Claude Monet

Claude Monet

Selena Mattei | 12 jun 2023 10 minuten gelezen 0 opmerkingen
 

Claude Monet (1840-1926) was een Franse schilder en een van de leidende figuren van de impressionistische beweging in de late 19e eeuw. Hij is vooral bekend om zijn serie schilderijen met waterlelies en zijn innovatieve benadering van het vastleggen van de effecten van licht en sfeer in zijn werken.

Portret van Claude Monet, door fotograaf Nadar, ca. 1899

Wie was Claude Monet?

Oscar-Claude Monet was een beroemde Franse schilder geboren op 14 november 1840 in Parijs. Hij was een spilfiguur in de ontwikkeling van de impressionistische beweging, die de vluchtige effecten van licht en sfeer in hun schilderijen probeerde vast te leggen. Monet's vroege artistieke bezigheden stuitten op weerstand, omdat hij de rigide academische stijl van schilderen verwierp en in plaats daarvan een meer experimentele en observerende benadering omarmde.

In de jaren 1870 begonnen Monet en een groep gelijkgestemde kunstenaars, waaronder Pierre-Auguste Renoir en Camille Pissarro, hun werken onafhankelijk van de officiële kunstinstelling tentoon te stellen. Ze kregen kritiek vanwege hun onconventionele technieken, gekenmerkt door losse penseelstreken en nadruk op het vastleggen van de vergankelijkheid van het onderwerp. Hun eerste gezamenlijke tentoonstelling in 1874, met Monet's iconische schilderij "Impression, Sunrise", leidde onbedoeld tot de term "impressionisme", zoals een criticus het spottend gebruikte om de stijl te beschrijven.

Claude Monet: Impression, Sunrise, 1872. Olieverf op doek. 48 x 63 cm. Musée Marmottan Monet, Parijs

Monet was vooral gefascineerd door landschappen, zeegezichten en tuinen, en zijn beroemdste werken tonen vaak scènes uit zijn eigen tuin in Giverny. Zijn serie Waterlelies-schilderijen, gemaakt tijdens het laatste deel van zijn carrière, wordt beschouwd als enkele van zijn grootste prestaties.

Ondanks financiële problemen aan het begin van zijn carrière, groeide de reputatie van Monet gestaag in de loop van de tijd en werd hij een van de meest gevierde en invloedrijke artiesten van zijn tijd. Zijn bijdragen aan de kunstwereld gingen verder dan zijn technische innovaties; hij speelde ook een cruciale rol bij het opzetten van de onafhankelijke Salon des Refusés, een tentoonstelling die de door de traditionele Salon afgewezen werken tentoonstelde.

Claude Monet stierf op 5 december 1926, op 86-jarige leeftijd. Zijn nalatenschap duurt voort, met zijn schilderijen die worden gekoesterd in musea en privécollecties over de hele wereld.


Het leven van Claude Monet

Het leven van Claude Monet kan worden onderverdeeld in verschillende belangrijke periodes die zijn artistieke ontwikkeling en persoonlijke ervaringen weerspiegelen:

Vroege leven en opleiding: deze periode omvat de vormende jaren van Monet, vanaf zijn geboorte in Parijs in 1840 tot zijn vroege artistieke opleiding. Gedurende deze tijd studeerde hij schilderkunst in Le Havre en verhuisde later naar Parijs, waar hij de Académie Suisse bezocht en verschillende artistieke stijlen en technieken verkende.

Impressionistische beweging: deze periode komt overeen met de opkomst en groei van de impressionistische beweging aan het einde van de 19e eeuw. Monet kwam, samen met andere kunstenaars als Renoir, Pissarro en Degas, in opstand tegen traditionele artistieke conventies en legde de nadruk op de weergave van licht, kleur en vluchtige indrukken. Het was tijdens deze periode dat de iconische werken van Monet, zoals 'Impression, Sunrise', werden gemaakt.

Argenteuil en voorstedelijke landschappen: deze periode beslaat de tijd dat Monet van 1871 tot 1878 in Argenteuil woonde, een buitenwijk in de buurt van Parijs. Geïnspireerd door de schilderachtige landschappen van de stad, maakte hij talloze schilderijen die de schoonheid van het platteland, de rivier en de veranderende effecten van licht. De werken uit deze periode illustreren de kernprincipes van het impressionisme.

