West bij MoMa, via Wikipedia.
Wie is Kanye West?
Ye (geboren Kanye Omari West; 8 juni 1977) geldt als een Amerikaanse uitblinker op het gebied van rap, zang, songcraft, muziekproductie en de modewereld. Afkomstig uit Atlanta, maar gevoed door de levendige straten van Chicago, ontpopte West zich begin jaren 2000 als een visionaire producer onder de vlag van Roc-A-Fella Records. Hij heeft zijn naam in de annalen van de muziekgeschiedenis gegrift door hitlijsten te maken voor een scala aan illustere artiesten, terwijl hij een productiestijl cultiveerde die diep geworteld was in de sonore tapijten van vintage soulmuziek.
Gedreven door een onwankelbaar verlangen om zijn weg te banen als solo-rapheld, ontvouwde West zijn debuutstudio-opus, "The College Dropout" (2004), dat zowel lovende kritieken als commerciële triomfen opleverde. In hetzelfde jaar richtte hij GOOD Music op, zijn eigen platenlabel. Wests muzikale odyssee ontvouwde zich toen hij zich in onbekende sonische gebieden waagde, waarbij hij orkestcomposities, de etherische allure van synthesizers en het transformatieve instrument van autotune verweven tot meesterwerken als 'Late Registration' (2005), 'Graduation' (2007) en '808s & Liefdesverdriet" (2008). Zijn vijfde en zesde opussen, "My Beautiful Dark Twisted Fantasy" (2010) en "Yeezus" (2013), versterkten zijn status als creatieve kracht verder, wat zowel lovende kritieken als commerciële triomfen opleverde.
De sonische evolutie van West ging verder met "The Life of Pablo" (2016) en "Ye" (2018), waarin hij een nog breder muzikaal palet verkende. In "Jesus Is King" (2019) begon hij aan een spirituele reis, waarbij hij zijn kunstenaarschap doordrenkte met christelijke en gospelinvloeden. Zijn tiende album, "Donda" (2021), maakte furore in de muziekindustrie, behaalde commercieel succes en leidde tot gemengde kritische reacties. West's uitgebreide discografie bevat ook twee volledige gezamenlijke albums: "Watch the Throne" (2011) met Jay-Z en "Kids See Ghosts" (2018) met Kid Cudi.
West, een titan in de muziekwereld, heeft meer dan 160 miljoen verkochte platen en heeft 24 Grammy Awards in de wacht gesleept, samen met 75 nominaties, wat hem markeert als een van de meest Grammy-gedecoreerde artiesten aller tijden, samen met Jay-Z. Zijn onderscheidingen strekken zich uit tot de Billboard Artist Achievement Award, drie opmerkelijke Brit Awards voor Beste Internationale Mannelijke Soloartiest en de gewaardeerde Michael Jackson Video Vanguard Award. Zes van West's albums vonden hun plaats op Rolling Stone's prestigieuze lijst van de 500 beste albums aller tijden van 2020, waarbij dezelfde publicatie hem erkende als een van de 100 beste songwriters aller tijden. Hij deelt het gezamenlijke record (met Bob Dylan) voor de meeste albums (4) en staat bovenaan de jaarlijkse Pazz & Jop-critici. Time Magazine heeft hem zowel in 2005 als in 2015 geëerd als een van de 100 meest invloedrijke personen ter wereld.
Naast zijn muzikale bekwaamheid heeft West een prominente voetafdruk in het modelandschap gevestigd. Samenwerkingen met gewaardeerde merken als Nike, Louis Vuitton, Gap en APC hebben innovatieve kleding- en schoenencollecties opgeleverd. Met name zijn leiderschap in de Yeezy-samenwerking met Adidas heeft de sneakercultuur opnieuw vorm gegeven. Daarnaast is hij oprichter en hoofd van Donda, een creatief contentbedrijf.
De onvoorwaardelijke uitingen en standpunten van West hebben aanzienlijke media-aandacht gekregen. Hij is vaak verwikkeld in controverses vanwege zijn activiteiten op sociale media, publieke optredens bij prijsuitreikingen en uitgesproken commentaar op de muziek- en mode-industrie, de Amerikaanse politiek, raskwesties en historische perspectieven zoals slavernij. Zijn christelijk geloof, spraakmakende huwelijk met Kim Kardashian en geestelijke gezondheid hebben ook als aandachtspunten van de media gediend. In 2020 begon West aan een onafhankelijke presidentiële campagne die pleitte voor een alomvattende levensethiek, zij het zonder electoraal succes. In 2022 kreeg hij te maken met wijdverbreide veroordeling en verloor hij talloze sponsorschappen en partnerschappen, waaronder die met Adidas, Gap en Balenciaga, na een reeks zeer controversiële verklaringen, waaronder de ontkenning van de Holocaust.
