Andreas Gursky, 2013, tegoed: Hpschaefer via wikipedia
Andreas Gursky is een Duitse hedendaagse fotograaf geboren op 15 januari 1955 in Leipzig. Hij staat bekend om zijn werken op groot formaat die stedelijke en industriële landschappen vastleggen, evenals scènes uit het dagelijks leven.
Biografie
Andreas Gursky (geboren 15 januari 1955) is een Duitse fotograaf. Zijn werken halen de hoogste prijzen op de kunstmarkt onder hedendaagse fotografen.
Hij deelt een studio met Laurenz Berges, Thomas Ruff en Axel Hütte op Hansaallee, Düsseldorf. Het gebouw, een voormalige elektriciteitscentrale, werd in 2001 omgebouwd tot een kunstenaarsatelier en woonruimte door de architecten Herzog & de Meuron, beroemd om hun werk in het Tate Modern. In 2010-2011 werkten de architecten opnieuw aan het gebouw en ontwierpen ze een galerij in de kelder.
Hij werd geboren in Leipzig, Oost-Duitsland in 1955. Zijn familie verhuisde naar West-Duitsland en vestigde zich eind 1957 in Essen en vervolgens in Düsseldorf. Van 1978 tot 1981 studeerde hij visuele communicatie aan de Universiteit Gesamthochschule Essen, geleid door fotografen Otto Steinert en Michael Schmidt . Naar verluidt ging hij naar de universiteit om naar Steinert te luisteren, maar Steinert stierf in 1978 en hij kon maar een paar van zijn lezingen bijwonen.
Tussen 1981 en 1987 kreeg hij aan de Academie voor Schone Kunsten in Düsseldorf aanzienlijke training en invloed van zijn leraren Hilla en Bernd Becher, een fotografieduo dat bekend staat om hun kenmerkende en uitgestreken methode om machines en industriële architectuur systematisch te catalogiseren. hij hanteert een vergelijkbare, methodische benadering in zijn eigen grotere werk. Andere opmerkelijke invloeden zijn onder meer de Britse kunstenaar John Davies, wiens gedetailleerde foto's van bovenaf een sterke invloed hadden op Gursky's foto's die op straatniveau werden gemaakt, en in mindere mate de Amerikaanse kunstenaar Joel Sternfeld .
De foto
Vóór de jaren negentig manipuleerde hij niet digitaal. Sindsdien heeft hij openlijk erkend dat hij afhankelijk is van computers om zijn foto's te bewerken en te verbeteren, waardoor hij een kunstvorm heeft gecreëerd die verder gaat dan de gefotografeerde onderwerpen. Critici hebben haar werk beschreven als "enorm", "spectaculair", "boeiend" en "letterlijk ongelooflijk". Hij wordt beschouwd als een van de "twee meesters" van de Düsseldorf School of Photography.
Het perspectief in zijn opnamen wordt vaak van bovenaf genomen, waardoor de kijker scènes kan omarmen die normaal gesproken ontoegankelijk zijn en zowel het centrum als de periferie omvat. Dit mondiale perspectief wordt vaak geassocieerd met een engagement voor globalisering. Visueel wordt hij aangetrokken door uitgestrekte, kunstmatige, anonieme ruimtes - gevels van wolkenkrabbers 's nachts, entreehallen van kantoorgebouwen, effectenbeurzen, interieurs van warenhuizen. Zijn stijl is raadselachtig en onbewogen, en zijn foto's zijn direct, zonder uitleg of manipulatie.
Een van zijn bekendste referenties is die van het Dance Valley-festival in de buurt van Amsterdam in 1995, waarop de deelnemers voor een dj-podium in een grote arena te zien zijn, onder stroboscooplichteffecten. Een ander opvallend beeld is "99 Cent" (1999), genomen in een 99 Cents Only-winkel op Sunset Boulevard in Los Angeles. Het vertegenwoordigt het interieur van de winkel met zijn parallelle planken en zijn witte kolommen, waardoor een reeks kleuren ontstaat die worden gegenereerd door de identieke producten en die reflecteren op het glanzende plafond. Een ander symbool is "Rhein II" (1999), dat een stuk van de Rijn bij Düsseldorf laat zien en dat geïnterpreteerd kan worden als een zicht op een recht water of als een abstracte configuratie van horizontale banden van verschillende breedte.
In zijn zesdelige serie getiteld "Ocean I-VI" (2009-2010) gebruikte hij high-definition satellietbeelden die hij aanvulde uit verschillende beeldbronnen op internet.
