Terwijl sommigen van jullie thuis zijn in de warmte, verdrietig omdat ze niet op zomervakantie kunnen, of in bed liggen dromend over Amerika, stel je dan voor dat ik bij je aanbel, je uit je huis sleep en je bij de hand neem. Mijn verhaal neemt je mee op een denkbeeldige reis door de prachtige landschappen van de Verenigde Staten, vastgelegd door enkele van de meest iconische schilders en fotografen van de "Nieuwe Wereld". Wie zullen deze reisgenoten zijn en waarom heb ik hen gekozen?
Nou, de meeste van de genoemde kunstenaars maakten deel uit van belangrijke bewegingen in de Amerikaanse landschapskunst en fotografie, die een substantiële impact hadden op de representatie van de natuur. Om u een voorproefje te geven van een aantal van hen: Thomas Cole , oprichter van de Hudson River School, initieerde een beweging die de wilde en ongerepte schoonheid van Amerika vierde. Jasper Francis Cropsey , ook lid van de Hudson River School samen met Asher Brown Durand , stond bekend om zijn seizoensgebonden landschappen, met name herfstlandschappen, die de natuur in al haar pracht afbeeldden.
Albert Bierstadt daarentegen verlegde de grenzen van de beweging met zijn grootse voorstellingen van het Amerikaanse Westen, terwijl Frederic Edwin Church , een leerling van Cole, een wetenschappelijke en avontuurlijke dimensie aan zijn werken toevoegde, geïnspireerd door de reizen en studies van Alexander von Humboldt.
Op het gebied van fotografie was Carleton Watkins een pionier in het vastleggen van de schoonheid van Yosemite, terwijl Ansel Adams bekend is om zijn zwart-witfoto's die de majestueuze schoonheid van Yosemite en andere nationale parken in beeld brengen.
We zijn klaar voor onze reis, een avontuur door tien buitengewone kunstwerken die ons naar de Verenigde Staten zullen brengen. Stel je voor dat je deel uitmaakt van een georganiseerde tour waarbij elke kunstenaar die we ontmoeten onze persoonlijke gids zal zijn, die de schoonheid en majesteit van hun land onthult door hun ogen en creaties.
Thomas Cole, The Oxbow, 1836. Olieverf op doek. MOMA, New York.
Eerste stop: Thomas Cole en "The Oxbow" (uitzicht vanaf Mount Holyoke, Northampton, Massachusetts, na een onweersbui) (1836)
Terwijl we aan onze reis beginnen, is onze eerste reisgenoot Thomas Cole, de oprichter van de Hudson River School. Met zijn schilderij uit 1836 presenteert hij ons een romantisch panorama van de Connecticut River Valley, dat de spanning tussen wildernis en beschaving symboliseert direct na een onweersbui.
Waarom zo'n sentiment vastleggen? Tussen 1833 en 1836 was Thomas Cole druk bezig met het maken van zijn serie schilderijen getiteld "The Course of Empire", in opdracht van de New Yorkse beschermheer Luman Reed. Het intensieve werk en de eenzaamheid die bij dit project hoorden, zorgden ervoor dat Cole zich eenzaam en depressief voelde. Toen Reed Coles nood opmerkte, stelde hij voor dat hij een pauze nam en een ander stuk maakte voor de jaarlijkse tentoonstelling van de National Academy of Design in april 1836. Cole stemde toe en besloot een uitzicht vanaf Mount Holyoke te schilderen, een gebied dat hij eerder had geschetst en bijzonder inspirerend vond.
De beschrijving van het meesterwerk "The Oxbow" presenteert een krachtig contrast tussen wildernis en gecultiveerd land. De linkerkant van het schilderij toont een donker, door stormen geteisterd terrein met gebroken boomstammen en ruige kliffen onder dreigende wolken. In schril contrast toont de rechterkant een sereen, zonnig landschap met gecultiveerde velden, met de nadruk op de rustige Connecticut River die erdoorheen kronkelt. Cole gebruikte vakkundig een diagonale lijn om deze twee contrasterende scènes te scheiden, waardoor een verhaal van natuur versus beschaving ontstond. Opvallend is dat Cole ook een klein zelfportret op de voorgrond heeft opgenomen, zittend met zijn ezel. Kunt u de goed gecamoufleerde schilder spotten? Deze figuur onderstreept de aanwezigheid van de kunstenaar in de natuurlijke wereld die hij vereeuwigt.
Asher Brown Durand, Kindred Spirits, 1836. Olieverf op doek. Crystal Bridges Museum of American Art.