Giverny en de latere jaren: Deze periode verwijst naar de verhuizing van Monet naar Giverny in 1883 en de daaropvolgende tijd die hij daar doorbracht tot aan zijn dood in 1926. Giverny werd een toevluchtsoord voor Monet, waar hij zijn iconische tuin en vijver creëerde, die als inspiratie dienden voor zijn beroemde Waterlelies serie. Gedurende deze periode evolueerde de stijl van Monet verder, waarbij hij zich concentreerde op het verkennen van licht, kleur en sfeer in zijn tuin en de omliggende natuurlijke omgeving.

Deze onderverdelingen bieden een breed kader voor het begrijpen van de verschillende stadia van Monets leven en artistieke reis. Het is echter belangrijk op te merken dat zijn artistieke ontwikkeling vloeiend en verweven was met persoonlijke ervaringen, en dat de grenzen tussen deze periodes misschien niet rigide waren.


Tijd in Parijs

Claude Monet bracht een aanzienlijk deel van zijn leven door in Parijs, waar hij werd geboren en opgroeide, en dat een cruciale rol speelde bij het vormgeven van zijn artistieke reis. Als jonge kunstenaar studeerde Monet aan de Le Havre middelbare school voor de kunsten in Parijs voordat hij later naar de Académie Suisse ging.

Tijdens zijn verblijf in Parijs werd Monet blootgesteld aan verschillende artistieke invloeden en stijlen. Hij bezocht het Louvre Museum, waar hij studeerde en zich liet inspireren door het werk van gerenommeerde kunstenaars als Eugene Delacroix en Gustave Courbet. Monet ontwikkelde ook vriendschappen en artistieke connecties met collega-schilders, waaronder Pierre-Auguste Renoir, Camille Pissarro en Edouard Manet.

In de eerste jaren van zijn carrière had Monet te maken met financiële problemen en leefde hij in armoede. Hij verhuisde regelmatig binnen de stad, vaak op zoek naar meer betaalbare accommodaties. Hij bleef echter vastbesloten om zijn artistieke visie na te jagen en experimenteerde voortdurend met nieuwe technieken en onderwerpen.

Claude Monet - Tuin in Sainte-Adresse, 1867. Olieverf op doek. Metropolitan Museum of Art, New York

Parijs bood Monet tal van mogelijkheden om zijn werk te exposeren. Hij nam deel aan de officiële Salon, een prestigieuze kunsttentoonstelling georganiseerd door de Académie des Beaux-Arts, maar kreeg te maken met afwijzing en kritiek vanwege zijn onconventionele stijl. Samen met andere gelijkgestemde kunstenaars kwam Monet in opstand tegen de strikte artistieke conventies en richtte hij de onafhankelijke impressionistische tentoonstellingen op, die hun werken buiten de Salon tentoonstelden.

Het was in Parijs dat Monet enkele van zijn iconische stadsgezichten schilderde, waaronder zijn serie schilderijen met de kathedraal van Rouen en de Houses of Parliament in Londen. Deze werken demonstreerden zijn scherpe oog voor het vastleggen van het samenspel van licht en kleur in stedelijke omgevingen.

Terwijl Monet zich uiteindelijk vestigde in Giverny, een dorp buiten Parijs, waar hij zijn beroemde tuin en vijver aanlegde die de inspiratie werden voor zijn serie Waterlelies, vormde zijn tijd in de bruisende stad zijn artistieke ontwikkeling. Parijs bood hem artistieke inspiratie, blootstelling aan nieuwe ideeën en connecties met collega-kunstenaars, wat bijdroeg aan zijn opkomst als een leidende figuur in de kunstwereld.


Ballingschap en Argenteuil

De ballingschap van Claude Monet en zijn tijd in Argenteuil zijn nauw met elkaar verweven. In 1870, tijdens de Frans-Pruisische oorlog, ontvluchtte Monet, net als veel andere kunstenaars, Parijs en zocht zijn toevlucht in Engeland om aan de onrust te ontsnappen. Hij woonde korte tijd in Londen, waar hij in de ban raakte van het werk van Britse landschapsschilders en de atmosferische omstandigheden van de stad.

