalışmaları yaptı. “Türkiye’de 1923’ten-2000’e Plastik Sanatlar Eğitimi Bibliyografyası"hazırladı. 2002-2003 yılları Arkitekt Dergisi Yayın Yönetmenliği ve editörlüğünü yaptı. 50 yi aşkın kişisel, uluslararası, karma ve grup sergisine katıldı. Yurtdışında ve yurtiçinde çeşitli televizyon ve radyo kanallarının anahaber, kültür-sanat programlarına konuk edildi. Marmara Grubu kurucularından olup, GESAM, Ressamlar Derneği ve Güzel Sanatlar Birliği Resim Derneği üyesidir. Güzel Sanatlar Birliği Yönetim Kurulu’ndadır. “Who is Who in Turkey” de yer almaktadır. Ozel ve tüzel koleksiyonlarda resimleri bulunan sanatcı, resim çalışmalarının yanısıra, fotoğrafa da gönül veren biri olarak hayatın renklerini kadrajına sığdırmaya çalışmayı da sürdürmekte. About My Paintings Trustfully, I must admit that I faced the problems that hinder the way of contemporary Turkish painters as well as my other colleagues. However, what made my way different was my intensive stripping of the forms, minimizing the concept of the tissue and reducing the colours’ symbolic value on the palette . In other words, restricting the plastic volume became my meyhod, instead of excess usage of the plastic elements. In spite of the descriptions above, I prefer to bring forward the imaginary dimension. Whereas I try to keep the figure – space relation together in the simplest form; I still search for a sensitive tension. Some specific human figures which entered in my paintings seem to be real human. Besides that, via painting these nude figures, human is explained in the dimension of social city mankind. Although we have no idea about them, they are always with us, and they are “the human”; human beings whose sensitive tensions echo from the doors, walls and windows. Sometimes an individual figure shows the loneliness, whereas sometimes a group of two or three component relations link with the usage of purple and yellow i...