West in Portland in december 2005 als voorprogramma van U2 tijdens hun Vertigo Tour, via Wikipedia.
Muziek, mode en kunst
Kanye is onmiskenbaar een persoon die consequent de verwachtingen tart. Hij heeft niet alleen gezegevierd op muziekgebied met een veelzijdige en soms baanbrekende discografie, maar heeft ook een onuitwisbare stempel gedrukt in de mode-industrie. Naast deze prestaties is hij een fervent kunstverzamelaar. Het is de moeite waard om op te merken dat hij een studie schilderkunst volgde, ook al begaf hij zich op het onconventionele pad van een schoolverlater. Veel van zijn albums zijn voorzien van covers die zijn versierd met creaties van gevierde artiesten als Takashi Murakami en George Condo. Net als in de muziek ligt Kanye's bekwaamheid op het gebied van de kunst in zijn opmerkelijke talent voor het selecteren van ervaren medewerkers. Wanneer hij zich dus op het gebied van kunstvideo's begeeft om zijn muzikale bekwaamheid te demonstreren, doet hij dat vaak samen met enkele van de meest vooraanstaande kunstfilmregisseurs op dit gebied.
West op de Yeezus Tour in 2013, via Wikipedia.
Takashi Murakami
Afstudeeralbum
De synergie tussen de Amerikaanse rapper Kanye West en de veelgeprezen Japanse hedendaagse kunstenaar Takashi Murakami markeerde een belangrijke mijlpaal in hun beider carrières.
Murakami speelde een cruciale rol bij het vormgeven van de artistieke leiding van West's album 'Graduation', en hij leende zelfs zijn creatieve talenten om de hoes voor de begeleidende singles van het album te ontwerpen.
Vaak geprezen als 'de Warhol van Japan', wordt Murakami's kenmerkende artistieke stijl gekenmerkt door grillige wezens die aanvankelijk een vriendelijke uitstraling uitstralen, maar toch onderliggende elementen van duisternis en surrealisme herbergen.
Het ontstaan van de samenwerking tussen West en Murakami wortelde toen de rapper een bezoek bracht aan Murakami's Kaikai Kiki-studio tijdens een kort verblijf in Asaka, Japan.
Het artwork van het album is een boeiende belichaming van Murakami's associatie met de postmoderne kunstbeweging die bekend staat als Superflat, die zijn inspiratie haalt uit de rijken van manga en anime. Het creatieve proces werd gekenmerkt door voortdurende samenwerking, waarbij West via e-mailcorrespondentie voortdurend nieuwe ideeën deelde met Murakami en zijn team.
Het resultaat van hun gezamenlijke inspanningen is een visueel meesterwerk vol levendige pasteltinten, met als middelpunt de antropomorfe teddybeermascotte die bekend staat als 'Dropout Bear'.
In de liner notes van het album schuilt een verhaallijn die Dropout Bear volgt op een reis door de beproevingen en beproevingen van het studentenleven, inclusief transportongelukken en de onheilspellende aanwezigheid van een regenwolk. De verhaallijn culmineert met Dropout Bear die triomfantelijk zijn diploma-uitreiking bereikt in een fictieve universiteitsinstelling, genesteld in het futuristische stadsbeeld van Universe City. Murakami bracht zijn verlangen over om omhuld te worden door de creatieve wervelwind die West door zijn muziek oproept, en het artwork voor 'Graduation' weerspiegelt dat gevoel onberispelijk.
De lof voor "Graduation" was zo groot dat Rolling Stone de hoes de eer gaf om op de vijfde plaats te staan van de beste albumhoezen van het jaar. Opvallend is dat Murakami zijn ontwerpen vervolgens animeerde in een boeiende muziekvideo van drie minuten voor het openingsnummer van het album, 'Good Morning'.