Sinds 2010 wordt hij vertegenwoordigd door de Gagosian Gallery. Het had het record voor de hoogste prijs ooit betaald op een veiling voor een enkele foto van 2011 tot 2022. "Rhein II" werd op 8 november 2011 verkocht voor $ 4.338.500 bij Christie's in New York. In 2013, "Chicago Board of Trade III" (1999-2009) verkocht voor $ 3.298.755, waarmee een veilingrecord werd gevestigd.
Belangrijkste werken
"Rijn II" (1999): De Rijn bij Düsseldorf is een van de duurste werken geworden.
"99 Cent II Diptychon" (2001): Deze tweedelige compositie toont het interieur van een 99 Cents Only-winkel in Los Angeles.
"Paris, Montparnasse" (1993): Deze opname van de Montparnasse-toren in Parijs, die de torenhoge verticaliteit van de structuur benadrukt.
"Kuwait Stock Exchange" (2007): Deze afbeelding toont de handelsvloer van de Kuwait Stock Exchange, met zijn heldere schermen en financiële drukte.
"Chicago Board of Trade III" (1999-2009): Het toont de handelshal van de Chicago Board of Trade, met zijn handelaren en informatieschermen.
"May Day IV" (2000): Bevat een enorme menigte die zich verzamelde tijdens de May Day-viering in Dortmund, Duitsland.
"Bangkok" (2011): Toont een luchtfoto van Bangkok, met een dichtbevolkte en steeds veranderende stad.
"Amazon" (2016): benadrukt de schaal van het magazijn van Amazon en illustreert grootschalige logistiek en consumptie.
"Prada II" (1997): toont het interieur van een Prada-winkel in New York, die de verleidelijke en oppervlakkige aard van luxe mode blootlegt.
"Tokyo Stock Exchange" (1990): Legt de hectische sfeer vast van de beursvloer van de Tokyo Stock Exchange, die het hectische tempo van de wereldeconomie weerspiegelt.
De publicaties
"Photographs from 1984 to the Present" (1998): Dit overzichtsboek presenteert een selectie van zijn foto's en biedt een overzicht van zijn artistieke evolutie sinds 1984.
"Andreas Gursky" (2001): Deze publicatie begeleidt een overzichtstentoonstelling georganiseerd door het Museum of Modern Art (MoMA) in New York.
"Works 80-08" (2008): Dit boek biedt een uitgebreid overzicht van Gursky over een periode van bijna 30 jaar. Het bevat talrijke reproducties en analytische teksten.
"Landscapes" (2012): Deze publicatie richt zich op Gursky's landschappen. Het benadrukt zijn verkenning van stedelijke, industriële en natuurlijke ruimtes over de hele wereld.
"Andreas Gursky" (2016): Deze catalogus begeleidt een overzichtstentoonstelling georganiseerd door de National Gallery in Londen. Het biedt een diepgaande analyse van Gursky.
Prijzen en onderscheidingen
Hasselblad International Photography Prize (1998): Hij werd geëerd met deze prestigieuze prijs, die zijn uitzonderlijke bijdrage aan de ontwikkeling van het beroep erkent.
Cultuurprijs van de Duitse vereniging voor fotografie (1998): deze prijs werd hem toegekend vanwege zijn grote invloed op het ambacht.
Infinity Award for Art van het International Center of Photography (2002): Hij werd toegekend voor zijn uitstekende prestaties.
Nordrhein-Westfalen Art Prize (2010): Hij werd geëerd met deze prijs als erkenning voor zijn uitstekende werk op het gebied van beeldende kunst.
Kassel Artist's Book Award (2017): Hij won deze prijs voor zijn kunstenaarsboek getiteld "Bangkok". Deze prijs benadrukt zijn talent als multidisciplinair kunstenaar.
Belangrijkste tentoonstellingen
"Photographs from 1984 to the Present" (1998): Deze retrospectieve tentoonstelling, georganiseerd door het Museum of Modern Art (MoMA) in New York, stelde het publiek in staat een belangrijke selectie van Gursky vanaf het begin van zijn carrière te ontdekken.
"Andreas Gursky" (2001): Deze retrospectieve tentoonstelling in het Museum of Modern Art (MoMA) in New York bevatte een breed scala aan foto's van Gursky.
"Andreas Gursky" (2011): Deze tentoonstelling, gehouden in de Hayward Gallery in Londen, presenteerde een selectie van Gursky's beelden, waaronder zijn beroemde werk "Rhine II".
"Not Abstract II" (2018): Deze tentoonstelling in Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen in Düsseldorf toonde Gursky's landschappen en verkent zijn gebruik van ruimte en perspectief.
Andreas Gursky's invloeden in de hedendaagse cultuur
Televisie: Televisieseries zoals "Mr. Robot" en "Black Mirror" hebben zijn esthetiek gebruikt om scènes te creëren die de moderne samenleving en de ontmenselijking veroorzaakt door technologie weerspiegelen. Brede shots, het gebruik van symmetrie en digitale manipulatie zijn visuele elementen die zijn stijl weerspiegelen.
