In de titel

Als we binnen de kunstgeschiedenis aan goud denken, blijkt het vrij gemakkelijk, zo niet als vanzelfsprekend te worden beschouwd, om ons te concentreren en stil te staan bij één artistieke techniek in het bijzonder, die ik voor dit moment even terzijde wil schuiven, op zoek naar ter versterking van een ander, nogal ongekend verhaal, bedoeld om het object van ons onderzoek te verduidelijken, uitsluitend verwijzend naar enkele titels van picturale meesterwerken, die, met het woord goud, hebben verwezen naar de eigenschappen en intrinsieke symbolische waarde van het bovengenoemde metaal, zonder daadwerkelijk er gebruik van maken. Voortbouwend op de betreffende veronderstelling, begin ik met de olieverf op paneelschildering van ca. 1576-1581 gemaakt door Jacopo Zucchi en precies getiteld The Age of Gold, een meesterwerk waarin het kleine formaat een schat aan personages en details herbergt ontleend aan het mythologische thema, verwijzend naar de versie verteld door Ovidius' Metamorphoses, waarvan de behandeling wordt expliciet gemaakt door de inscriptie in het Italiaans, die hierboven lijkt te worden ondersteund door twee naakte vrouwen tijdens de vlucht. Het tafereel, dat in het bovenste deel in het midden een berg voorstelt waaruit verschillende rivieren stromen, voorgesteld door riviergoden, terwijl in het onderste deel van de steun de harmonie tussen mensen, dieren en planten wordt afgebeeld, zou het woord goud gebruiken, het onderwerp van ons onderzoek, op een vrij positieve, voorspoedige en idyllische manier, aangezien het deze naam verbindt met die van de Gouden Eeuw: een mythische tijd bij uitstek, waarin mensen leefden zonder behoefte aan wetten, noch hadden ze de behoefte om cultiveer het land, aangezien elke plant in staat was om spontaan te groeien. In feite, zonder het betreffende metaal te gebruiken, maar alleen de heilzame eigenschappen ervan in de titel te vermelden, neemt het schilderij ons mee naar een ver en begeerd tijdperk, vrij van haat tussen individuen en oorlogen, gekenmerkt door een eeuwige lente, waarin er geen moeten huizen bouwen om te schuilen. Als voor Zucchi goud wordt geassocieerd met een wonderbaarlijke periode die nu beslist is uitgeput, wat vindt Miró ervan? Dit kunnen we ontdekken, of liever afleiden, door te kijken naar het werk van de Spaanse surrealistische kunstenaar, precies getiteld The Gold of the Azure (1967), een meesterwerk waar de helderheid in feite wordt veroorzaakt door de kleur geel in plaats van goud, een chromatiek die dient als achtergrond voor ongeïdentificeerde zwarte, blauwe en rode vormen en lijnen, met als doel te weigeren toe te geven aan een vaste interpretatie. Op deze manier wordt zelfs de bijna irrelevante verwijzing naar het metaal in kwestie omgezet in een authentiek statement van de poëtica van de schilder, die buitengewoon bekend staat om het creëren van een vocabulaire van constante tekens, die, omdat ze niet geassocieerd waren met een woordenboek van conventie om naar te verwijzen, deels onkenbaar blijven, ondanks het feit dat de schilder onthulde hoe elk van hen eigenlijk terugverwees naar een concrete vorm.

ZONDER TITEL191212 (2019)Schilderij van Tsunshan.

GOLDEN MEETINGS (2022)Schilderij van Alena Sobolevskaia.