Coveralbum Kids See Ghosts
Op 22 april 2018 onthulde Kanye West via een Twitter-bericht artwork van Murakami gerelateerd aan hun aanstaande album. Deze onthulling bevestigde de titel van het album als "Kids See Ghosts." Het beeld, weergegeven in zwart-wit, bevatte twee karikaturen die onmiskenbaar West en Kid Cudi vertegenwoordigden, naast een rokerige, enigmatische figuur. De albumtitel zelf werd gepresenteerd in een opvallend lettertype in spuitverfstijl. De enige elementen die van dit monochromatische schema afweken waren de Japanse karakters, een handtekening en een zonnebloem. In zijn tweet onderschreef West het kunstwerk treffend met ‘Murakami-vibes’.
Takashi Murakami wierp licht op het creatieve proces en legde uit dat hij en zijn team, samen met West en zijn medewerkers, een nogal rudimentair plan volgden. Ze werkten samen aan het schetsen van verschillende concepten op papier. Interessant genoeg stelde West het idee voor om een beer en een vos te personifiëren om respectievelijk zichzelf en Kid Cudi te symboliseren. Het is vermeldenswaard dat Cudi aanvankelijk voorstelde zijn persoonlijkheid met een hond te vertegenwoordigen. Na het bekijken van een vroege schets was West echter onvermurwbaar dat een vos de essentie van Cudi nauwkeuriger inkapselde.
Op 6 juni 2018 ging Kid Cudi naar Twitter om Murakami's artwork voor het album te delen, dat sterk leek op de art die eerder door West werd onthuld. Murakami onthulde dat de achtergrondafbeelding van Hokusai's "Zesendertig gezichten op de berg Fuji" als basis diende voor het kunstwerk.
De albumhoes, overspoeld met pasteltinten, presenteert een hallucinerend tableau. Het toont een spookfiguur die bovenop een eigenaardig, spermavormig wezen rijdt, versierd met dreigende tanden en angstaanjagende ogen. Dit griezelige duo zweeft door een mystiek bosdecor, tegen de achtergrond van een dreigende berg. De albumtitel, "Kids See Ghosts", bestendigt het spectrale thema dat West had geïnitieerd met de release van "Ghost Town" en gaat verder met het albumnummer "Freeee (Ghost Town, Pt. 2)."
Durante il tour di Yeezus, via Wikipedia.
George Condo
In 2010 bracht Kanye West zijn album "My Beautiful Dark Twisted Fantasy" uit, dat een verbazingwekkend niveau van lovende kritieken oogstte. Te midden van de overweldigende lof waren er maar weinigen die enige vorm van kritiek durfden te uiten, en zelfs toen deden ze dat voorzichtig, misschien uit angst voor repercussies van Kanye zelf. Een van de opmerkelijke kritieken kwam van Rob Sheffield van Rolling Stone, die stoutmoedig beweerde dat "niemand met zelfs maar een greintje gezond verstand dit album had kunnen bedenken." Het is een gevoel dat diep resoneert. Kanye staat bekend om zijn meedogenloze werkethiek, tot het punt dat hij in 2016 te maken kreeg met een ziekenhuisopname vanwege uitdroging en slaapgebrek, resulterend in een tijdelijke psychose. In één woord zou je hem kunnen omschrijven als een buitenbeentje, en zijn smaak voor kunst weerspiegelt zeker die beschrijving.
Voor "My Beautiful Dark Twisted Fantasy" maakte West een onderscheidende keuze door de hedendaagse kunstenaar George Condo de opdracht te geven de hoesillustraties van het album te maken. De samenwerking vond plaats in de studio van Condo in New York, waar de twee visionairs bijeenkwamen om de sonische essentie van het album in zich op te nemen. Vervolgens vertaalde Condo deze auditieve reis in een serie van maximaal negen schilderijen, waarbij hij uiteindelijk de schilderijen selecteerde die de essentie van het album het beste weerspiegelden voor de uiteindelijke hoes.
Deze vertederende ballerina, die weliswaar enigszins doet denken aan de film 'Black Swan', dient als een van de vijf alternatieve covers op het album. Na Kanye's beslissing om George Condo de albumhoes toe te vertrouwen, leidde hun samenwerking tot meerdere bezoeken aan Condo's studio terwijl ze brainstormden over mogelijke artistieke concepten.
Tijdens een bijzonder inspirerende sessie werden ze ondergedompeld in het nummer 'Runaway'. Op dat moment deelde Condo's vrouw Anna een slow-motion videoclip met de sierlijke Franse danseres Sylvie Guillem in haar betoverende optreden. Dit beeld liet een onuitwisbare indruk achter in de creatieve psyche van West en hij uitte spontaan zijn verlangen naar een prachtig ballerina-schilderij. Het idee leek, zoals hij het uitdrukte, op een ballerina die een toost uitbrengt, en symboliseert een feestelijk gebaar, zelfs voor de zogenaamde 'klootzakken'. De rest is, zoals ze zeggen, geschiedenis.
