„Guernica”, słynne dzieło sztuki, żywo i przejmująco przedstawiające okropności hiszpańskiej wojny domowej, zostało przejęte przez Republikę Hiszpańską w 1937 roku. Jednak podczas II wojny światowej, na prośbę artysty, obraz pozostał w Muzeum Sztuki Nowoczesnej Sztuka w Nowym Jorku. Dopiero w 1981 r. „Guernica” wróciła do Hiszpanii i znalazła swoje miejsce w Muzeum Prado aż do 1992 r., kiedy to ostatecznie przeniesiono ją do Muzeum Reina Sofía.
Od początku obowiązywał zakaz utrwalania obrazu za pomocą środków fotograficznych. Cel był oczywisty: chronić „Guernicę” przed potencjalnymi szkodami powodowanymi przez lampy błyskowe aparatów fotograficznych i zapewnić odwiedzającym autentyczne wrażenia, pozbawione urządzeń rozpraszających uwagę i uniesionych rąk. Polityka ta zyskała poparcie niektórych kręgów, ale spotkała się z krytyką ze strony innych, którzy uważali ją za zbyt restrykcyjną i być może oderwaną od epoki.
To właśnie ten ostatni aspekt zmotywował kierownictwo muzeum do uchylenia zakazu. Pomysł był taki, że zezwolenie na fotografowanie, a co za tym idzie, udostępnianie tych zdjęć, nie tylko przyciągnie młodszą publiczność, ale także zachęci do szerszego zaangażowania społeczeństwa.
Interesujące fakty:
Latem ubiegłego roku Mick Jagger, wokalista zespołu Rolling Stones, miał wyjątkową okazję prywatnie obejrzeć dzieło „Guernica”, kiedy muzeum nie było otwarte dla zwiedzających. Przy tej okazji otrzymał pozwolenie na wykonanie fotografii arcydzieła.
Od wielu lat temat fotografii zwiedzających wywołuje intensywne dyskusje. Niektórzy twierdzą, że taka fotografia może zaszkodzić dziełom sztuki pozbawionym odpowiedniej ochrony i że nie może zastąpić prawdziwego doświadczenia z pierwszej ręki, jakim jest docenienie tych dzieł sztuki.
Selena Mattei