Bij de techniek

Nadat we hebben geïllustreerd hoe goud voorkomt in sommige titels van beroemde schilderijen, zonder uiteraard het onderwerp in kwestie uitputtend te behandelen, gaan we verder met het analyseren van enkele meesterwerken, die inderdaad vergulde oppervlakken verwelkomen, uitgevoerd door middel van een specifieke techniek, die later kort zal worden uitgelegd. Om te doen wat is uitgelegd, zal ik zowel geografisch als chronologisch beginnen vanuit Nederland, verder door Italië en eindigend in Oostenrijk, landen waar de kunstgrepen van de werken die eerst zullen worden beschreven en later in hun techniek zullen worden geanalyseerd. van executie is ontstaan. Over Nederland gesproken neem ik als voorbeeld Henri Bellechose's Trinity and Stories of St. Dionysius (1416), tempera en goud op paneel dat twee taferelen vereeuwigt uit de laatste dagen van de heilige in kwestie, bedoeld om vorm te krijgen bij communie en onthoofding, met het hoofd in het midden van de afbeelding van de Drie-eenheid, waar God de Vader die het kruis van zijn zoon vasthoudt, getuige is van de verschijning van de coloba van de Heilige Geest. Kort en bondig kijkend naar het polyptiek van barmhartigheid van de Italiaanse Piero della Francesca, toont de olie-, tempera- en goudgrond op paneel, in het meest fascinerende centrale deel, een Maagd die haar mantel opent en onderdak en bescherming biedt aan de mensen die haar vereren, letterlijk van de gelovigen afgebeeld op een hiërarchisch kleinere manier. Van het heilige goud, opgevat als een perfecte achtergrond om de tijdloosheid, het lichtgevende en abstracte van de goddelijke dimensie weer te geven, gaan we verder naar de seculiere context van Klimt, onder meer expliciet gemaakt in het meesterwerk uit 1902 en getiteld Beethoven Frieze, waarin de schilder vorm probeerde te geven aan de Negende symfonie door een werk te componeren waarvan de drie geschilderde muren een samenhangende reeks vormen, die vanuit de botsing tussen geluk en vijandige krachten leidt tot de triomf van de Ode aan de Vreugde. Ten slotte begeleiden Nederland, Italië en Oostenrijk ons bij de onthulling van de betreffende goudschildertechniek: de gouden achtergrond, bedoeld om te materialiseren in het leggen van een heel dun blad goud (bladgoud) op de achtergrond van de schilderijen, een praktijk die zijn beroemdste oorsprong heeft in de mozaïeken die sinds het vroegchristelijke tijdperk werden verspreid, die later schilderkunst werden en die geleidelijk terzijde werd geschoven in de 14e eeuw, een tijd waarin dankzij Giotto's innovaties meer realistische architectonische en landschapsachtergronden begonnen te ontstaan de voorkeur hebben, wat een geleidelijke vermindering veroorzaakte van het percentage van het paneel versierd met goud. Op dit punt neemt het kunsthistorische verhaal andere wegen en ontwikkelt het zich tot de analyse van drie schilderijen van enkele kunstenaars van Artmajeur, waaronder vergulde delen...

DREAM (2019)Schilderij van Viktor Horiaiev.

Viktor Horiajev: Droom

Het is zondagochtend en na een veelbewogen en alcoholische zaterdagavond worden we wakker in een soort mystiek visioen, waarin ons gouden bed ons omhult in zijn eigen licht, om ons misschien te onthullen wat we de vorige keer hebben uitgespookt. nacht, temidden van duidelijke geheugenstoornissen en misschien een onvergeeflijk berouw. Ondanks deze controversiële gedachten lijkt de hoofdrolspeler van het werk in kwestie vrij kalm, alsof ze de sereniteit heeft bereikt die alleen een goddelijke gloed kan verlenen, zozeer zelfs dat ze zichtbaar verdiept is in het staren naar haar gouden lakens, al was het maar om zich voor te stellen hoeveel geld ze zou kunnen verdienen als ze ze zou verkopen aan de dichtstbijzijnde goudkoper. Onzin terzijde, weet jij hoe goud past bij het bedthema en daarmee bij de droomwereld? Goud, een waardevol en duurzaam metaal dat altijd in verband is gebracht met de concepten van onsterfelijkheid, eeuwigheid en royalty, evenals met de elite ethische kwaliteiten van zuiverheid, loyaliteit, moed, clementie, naastenliefde, rechtvaardigheid en standvastigheid, is absoluut een goed voorteken als het ons in een droom verschijnt, omdat het verwijst naar succes, het bereiken van gestelde doelen en welvaart. Bovendien geeft de kleur van de zon en Apollo de deugd van de dromer aan, zoals bijvoorbeeld moreel besef en liefde, en presenteert zichzelf ook als een goed voorteken voor de wenselijke aanname van leidinggevende posities van dezelfde, evenals de bereiken van roem. In negatieve zin daarentegen kan een gouden droom worden gekoppeld aan een gevoel van heimwee naar de lang vervlogen jaren van de jeugd, of aan een soort angst die wordt gekoesterd voor die verlangde maar nog steeds onvervulde verlangens.

