Seven trees (2023) Rzeźba autorstwa Olivier Goupil Artbre

Olivier Goupil to współczesny francuski rzeźbiarz, który głęboko zagłębia się w badanie drzew, ich skomplikowanych fraktali i harmonijnego istnienia ekosystemów leśnych. Jego wybranym medium jest drut miedziany z recyklingu, pozyskiwany z materiałów przemysłowych, wraz z pełnym spektrum jego naturalnej korozji.

Artystyczna podróż Goupila koncentruje się wokół jedynego tematu – drzew – z ich niemal nieskończoną różnorodnością form i kompozycji. Używa pozornie prostego medium, drutu miedzianego, który mimo to emanuje poczuciem szlachetności i można go uformować w skomplikowane kształty przy użyciu minimalnej liczby narzędzi. To, czego szuka w tej nowo odkrytej ekspresji artystycznej, to poczucie prostoty, które staje się najbardziej widoczne, gdy przenosimy uwagę z samej rzeźby na cienie, jakie rzuca ona w ciągu dnia. To niezwykła transformacja, w której wzajemne oddziaływanie światła i zaledwie gramów odpadów przemysłowych tworzy niezwykle realistyczne przedstawienia natury.

We wczesnych fazach swoich artystycznych poszukiwań Goupil czerpał wielką przyjemność z przesuwania plastikowych granic miedzi. Jego celem było uchwycenie istoty różnych gatunków drzew w całej ich różnorodności i ewolucji na przestrzeni czasu. Wykorzystując druty o średnicy od 0,18 do 4 mm, udało mu się stworzyć części o różnych rozmiarach i osiągnąć szeroki zakres efektów artystycznych. Dodatkowo eksperymentował z procesami korozji, które pozwoliły mu nadawać miedzi różne odcienie grynsztu i błękitu lub modulować wrodzoną jasność naturalnej miedzi, co prowadziło do głębszych brązów, a ostatecznie do matowej czerni przypominającej cienie.

Poprzez swoje rzeźby przedstawiające drzewa Goupil zagłębia się w zbiorową pamięć pór roku, odporność na silne wiatry, ziemisty aromat po opadach deszczu i niuanse architektoniczne różnych gatunków drzew. Podchodzi do swojej sztuki poprzez proces akumulacyjny, zaczynając od podstawy i przeciągając każde miedziane pasmo przez drzewo, od korzeni po gałązki. Jego twórcza podróż przebiega po delikatnej linii pomiędzy wierną reprodukcją a całkowitą improwizacją. Rozkoszuje się kolejnymi fazami pozornie chaotycznych aranżacji, podczas gdy dziesiątki lub tysiące wątków stopniowo zbiegają się w kierunku jego ostatecznego zadania: uchwycenia fragmentu emocjonalnego połączenia, jakie odczuwa, patrząc na prawdziwe drzewa.

Próba wyartykułowania tej głębokiej relacji z drzewami wydaje się niemal zdradą, gdyż zapraszają nas one do swojego cichego świata. Na długo przed spożyciem mleka matki to dostarczany przez nie tlen wypełnia nasze płuca, inicjując niewypowiedzianą wymianę trwającą całe życie. Las, stale ewoluujący i utrzymujący swoją delikatną równowagę, kryje w sobie wiele różnorodnych istot, które go tworzą i kształtują. Dla porównania nasz rozwój społeczny wydaje się bardziej chaotyczny i być może mniej tolerancyjny i zrównoważony. W obecności drzew znajdujemy lekcję, którą mogliśmy przeoczyć.

Drzewo przekracza pokolenia i kultury, niemal na granicy uniwersalności. Stało się apolityczne, konfesyjne i aseksualne, choć kiedyś symbolizowało oś świata, łączącą ludzkość z mądrością. Ta mądrość często nam umyka, pozostawiając nas z wrażeniem, że Goupil musi próbować wyrzeźbić puste przestrzenie pomiędzy pasmami miedzi, starając się uchwycić esencję drzew, które w milczeniu zapraszają nas do swojego świata.

• Obywatelstwo: FRANCJA
• Data urodzenia : nieznana data
• Domeny artystyczne: Prace profesjonalnych artystów,
• Grupy: Profesjonalny artysta Współcześni Artyści Francuscy