The Softness (2024) Schilderij door Andrea Vandoni

Andrea Vandoni, een hedendaagse Italiaanse schilder, werd in 1972 geboren in Novara, nabij Milaan, waar hij momenteel woont en werkt. Zijn passie voor tekenen en kunst was al op jonge leeftijd duidelijk. Deze vroege neiging werd gevoed door schilderlessen en frequente bezoeken aan de meest gerenommeerde musea, kunstgalerijen en kunststeden van Italië. Deze vormende ervaringen legden de basis voor Vandoni's diepgaande liefde voor kunst en geschiedenis.

Vandoni's artistieke reis is diep verweven met zijn liefde voor muziek. Hij behaalde zijn viooldiploma aan het conservatorium van zijn geboorteplaats en trad op als muzikant, waarmee hij zijn veelzijdige talent demonstreerde.

Zijn formele artistieke opleiding vond plaats aan de Scuola degli Artefici en de Scuola del Nudo van de Brera Academie voor Schone Kunsten in Milaan. Vandoni beschouwt zijn ware opleiding echter als de nauwgezette observatie van meesterwerken van grote schilders door de tijd heen. Deze voortdurende studie, gekoppeld aan zijn persoonlijk onderzoek, is een constante bron van inspiratie en ontwikkeling geweest voor zijn unieke artistieke stijl.

Voor Vandoni is schilderen een medium voor zelfexpressie en communicatie. Zijn artistieke onderzoek en inspiratie zijn diep geworteld in het brede spectrum van de menselijke ervaring, waarbij hij tijdelijke en geografische grenzen overstijgt. Hij onderzoekt elk facet van deze ervaring, van het alledaagse en huiselijke tot het transcendente en metafysische. Zijn werk belicht vaak de merkwaardige, grappige, ironische, provocerende, poëtische, ontroerende en onbegrijpelijke aspecten van het leven. Via zijn schilderijen speelt Vandoni een verhalende rol, waarbij hij het autobiografische in het universele en het bijzondere in het algemene transformeert.

De elementen van zijn verhaal zijn terug te vinden in hedendaagse gebeurtenissen, oude onderwerpen die opnieuw worden geïnterpreteerd in een moderne context, symbolische objecten en menselijke figuren die onderwerpen zijn van psychologische verkenning. Zijn stijl, omschreven als 'superrealisme', kenmerkt zich door een figuratieve benadering die relatief, subjectief en soms volledig denkbeeldig realisme combineert.

Om zijn concepten over te brengen en zijn werken betekenis te geven, legt Vandoni de nadruk op schoonheid. Hij let nauwgezet op compositie, kleurharmonie, precieze lijnen en volumes gedefinieerd door beslissend clair-obscur. Via deze elementen probeert hij werken te creëren die een kalme, diepgaande en vragende orde weerspiegelen.