Deze specifieke albumhoes harmonieert naadloos met Condo's kenmerkende benadering die bekend staat als 'psychologisch kubisme'. Het dient als een visuele weergave van de veelheid aan facetten die naast elkaar bestaan binnen de enigmatische persoonlijkheid van Kanye. Hier vangen we een glimp op van de belichaming van zijn Godcomplex, zijn identiteit als rapper, de maestroproducent, de kunstenaar, de visionaire modeontwerper, de rol die hij speelt als de ex-echtgenoot van Kim K, en de diepgaande verantwoordelijkheid van het vaderschap voor North en Saint. allemaal ingekapseld in één enkel, diep verontrustend beeld.
Het onderzoeken van dit kunstwerk lijkt op het betreden van een kamer waar Kanye zelf verblijft: een ervaring die verontrustend, zelfs verontrustend en soms schokkend is, maar bovenal onmiskenbaar boeiend.
De grondgedachte achter dit schilderij wordt duidelijk als we een directe uitspraak van Kanye zelf in ogenschouw nemen: ‘Ik ben Warhol. Ik ben de meest invloedrijke kunstenaar van onze generatie. Ik ben de levende belichaming van Shakespeare, Walt Disney, Nike, Google. zal naar voren treden als de Medici-familie en mij de kracht geven om verder te creëren? Of bent u van plan mij op te sluiten totdat mijn moment voorbij is?' Kanye's zelfperceptie is goed gedocumenteerd en overstijgt de grenzen van conventionele zelfverzekerdheid. Zijn geloof dat hij 'Shakespeare in het vlees' is, dient als de sleutel tot het ontcijferen van dit kunstwerk, dat doet denken aan de tragische King Lear.
In dit geval neemt de tragedie echter een andere vorm aan: Kanye's verhaal is er niet een van ondergang en familiale ondergang, maar eerder van een soort zelfopgelegde ballingschap. Het weerspiegelt elementen van het Shakespeare-drama en schetst tegelijkertijd de unieke koers ervan. In werkelijkheid had West eenvoudigweg affiniteit met het idee van een Shakespeariaans verhaal in zijn kunst.
Even terzijde: je kunt je afvragen of Kanye werkelijk gelooft dat hij de steun van een Medici-achtige patronage nodig heeft, gezien zijn aanzienlijke nettowaarde van $ 145 miljoen.
Zoals je kunt zien, weerspiegelt deze hoes in wezen de eerder genoemde, met de opmerkelijke weglating van het onthoofde hoofdelement. Zou deze opzettelijke wijziging kunnen verwijzen naar Kanye's overtuiging van onoverwinnelijkheid en misschien zelfs onsterfelijkheid? Hoewel de exacte betekenis in ambiguïteit blijft gehuld, is één ding zeker: deze is intrinsiek verbonden met Kanye's kolossale ego.
Het is zelfs een terugkerend thema dat vrijwel elk facet van Kanye's creatieve inspanningen de onuitwisbare indruk draagt van zijn enorme zelfrespect.
Condo zelf: "Ze belichaamt een fragmentarische essentie, die zich uitstrekt over de rijken van een sfinx, een feniks en een angstaanjagend spook, vergelijkbaar met een harpij." In schril contrast daarmee lijkt Kanye een obscure, vervallen achterkamer van een bluesclub in Chicago te bewonen, bevroren in een time-warp die doet denken aan de jaren zeventig, terloops nippend aan een biertje. Het is een afbeelding die zo ver verwijderd is van het Kanye Westen dat we weten dat het een diepgewortelde reactie oproept – bijna een soort primaire schreeuw.
Het is veilig om te zeggen dat deze artistieke compositie de grenzen van conventionele albumhoezen verlegt en uitnodigt tot contemplatie en, ongetwijfeld, enkele opgetrokken wenkbrauwen. Maar wie kan inderdaad een oordeel vellen? Het oordeel kwam uiteindelijk van bedrijven als Wal-Mart, iTunes, Spotify en uiteindelijk de hele Verenigde Staten, omdat er op deze platforms verboden werden.