Tweede halte: Asher Brown Durand en "Kindred Spirits" (1849)
Terwijl we onze reis voortzetten, ontmoeten we Asher Brown Durand. Met "Kindred Spirits" leidt de schilder ons naar een richel in een van de kloven van de Catskill Mountains, waar naast het landschap ook Thomas Cole en William Cullen Bryant, een beroemde natuurdichter en redacteur, worden afgebeeld. Waarom dit specifieke onderwerp?
Durand, Coles eerste leerling en een goede vriend van Bryant, maakte dit schilderij op verzoek van Jonathan Sturges, een beschermheer van beide kunstenaars. Sturges gaf het schilderij aan Bryant ter ere van de lofrede die de dichter uitsprak tijdens Coles herdenkingsdienst in februari 1848. Gebaseerd op een zin uit John Keats' zevende sonnet, "O Solitude," vroeg Sturges Durand om Cole en Bryant samen af te beelden als "verwante zielen" in het landschap. Bijgevolg paste Durand zijn nauwkeurige benadering aan natuurlijke vormen aan, zoals de rotsachtige richel en overhangende boomtakken, om Keats' poëtische verwijzingen naar "nature's observatory" en "the boughs pavilioned" te suggereren.
Naast de historische betekenis belichaamt het schilderij het huwelijk van naturalisme en idealisering dat centraal staat in de esthetiek van de Hudson River School. De nauwkeurige weergave van natuurlijke elementen, gecombineerd met een geïdealiseerde visie op de natuur, weerspiegelt de harmonie en schoonheid die Durand en zijn tijdgenoten in hun werk probeerden vast te leggen.
Jasper Francis Cropsey, Greenwood Lake, 1870. Schilderij.
Derde halte: Jasper Francis Cropsey en "Greenwood Lake" (1870)
Onze reis gaat verder met Jasper Francis Cropsey, die onze gids is naar Greenwood Lake! Het gelijknamige schilderij legt de sereniteit van een zonsondergang vast op de eerder genoemde locatie, waar een rijk en levendig kleurenpalet de rode en gouden bladeren van de bomen benadrukt.
Cropsey stond bekend om zijn gedurfde en weelderige gebruik van kleur. Als lid van de Hudson River School van de eerste generatie gebruikte hij dit vooral om herfstachtige onderwerpen af te beelden. De levendigheid en glans maakten indruk op de kijker.
In "Greenwood Lake" geeft de kunstenaar ook uiting aan een andere unieke overtuiging: dat landschappen de hoogste vorm van kunst zijn en dat de natuur een directe manifestatie van God vertegenwoordigt. Dit meesterwerk viert niet alleen de natuurlijke schoonheid van de regio, maar weerspiegelt ook een diep patriottisch sentiment voor de ruige en ongetemde kwaliteiten van Amerika.
Albert Bierstadt, De Rocky Mountains, Lander's Peak, 1863. Schilderij.
Vierde halte: Albert Bierstadt en "The Rocky Mountains, Lander's Peak" (1863)
Albert Bierstadt neemt ons mee naar Lander's Peak in het Wyoming-gebergte, waar we ook een Shoshone Native American-kamp kunnen zien, dat op de voorgrond van het schilderij verschijnt. De keuze van het onderwerp is te danken aan bijzondere omstandigheden: de kunstenaar creëerde het stuk in 1863, op basis van schetsen die hij maakte tijdens een expeditie in 1859 onder leiding van kolonel Frederic W. Lander in de huidige regio's Wyoming en Utah.
Bierstadt, geboren in Duitsland in 1830 maar verhuisd naar New Bedford, Massachusetts, op tweejarige leeftijd, bracht vele vormende jaren door in Europa, en debuteerde in 1858. Zijn succes kwam echter na de eerder genoemde reis in 1859. Tijdens deze expeditie was de kunstenaar diep onder de indruk van de landschappen van de Rocky Mountains, die hij beschreef als "het beste materiaal voor de kunstenaar ter wereld." Niettemin is het belangrijk om te benadrukken dat het betreffende meesterwerk geen echt landschap afbeeldt, maar eerder een geïdealiseerde locatie gebaseerd op de natuur, aangepast door Bierstadt om een dramatisch effect te bereiken.
Albert Bierstadt, Vallei van de Yosemite, 1864. Schilderij.