Na de oorlog keerde Monet terug naar Frankrijk en vestigde zich in Argenteuil, een buitenwijk ten noordwesten van Parijs. Dit pittoreske stadje, gelegen aan de oevers van de rivier de Seine, werd een belangrijk artistiek centrum voor veel impressionistische schilders, waaronder Monet. De verstilde landschappen, het charmante landschap en de modernisering door de spoorlijnen maakten van Argenteuil een ideale locatie voor kunstenaars die op zoek waren naar inspiratie.

Tijdens zijn verblijf in Argenteuil van 1871 tot 1878 produceerde Monet enkele van zijn meest gevierde en invloedrijke werken. Het landschap van de stad bood hem een rijk scala aan onderwerpen, waaronder de rivier, de bruggen, de vaarscènes en de idyllische tuinen. Hij concentreerde zich op het vastleggen van het levendige spel van licht, de glinsterende reflecties op water en de voorbijgaande effecten van weer en atmosfeer.

Claude Monet - De lunch, 1868. Olieverf op doek. Städelmuseum, Duitsland

Monets tijd in Argenteuil markeerde een belangrijke periode van artistieke verkenning en innovatie. Samen met collega-impressionisten zoals Renoir, Sisley en Manet ontwikkelde en verfijnde hij de technieken en principes die de impressionistische beweging zouden definiëren. Ze probeerden de vluchtige kwaliteiten van de natuur weer te geven, waarbij ze de nadruk legden op het gebruik van gebroken penseelstreken, levendige kleuren en de nadruk op het vastleggen van de kortstondige sensaties en indrukken van een scène.

In Argenteuil toonden de schilderijen van Monet zijn meesterschap in het vastleggen van de essentie van het moderne leven en de veranderende aard van perceptie. Zijn werken portretteerden ontspannende bootfeesten, drukke treinstations en de harmonie tussen de natuur en de door de mens gemaakte omgeving. Opmerkelijke stukken uit deze periode zijn 'The Luncheon', 'The Bridge at Argenteuil' en 'Regatta at Argenteuil'.

Hoewel Monet Argenteuil uiteindelijk verliet vanwege financiële problemen en persoonlijke uitdagingen, heeft zijn verblijf in de stad een onuitwisbare stempel gedrukt op zijn artistieke ontwikkeling. De levendige afbeeldingen van het dagelijks leven en de verkenning van licht en kleur die hij in Argenteuil aanscherpte, legden de basis voor zijn latere iconische werken, waardoor het een belangrijk hoofdstuk in zijn artistieke reis werd.


Giverny en de latere jaren

De tijd van Claude Monet in Giverny heeft een speciale betekenis in zijn leven en artistieke carrière. In 1883 verhuisde Monet naar het dorp Giverny, gelegen op het schilderachtige platteland van Normandië, ongeveer 80 kilometer ten noordwesten van Parijs. Hij huurde een huis met een grote tuin en toverde het in de loop van de tijd om tot een persoonlijk paradijs en een eindeloze bron van inspiratie.

Giverny werd het toevluchtsoord van Monet, een plek waar hij zich kon onderdompelen in de natuur en zijn artistieke visie kon cultiveren. De prachtige tuinen, gevuld met een scala aan bloemen, planten en een Japans geïnspireerde watertuin, werden de onderwerpen van zijn beroemdste werken. De iconische waterlelies, Japanse bruggen en waterreflecties boeiden Monet en hij schilderde onvermoeibaar verschillende interpretaties van deze scènes.

Claude Monet - Waterlelies en de Japanse brug, 1897-1899. Olieverf op canvas. Kunstmuseum van de Universiteit van Princeton

Monets obsessie met het vastleggen van de steeds veranderende effecten van licht, kleur en sfeer bereikte nieuwe hoogten in Giverny. Zijn befaamde serie Waterlelies, waaraan hij vanaf eind jaren 1890 tot aan zijn dood werkte, toont zijn meesterschap in het weergeven van de etherische schoonheid van de vijver en de omliggende vegetatie. Deze grootschalige schilderijen, met hun gedurfde penseelstreken en harmonieuze kleurenpaletten, nodigen de kijker uit om zich onder te dompelen in een dromerige wereld van rust.

