Verf in geel

Peter Nottrott, Yellow Symphony XL 1 , 2021. Acryl op doek, 105 x 155 cm.

De meervoudige en contrasterende betekenissen van de kleur geel

De kleur geel "heeft een zacht stimulerende kwaliteit van sereniteit en vrolijkheid. Het toont zich extreem gevoelig, maar produceert een onaangenaam beeld als het vuil is .... Een lichte en onmerkbare beweging is voldoende om het de kleur van schande, afkeer en ongemak te maken ..."

De woorden van Johann Wolfgang von Goethe, een van de grootste schrijvers, denkers en intellectuelen aller tijden, auteur van het werk Theory of Color , waarin geel samen met blauw de enige primaire kleur wordt, zijn perfect om een puur "chromo- therapeutische" weergave van de genoemde schaduw. In feite, volgens deze moderne alternatieve geneeskunde, helpt geel, de kleur van de zon en goud, om vitaliteit en energie terug te krijgen, zozeer zelfs dat het sinds het oude Egypte werd geassocieerd met de zonnegod, die kracht en vitaliteit vertegenwoordigde. Om in details te treden, in kleurentherapie wordt geel beschouwd als een kleur die zeer sterke effecten heeft op de psyche, omdat het het intellectuele deel van de hersenen kan stimuleren en de concentratie kan helpen. Bovendien vertegenwoordigt het ook het verlangen naar verandering dat positiviteit, vreugde en bescherming inboezemt. Juist vanwege deze eigenschappen wordt geel gebruikt in ondersteunende therapieën om depressie en apathie te bestrijden, evenals ongemakken van psychosomatische aard. Terugkomend op Goethe's woorden, er zit echter ook een 'donkere kant' aan de eerder genoemde tint, die vaak in verband wordt gebracht met lafheid, ziekte en mentale zwakheid. Ondanks deze laatste aspecten blijft het overheersende beeld van deze kleur echter onuitwisbaar verbonden met het gevoel van warmte, helderheid en dus positiviteit.

Norris Yim, Nameless 2722 , 2022. Acryl op doek, 70 x 60 cm.

Mona Hoel, The talk - morning , 2021. Tempera op hout, 50 x 50 cm.

Geel in de kunstgeschiedenis

Omdat het algemeen verkrijgbaar en gemakkelijk te mengen was, was okergeel pigment, in al zijn meest uiteenlopende tinten, een van de eerste kleuren die in de kunst werden gebruikt. In feite verscheen het, zowel in prehistorische, Egyptische als Romeinse beschavingen, waar het werd gebruikt voor het maken van schilderijen die rijk zijn aan een breed scala aan geelachtige gradaties, juist verkregen door de meer of mindere aanwezigheid van dit ijzeroxidepigment. Voor het maken van geel maakten de Egyptenaren en Romeinen echter ook gebruik van orpimentum, of arseensulfidekristal, waaruit een zuiver en briljant geel werd verkregen, dat qua consistentie en intensiteit superieur is aan oker. Voorbeelden van het gebruik van zo'n mineraal zijn te vinden in de fresco's van Pompeii en in het graf van Toetanchamon, waar een kleine verfdoos met orpimentpigment werd gevonden. Over middeleeuwen gesproken, aan de andere kant, de kleur geel werd vaak gebruikt voor het maken van het licht van God als vervanging voor goud, dat zeker veel duurder was. Tegelijkertijd begon deze tint echter te worden gedenigreerd, omdat hij werd gebruikt om verschoppelingen aan te duiden, namelijk prostituees, melaatsen, joden en landlopers. Geel werd pas in de 19e eeuw hersteld, dankzij het onderzoek van de romantici en de impressionisten, die zich richtten op het vastleggen van de veranderingen in zonlichtverlichting en de invloed van de atmosfeer op de visuele perceptie van het landschap. Voorbeelden van bovenstaande zijn de werken van William Turner, die verliefd was op Indiaas geel, en Vincent van Gogh, die letterlijk geobsedeerd was door chroomgeel. Wat betreft de tint die geliefd was bij de Engelse meester, Indiaas geel uit Azië, werd pas aan het einde van de zeventiende eeuw ontdekt door Europese illustratoren, een tijd waarin het een enorm succes boekte, omdat het, omdat het heel helder en levendig was, perfect was voor het recreëren van de zonnestralen in de lucht. Indiaas geel had echter één grote tekortkoming: het stonk naar de hemel. Dit kwam omdat het werd geproduceerd uit de urine van koeien die uitsluitend werden gevoed met water en mangobladeren, die, vanwege de onevenwichtigheden die door dat dieet werden veroorzaakt, buitengewoon verlaten en kleurrijk urineren veroorzaakten. Deze laatste werden zorgvuldig verzameld door de herders en vervolgens gekookt en gefilterd, en vervolgens gemengd met een beetje poeder om ze compact te maken. Het einde van de procedure was om kleine balletjes "urine" te maken, die vervolgens in een oven werden gedroogd, wat resulteerde in de ballen van Indiaas geel. Wat Vincent van Gogh betreft daarentegen kan Het Chroomgeel, op basis van loodchromaat, worden beschouwd als een soort picturale signatuur van veel van de werken van de Nederlandse meester, waaronder de beroemde Zonnebloemen . Het is de moeite waard om te benadrukken hoe, volgens sommige populaire geruchten, Van Gogh zo gek was op dit chroom dat hij zo ver ging om de kleur rechtstreeks uit de verftubes te eten, in de overtuiging dat deze laatste hem geluk zou brengen. Bovendien weten maar weinig mensen dat Van Gogh last had van xanthopsie, een bijzondere vervorming van de waarneming waardoor hij de wereld om hem heen geler zag dan normaal. Concluderend, ondanks de waanzinnige liefde van de Nederlandse meester voor de bovengenoemde kleur, was hij niet de enige die zo'n tint op prijs stelde, zozeer zelfs dat er veel meesterwerken "in het geel" in de kunstgeschiedenis zijn, zoals bijvoorbeeld: De Jager door Miró, Impression III door Kandinsky, Joy of Life door Matisse en Gauguin's The Yellow Christ .