HOUD VAN ORIGINEEL SCHILDEREN. GOUDEN DECORATIEF KUNSTWERK GOUDBLAD (2023)Schilderij van Irina Bast.

Irina Bast: hou van origineel schilderij

Onnodig om rond te gaan, heeft het werk van Irina Bast aanleiding gegeven tot een nieuwe en ongekende interpretatie van Klimts kus, waar het feit dat expliciet wordt gemaakt door de titel van het meesterwerk uit 1907-1908 echter niet voorkomt, zoals de beeltenissen in Love origineel schilderen brengt alleen maar hun gezichten bij elkaar door een tedere omhelzing te baren, klaarblijkelijk niet inclusief het laten rusten van de lippen op het oppervlak van de huid van de geliefde. De inspiratiebron voor het gebruik van de bladgoudtechniek blijft bij de artiest van Artmajeur echter onbekend, terwijl van de Oostenrijkse meester bekend is hoe hij om een meesterwerk tot leven te brengen in staat was van het vertegenwoordigen van een symbool van de Secession-periode, putte voorbeelden uit de Byzantijnse mozaïeken van Ravenna, waarvan de studie aanleiding gaf tot het bovengenoemde schilderij, waarin de onderwerpen hun lichamen dichter bij elkaar brengen tegen een heldere, abstracte en bijgevolg tijdloze achtergrond. In deze context, waar de driedimensionale ruimte wordt opgeheven, krijgen de beeltenissen een tweedimensionaal uiterlijk, terwijl ze samen met het gazon en de gewaden worden gestructureerd door hypergedecoreerde velden, waarvan de vorm wordt bepaald door kleur- en helderheidscontrasten. . Wat de betekenis van het meesterwerk betreft, legt het echter het moment vast waarop de mannelijke en vrouwelijke universums elkaar doordringen, waardoor de triomf van de verenigende kracht van eros wordt geconcretiseerd, gericht op het samenbrengen van twee primair verschillende werelden, samengebracht in een lichtgevende gouden container, gericht op om de kracht van liefde concreet en goddelijk te maken.

LUMINOUS SILENCE (2017)Schilderij van Adriana Plucha.

Adriana Plucha: Lichtgevende stilte

Verwijzend naar de woorden van de kunstenaar in Artmajeur, schenken de werken die deel uitmaken van de serie The gardens of the world, inclusief schilderijen en sculpturen, de kijker, in het geval van Luminous silence door het gebruik van goud, de prestatie van sereniteit. Deze door velen begeerde gemoedstoestand wordt bereikt door middel van een kunst die de beoefening van stille overpeinzing aanmoedigt, die in staat is vruchtbare innerlijke meditatie op te wekken, gekoesterd door die eigenaardige combinatie van minimalisme, kleur en delicatesse, klaar om de spontaniteit van de onderzochte natuur en landschappen te benadrukken . Zeker, de belangrijkste inspiratiebronnen voor de realisatie van dit soort onderwerpen waren afkomstig uit de Aziatische cultuur, met name Japanse prenten en schilderkunst, bekend om hun monochrome kleuren en sterke aandacht voor detail. Deze invloeden krijgen een nieuwe vorm door het gebruik van een zeer persoonlijke natuurlijke temperatechniek, die, gebaseerd op een op eieren gebaseerde binder, vakkundig gebruik maakt van vlokken goud, evenals af en toe gebruik van bladzilver en platina. Ten slotte, als we Luminous silence naast het meer westerse verhaal van de kunstgeschiedenis zouden plaatsen, zou de gouden achtergrond zeker doen denken aan tijdloze spirituele iconografie, terwijl het florale onderwerp op zich zou kunnen teruggrijpen op het perspectief volgens welke, ongeveer 127 jaar eerder schilderde Van Gogh zijn Bloeiende amandelboomtak (1890).