Buiten de tuinen vond Monet ook inspiratie in de landelijke landschappen rond Giverny. Hij schilderde talloze scènes van weiden, hooibergen en papavervelden, waarbij hij zijn kenmerkende losse penseelvoering gebruikte en de vluchtige kwaliteiten van de natuur vastlegde.

Claude Monet - Waterlelies, ca.1915. Musée Marmottan Monet

Naarmate de reputatie van Monet groeide, nam ook het aantal bezoekers aan Giverny toe. Bewonderaars stroomden toe om de tuinen te zien die zulke opmerkelijke werken hadden geïnspireerd. Het huis en de tuinen van Monet werden uiteindelijk een weerspiegeling van zijn artistieke gevoeligheden, aangezien hij de ruimtes zorgvuldig samenstelde om een harmonieuze samensmelting van kunst en natuur te creëren.

Claude Monet woonde in Giverny tot aan zijn dood op 5 december 1926. Zijn nalatenschap leeft voort door zijn kunst en het behoud van zijn huis en tuinen, die nu open zijn voor het publiek als de Fondation Claude Monet. Giverny blijft een bedevaartsoord voor kunstliefhebbers die de betoverende wereld willen ervaren die een van de grootste impressionistische schilders aller tijden inspireerde.


Claude Monet en het impressionisme

Claude Monet speelde een centrale rol in de ontwikkeling en popularisering van de impressionistische beweging. Samen met andere gelijkgestemde kunstenaars brak hij met de gevestigde artistieke conventies van die tijd en concentreerde hij zich op het vastleggen van de vluchtige effecten van licht, kleur en sfeer in zijn schilderijen.

Monets vernieuwende benadering van schilderen sloot aan bij de kernprincipes van het impressionisme. Hij legde de nadruk op directe observatie en de weergave van onmiddellijke visuele indrukken, en koos vaak voor schilderen in de open lucht om de veranderende kwaliteiten van natuurlijk licht vast te leggen. Zijn losse penseelvoering en gebruik van levendige kleuren waren gericht op het overbrengen van de sensaties en voorbijgaande aspecten van een scène.

Claude Monet - Monding van de Seine, 1865. Norton Simon Museum, VS

Een van de belangrijkste kenmerken van Monets impressionistische werken was zijn vermogen om de steeds veranderende aard van zijn onderwerpen over te brengen. Of het nu landschappen, zeegezichten of tuinen waren, zijn schilderijen weerspiegelden het verstrijken van de tijd, met wisselend licht, weersomstandigheden en seizoenen.

Monet's iconische schilderij "Impression, Sunrise", tentoongesteld in 1874, gaf onbedoeld de naam aan de impressionistische beweging. Dit werk illustreerde de focus van de beweging op het vastleggen van vluchtige indrukken en het spel van licht en kleur.

Het impressionisme, aangevoerd door Monet en zijn tijdgenoten, kreeg aanvankelijk te maken met afwijzing en kritiek van de gevestigde kunstinstelling. De kunstenaars, waaronder Monet, stonden voor uitdagingen bij het vinden van erkenning en steun voor hun avant-gardestijl. Ze reageerden door hun onafhankelijke tentoonstellingen te organiseren, zoals de beroemde impressionistische tentoonstellingen die vanaf 1874 werden gehouden, die hen een platform boden om hun werken buiten de traditionele Salon te laten zien.



In de loop van de tijd kregen Monets bijdragen aan het impressionisme steeds meer acceptatie en waardering. Zijn toewijding aan het verkennen van de nuances van licht en kleur inspireerde volgende generaties kunstenaars en veranderde de loop van de kunstgeschiedenis. De impressionistische beweging, met Monet als een van de leidende figuren, speelde een cruciale rol bij het uitdagen van artistieke conventies en het effenen van de weg voor de opkomst van moderne kunst.

Tegenwoordig worden de impressionistische werken van Monet wereldwijd gevierd en zijn nalatenschap blijft zowel kunstenaars als kunstliefhebbers beïnvloeden en inspireren. Zijn bijdragen aan de beweging blijven van onschatbare waarde, aangezien het impressionisme een van de belangrijkste en meest invloedrijke kunststromingen in de geschiedenis blijft.

Bekijk meer artikelen

ArtMajeur

Ontvang onze nieuwsbrief voor kunstliefhebbers en verzamelaars