Vijfde halte: Albert Bierstadt en "Valley of the Yosemite" (1864)
We blijven bij onze gids Bierstadt voor een excursie in Yosemite Park, het onderwerp van "Valley of the Yosemite", een schilderij dat hij maakte na zijn reis naar de westkust van de Verenigde Staten in de zomer van 1863 met schrijver Fitz Hugh Ludlow. Tijdens de reis bracht Bierstadt enkele weken door met het maken van en plein air studies in Yosemite Valley, waarbij hij deze schetsen gebruikte als referentie voor zijn toekomstige schilderijen, waaronder "Valley of the Yosemite", voltooid in zijn studio in New York in 1864.
Bierstadt beschreef Yosemite als de "Tuin van Eden in Amerika" en schilderde idealistische scènes van de Amerikaanse wildernis, die hij afbeeldde als geheel onaangetast door mensen. In feite presenteert "Valley of the Yosemite" een idyllisch tafereel met een groep herten die vredig rondzwerven op de voorgrond, terwijl de zonsondergang een geeloranje gloed over het hele landschap werpt, weergegeven in Bierstadts typische luministische stijl.
Interessant feit: dit meesterwerk is kleiner van formaat dan zijn andere panoramische taferelen en wordt vaak beschouwd als een schets voor zijn aanzienlijk grotere schilderij "Looking Down Yosemite Valley, California", dat hij een jaar later, in 1865, maakte.
Carleton Watkins, Half Dome, Yosemite, 1865. Fotografie.
Zesde halte: Carleton Watkins en "Half Dome, Yosemite" (1865)
Verdergaand met Carleton Watkins, een pionier in landschapsfotografie, toont zijn foto "Half Dome, Yosemite" de majesteit van de beroemdste rotsformatie van het park. De foto, genomen door Carleton Watkins en afgedrukt door Isaiah West Taber rond 1870, is een duidelijk bewijs van hoe deze locatie een van de favoriete onderwerpen van de kunstenaar werd. Watkins' afbeeldingen hadden een grote invloed op de beslissing van het Amerikaanse Congres om de vallei te behouden als nationaal park.
Terug in de tijd, in juli 1861 nam Watkins een carrièrebepalende beslissing: hij reisde naar Yosemite met zijn mammoetplatencamera en een stereoscopische camera. De kunstenaar sloot zijn reis af met dertig mammoetplaten en honderd stereoscopische negatieven, die in 1862 in New York werden tentoongesteld in de Goupil Gallery, waar ze lof ontvingen van critici, waaronder de New York Times. Waarom zo'n succes? Watkins' werken vertegenwoordigen enkele van de vroegste voorbeelden van Yosemite-fotografie die aan de oostkust van de Verenigde Staten te zien zijn.
Thomas Moran, De Grand Canyon van Yellowstone, 1872. Schilderij.
Zevende halte: Thomas Moran en "The Grand Canyon of the Yellowstone" (1872)
We doorkruisen nu het uitgestrekte en wilde landschap van Yellowstone National Park met Thomas Moran, wiens schilderij ons doet nadenken over de majestueuze Grand Canyon. Maar hoe raakte hij zo bekend met het gebied dat hij ons de weg wees?
In 1871 nam Moran deel aan een expeditie onder leiding van Ferdinand Vandeveer Hayden die het gebied verkende dat bestemd was om Yellowstone National Park te worden. De kunstenaar bracht meerdere dagen door met het schetsen van de Grand Canyon vanuit verschillende perspectieven. Het is belangrijk om te benadrukken hoe Haydens gedetailleerde verslag van de expeditie, dat Morans schetsen en schilderijen bevatte, evenals foto's van William Henry Jackson, het Congres ervan overtuigde het gebied te behouden als nationaal park. Kort daarna, in maart 1872, ondertekende president Ulysses S. Grant de wet ter bescherming van Yellowstone National Park, waarmee het 's werelds eerste nationale park werd gecreëerd.
Terugkerend naar het kunstwerk, biedt het meesterwerk een geïdealiseerd uitzicht op de Grand Canyon van de topografie van Yellowstone aan het einde van de 19e eeuw. De aandacht van de kijker wordt getrokken door de stromende rivier, die klein lijkt vergeleken met het uitgestrekte rotsachtige landschap. Hoewel de compositie, rijk aan sparren en dennen, een oeroude omgeving suggereert die onaangetast is door de beschaving, zijn er vier figuren, waaronder een Indiaan, op de voorgrond te zien als getuigen van de majesteit van de natuur.
Thomas Moran, The Chasm of the Colorado, 1874. Schilderij.
