Stop Rzeźba autorstwa Aleksandra Kann-Bogomilska

sculpture inspirée par un photo de liquidation de ghetto juif de Varsovie - pratiquement détruit en 1943 après l'insurrection de ses occupants contre les nazis / rzeźba inspirowana fotografią z likwidacji żydowskiego getta w Warszawie - praktycznie zniszczonego po powstaniu przeciw nazistom.
Ce poème est un élément inséparable de cette sculpture / nieodłącznym elementem tej rzeźby jest wiersz:

STOP
Si seulement je pouvais tendre les bras,
attraper le vent, étreindre la tristesse de la solitude
toucher le passé, embrasser ce qui n’est plus là
si seulement je pouvais
réchauffer cette vie folle grâce au feu de la foi
donner aux yeux remplis de larmes la grandeur d’espace
du futur, la haute mer et ses vagues ouvertes
pleines d’énergie du bien
du bien pour les assassins
du bien pour les condamnés
changer les fusils en pierres sur les chemins
les chemins tissés du sang et des larmes
si seulement je pouvais
embrasser ce qui est impossible à embrasser
effacer les jours maudits
si seulement je pouvais semer des grains gelés dans la terre de l’espoir, dans la terre ressuscitée
si seulement je pouvais…
STOP
gdybym tylko mogła rozpostrzeć ramiona
złapać wiatr, objąć smutek samotności
dotknąć przeszłego, utulić minione
gdybym tylko mogła
to życie szalone ogrzać ogniem wiary
dać spłakanym oczom ogrom przestrzeni
przyszłego jutra, otwartych fal przypływów
morza energii dobra
dobra dla morderców
dobra dla skazanych
zmienić karabiny w kamienie na drogach
drogach z krwi i łez utkanych
gdybym tylko mogła
objąć nieobjęte
skreślić dni przeklęte
gdybym tylko mogła ziarna zamrożone
zasiać w ziemi nadziei, w ziemi odrodzonej
gdybym tylko mogła...
(Aleksandra Kann-Bogomilska; traduction du texte / tłumaczenie: Marzena Mazij)