Sabina D'Antonio, Zomerzon , 2020. Acryl / stencil / collage / stof op canvas, 100 x 100 cm.

Gustaf Tidholm, Lemos-lijnen , 2022. Acryl op doek, 60 x 60 cm.

Werken "in geel" van Artmajeur kunstenaars

De liefde voor geel zet zich voort in de hedendaagse kunst en doorkruist meerdere stijlen, technieken en kleurschakeringen, gericht op het nastreven van dezelfde intentie van verlevendiging, met de warmte, schittering en positiviteit van de bovengenoemde kleur, de geesten van de gebruikers en de kunstenaars zelf. In feite is alleen een werk in geel voldoende om elke omgeving optimisme te geven en de ontwikkeling van gevoelens van vreugde, levendigheid, extraversie, lichtheid, alertheid, concentratie en openheid voor groei en verandering te bevorderen. Dergelijke gevoelens worden goed uitgedrukt door de werken van Artmajuer-kunstenaars en in het bijzonder die van Gloria Ballestrin, Iris White en Jerome Cholet.

Gloria Ballestrin, Codo geel , 2020. Sculptuur, Hout op hout, 47 x 22 cm.

Gloria Ballestrin: Codo geel

Dierlijke sculpturen, gemaakt in de vele tinten geel, zijn nu een "must" geworden in de "Pop"-wereld van de hedendaagse kunst, zoals blijkt uit de imposante gorilla die in Murray Hill (New York) is geïnstalleerd door de Frans-Tunesische kunstenaar Idriss B Het dier, het meest flamboyante van allemaal, voegt zich bij een reeks even opzichtige werken, die tussen 34th en 38th street te zien zullen blijven tot februari 2023. Deze schattige veelhoekige gorilla kan worden vergeleken met het konijn van Gloria Ballestrin, dat van geel hout, reproduceert op een zeer synthetische manier de duizend "facetten" van het sculpturale oppervlak van het werk van Idriss B. Ondanks deze vereenvoudiging heeft de Artmajeur-kunstenaar een werk vol betekenis gecreëerd, omdat het, zoals hij zelf zei, tot doel heeft het "edgy" karakter van het konijn te tonen en het stereotype te overwinnen dat zo'n dier alleen zacht en schattig is.

Iris Wit, Geel 3D muur , 2022. Acryl op doek, 50 x 50 cm.

Iris Wit: Gele 3d muur

Een meesterwerk van informele kunst, of dat soort abstractie dat voor het eerst verscheen in de jaren veertig in Europa, dat afstand doet van elke vorm en alleen bestaat uit tekens en kleuren die vrij op het doek zijn gerangschikt, is Concetto spaziale, Attese, een schilderij in geel gemaakt door de iconische Italiaanse meester Lucio Fontana. Dit werk, dat deel uitmaakt van de beroemdste serie van de kunstenaar, namelijk Concetti spaziali (Ruimtelijke concepten), werd gecreëerd door het eenvoudige en gewelddadige gebaar om door het canvas te breken, met als doel de grenzen van het picturale veld te verleggen en de tweedimensionaliteit ervan in twijfel te trekken. . Ook geel van kleur, maar met een totaal tegengesteld doel, is het schilderij van Artmajeur kunstenaar Yellow 3d wall , waarin andere dimensies worden gezocht door het inbrengen van beeldmateriaal, dat, opvallend in reliëf op de drager, levendig contrasteert met het eerder genoemde concept van het vernietigen en dus verwijderen van delen van het canvas.

Jerome Cholet, Augusta graffiti geel , 2020. Collage / acryl / spuitverf op doek, 40 x 30 cm.

Jerome Cholet : Augusta graffiti geel

Zeker, een van de meest iconische "gele" zelfportretten in de kunstgeschiedenis is die van František Kupka, die uit 1907 dateert en de titel The Yellow Scale draagt. Dit meesterwerk, bewaard in het Museum of Fine Arts in Houston, Texas, vereeuwigt de kunstenaar op zesendertigjarige leeftijd, elegant zittend in een schommelstoel, vastbesloten om te roken en, waarschijnlijk, nadenkend over een halfgesloten boek dat hij in zijn handen heeft. rechter hand. Maar zonder enige twijfel is de echte protagonist van het werk de kleur geel, die in al zijn schakeringen wordt gevierd, waardoor het schilderij een soort hybride wordt tussen het figuratieve en het abstracte. In deze context past het portret van het beroemde model Augusta Alexander, gemaakt door Artmajeur-kunstenaar Jerome Cholet, goed in een collage die is gericht op het vieren van zowel de faam van de hoofdrolspeler als de impactvolle kracht van de levendige en overheersende tinten geel.