Achtste halte: Thomas Moran en "The Chasm of the Colorado" (1874)
Onze reis door de Grand Canyon gaat verder met Thomas Moran, dit keer met zijn meesterwerk "The Chasm of the Colorado", voltooid tussen 1873 en 1874, ontstaan uit zijn verkenningstochten met majoor John Wesley Powell.
Het onderwerp wordt weergegeven in een dramatische stormscène: de linkerkant van het schilderij is omgeven door donkere, dreigende wolken, terwijl de rechterkant wordt verlicht door een helderdere lucht, wat een sterk chromatisch contrast creëert. Dit effect toont niet alleen Morans vermogen om dynamische atmosferische omstandigheden af te beelden, maar ook de grootsheid en het gevaar van het natuurlijke landschap.
Opnieuw onderstreepte Morans werk de ongerepte en oorspronkelijke schoonheid van het Amerikaanse Westen, en speelde een belangrijke rol in het bevorderen van het behoud van deze natuurlijke landschappen. "The Chasm of the Colorado" werd door het Amerikaanse Congres gekocht voor $ 10.000 en tentoongesteld in de lobby van de Senaat. Momenteel is het schilderij te zien in het Smithsonian American Art Museum.
Ansel Adams, Clearing Winter Storm, 1944. Fotografie.
Negende halte: Ansel Adams en "Clearing Winter Storm" (1944)
De laatste twee bestemmingen van onze reis hebben dezelfde gids: Ansel Adams! De fotograaf is de auteur van "Clearing Winter Storm", een iconische foto die het al vaak genoemde Yosemite National Park vastlegt. De zwart-witfoto brengt de majesteit en het drama van de natuur volledig over, waarbij de met sneeuw bedekte bergen uit de stormwolken tevoorschijn komen en een etherische en mysterieuze sfeer creëren. Adams' bekwame compositie maakt inderdaad gebruik van het contrast tussen diepe schaduwen en felle lichten, waardoor de uitgestrektheid en ongerepte schoonheid van het natuurlijke landschap worden benadrukt.
Het is geen toeval dat Adams' landschapsfoto's bekend staan om hun intense emotionele lading, die de beelden kracht en diepte geeft. Dit komt tot leven door een lange zoektocht, met als uiteindelijk doel de schoonheid van de natuur te laten zien en de gevaren van consumentisme en een levensstijl die het milieu niet respecteert, te benadrukken. Dankzij zijn werk kunnen we nog steeds de grote natuurparken bewonderen zoals ze waren vóór de komst van het massatoerisme.
Interessant weetje: Op 14-jarige leeftijd kreeg Adams zijn eerste camera tijdens een bezoek aan Yosemite National Park. Deze gebeurtenis markeerde het begin van zijn fotografische carrière.
Ansel Adams, Aspens, Noord-New Mexico, 1958. Fotografie.
Tiende halte: Ansel Adams en "Aspens, Northern New Mexico" (1958)
Voordat we terug naar huis gaan van onze Amerikaanse vakantie, wil Adams ons New Mexico laten zien, vastgelegd op de foto "Aspens". Hoe is deze zwart-witfoto ontstaan? Een klassiek voorbeeld van de stijl van de kunstenaar om de schoonheid en essentie van Amerikaanse landschappen vast te leggen, het meesterwerk werd gemaakt tijdens een terugreis vanuit Canyon de Chelly, Arizona, in de herfst van 1958. Tijdens de reis zag Adams een bos trillende espen in New Mexico en werd hij vooral getroffen door hun gouden bladeren; hij besloot onmiddellijk te stoppen en de scène te fotograferen. De kunstenaar beschreef dat moment als volgt: "We bevonden ons in de schaduw van de bergen ten noorden van Santa Fe, het licht was koel en stil en er was geen wind. De espenstammen waren lichtgroen en de bladeren waren levendig geel. De bosbodem was bedekt met een wirwar van roodachtig kreupelhout. Het was allemaal erg stil."
Hoewel hij aanvankelijk overwoog om een kleurenfoto te maken, koos Adams voor zwart-wit, waardoor hij het contrast tussen de schaduwen van het bos en de bladeren van de bomen kon versterken. De kunstenaar legde ook uit dat de meeste waarnemers dachten dat de foto was genomen in een zonnig tafereel, terwijl het in werkelijkheid licht voorstelde dat verspreid werd door de lucht en weerkaatste door verre wolken. Deze observatie benadrukt hoe Adams zijn stijl gebruikte om de simpele weergave van de fysieke realiteit te overstijgen, en kijkers uitnodigde tot een emotionele en contemplatieve reactie.
Fijne terugreis van uw vakantie in Amerika!
Olimpia Gaia Martinelli