Bioscoop: in de sciencefictionfilm "Blade Runner 2049", geregisseerd door Denis Villeneuve, is de invloed duidelijk zichtbaar in de weergave van dystopische stadsgezichten. De uitgestrekte gebouwen, het spel van licht en de geometrische composities herinneren aan de kenmerkende stijl.
Mode: Modemerken als Prada en Louis Vuitton hebben haar beeldmateriaal gebruikt in hun reclamecampagnes. Zijn grandioze composities en stedelijke ruimtes komen overeen met de moderne en luxueuze esthetiek van deze merken en creëren een visuele synergie tussen beeldende kunstfotografie en de modewereld.
Advertentie: Het automerk Audi gebruikte een van zijn foto's in een van zijn televisiereclame. Ze toonde een luchtfoto van een drukke snelweg, waarbij ze de notie van snelheid en mobiliteit benadrukte, thema's die vaak in haar werk terug te vinden zijn.
Hedendaagse kunst: Veel hedendaagse kunstenaars laten zich door zijn stijl inspireren in hun eigen werk. Fotograaf Edward Burtynsky verkent bijvoorbeeld industriële en ecologische landschappen op een manier die vergelijkbaar is met de zijne, waarbij hij scènes vastlegt die uitnodigen tot reflectie over sociale en milieukwesties.
Andreas Gursky-citaten
"Mijn foto's zijn tableaus van een verhevigde werkelijkheid. Ze zijn gebaseerd op de werkelijkheid, maar ze zijn ook een reconstructie van de werkelijkheid."
"Ik ben geen documentair fotograaf. Ik ben er niet op uit om de rauwe werkelijkheid vast te leggen. Ik ben geïnteresseerd in hoe wij als mensen omgaan met onze omgeving."
"Voor mij is fotografie een manier om beelden te creëren die verborgen of onopgemerkte aspecten van onze wereld onthullen. Ik wil dat kijkers een stapje terug doen en nadenken over hoe ze hun omgeving zien en ervaren."
"Het formaat van mijn foto's is belangrijk. Het zorgt voor een onderdompeling in het beeld, een gevoel van transport naar een andere wereld. Ik wil dat kijkers de impact en kracht van het beeld voelen."
"Ik ben gefascineerd door anonieme ruimtes en plaatsen waar individuen verdwalen in de massa. Ik probeer de dynamiek van menigten, de stromen en bewegingen van de moderne samenleving weer te geven."
10 ongerijmde dingen om te weten over Andreas Gursky
Hoewel hij bekend staat om zijn grootformaat foto's, gebruikt hij een middelgrote camera. Vervolgens gebruikt hij digitale bewerkingstechnieken om ze te vergroten en samen te stellen.
Hij staat bekend om zijn nauwgezette benadering van de postproductie van zijn werk. Hij kan uren of zelfs dagen besteden aan het retoucheren van elk detail om het gewenste eindresultaat te bereiken.
Ondanks zijn wereldwijde bekendheid blijft hij een discrete en gereserveerde man. Hij laat zijn werken het liefst voor hem spreken en vermijdt over het algemeen de media en interviews.
Hij is een grote fan van elektronische muziek. Hij heeft vaak gezegd dat muziek, vooral trancemuziek, hem beïnvloedt in zijn artistieke werk.
Naast fotografie is hij gepassioneerd door architectuur. Hij is geïnteresseerd in stedelijke structuren en hoe deze onze perceptie van ruimte beïnvloeden.
Hij is zelf een kunstverzamelaar. Het heeft een indrukwekkende collectie moderne en hedendaagse kunst, waaronder werken van gerenommeerde kunstenaars als Gerhard Richter en Jeff Wall.
Hij staat ook bekend om zijn beoefening van yoga. Hij gelooft in het belang van balans en harmonie, zowel in zijn artistieke werk als in zijn persoonlijke leven.
Ondanks zijn frequente gebruik van stedelijke beelden, geniet hij ook van het verkennen van natuurlijke omgevingen. Zijn landschapsfoto's, hoewel minder bekend, vertonen een vergelijkbare esthetiek als zijn stedelijke werken.
HIJ hecht veel belang aan het afdrukken van zijn foto's. Hij is betrokken bij het drukproces van zijn werken en zorgt ervoor dat elk detail, van de kleur tot de textuur van het papier, perfect in lijn is met zijn artistieke visie.
Hoewel hij digitale technologie gebruikt voor de postproductie van zijn foto's, hecht hij aan traditionele presentatiemethoden. Hij geeft de voorkeur aan ingelijste prints en grote installaties.
Jean Dubreil