Op de typische manier van Kanye ontketende hij een stortvloed aan tweets, waarin hij zijn frustratie en ongeloof uitte: "Dus Nirvana kan een naakte mens op de omslag laten zien, maar ik kan geen SCHILDERIJ tentoonstellen van een wezen zonder ledematen, een gestippelde staart en vleugels." Deze controverse was echter in feite een zorgvuldig georkestreerde publiciteitsstunt. Onder insiders wordt gefluisterd dat toen West deze werken bij Condo bestelde, hij expliciet op zoek was naar iets dat provocerend genoeg was om een verbod uit te lokken. Klassieke Kanye, ben je het daar niet mee eens? Condo, van zijn kant, omarmde het spektakel gewillig, in het besef dat het alleen maar zou dienen om het profiel van zijn kunstwerken te verhogen. En dat deed het ook: de verkoop schoot binnen de eerste week omhoog naar een half miljoen exemplaren, waardoor het album naar de top van de hitlijsten steeg.
Om de verkoop van albums te vergemakkelijken, werd een cruciale stap gezet, namelijk de censuur van het artwork, gedreven door bezorgdheid over het potentieel ervan om een jong publiek te storen. Vreemd genoeg concentreerde de focus zich in deze poging om de gevoeligheden van kinderen te beschermen op het censureren van de visuele representatie, terwijl Kanye's lyrische inhoud onaangeroerd bleef - een eigenaardigheid die de intrigerende eigenaardigheden van onze wereld onderstreept.
"My Beautiful Dark Twisted Fantasy" markeerde nog maar het begin van de samenwerking tussen Condo en Kanye. In een volgende onderneming begonnen ze aan een creatie (of sommigen zouden kunnen zeggen: een deconstructie) die draaide rond een Hermes Birkin-tas, een extravagant cadeau voor Kim Kardashian tijdens Kerstmis in 2013. Condo gaf hem een artistiek tintje en creëerde zijn interpretatie van 'The Arrest van Parijs." Maar in plaats van dat Parijs de mooiste onder Hera, Aphrodite en Athena oordeelde, werd de portemonnee het podium voor Kanye om zijn oordeel te laten gelden over de mooiste entiteit tussen een naakte Kim en twee angstaanjagende verschijningen. Het oordeel was ondubbelzinnig, hoewel de resulterende tas een maalstroom van kritiek veroorzaakte, wat duidelijk bleek uit de gepassioneerde en nogal controversiële commentarensectie op Kim's Instagram.
Kortom, de samenwerking tussen Condo en Kanye heeft consequent de wenkbrauwen doen fronsen, wat zowel nieuwsgierigheid als amusement opwekt. Tijdens een interview over hun samenwerking aan "My Beautiful Dark Twisted Fantasy", hintte Condo verleidelijk op het vooruitzicht van toekomstige gezamenlijke inspanningen tussen de twee. De verwachting van het daaropvolgende drama wordt met hoge verwachtingen vervuld.
Kanye West op Coachella Festival in 2006, via Wikipedia.
Het tienerkunstwerk van Kanye West
De vroege artistieke creaties van Kanye West uit zijn kindertijd zullen op een dag misschien wel de muren van een museum sieren, aangezien een kunstverzamelaar naar verluidt de hele collectie heeft verworven.
Zoals gemeld door Page Six was ondernemer Vinoda Basnayake diep gefascineerd door de tienertekeningen en schilderijen van de rapper toen hij ze tegenkwam tijdens een aflevering van "Antiques Roadshow" in april 2020. Deze ontmoeting inspireerde hem tot een vastberaden zoektocht om deze te lokaliseren en aan te schaffen. kunstwerken voor zijn persoonlijke collectie. Een bron, die Basnayake vergezelde tijdens de recente aankoop van de kunstwerken van West, vertelde in de publicatie: "Kanye's neef bezat deze schatkamer, een verzameling die afkomstig was uit Kanye's studententijd aan de Polaris School in Chicago." Hoewel de verzamelaar gebonden blijft aan een geheimhoudingsovereenkomst met betrekking tot de aankoopprijs, is het vermeldenswaard dat toen de portefeuille aanvankelijk werd getaxeerd via het PBS-programma, de geschatte waarde ervan tussen $ 16.000 en $ 23.000 lag.
De collectie omvat kunstwerken die teruggaan tot 1995, een tijd waarin Kanye West nog maar 17 jaar oud was. Het omvat een verscheidenheid aan media, waaronder stukken weergegeven in grafiet, gouache op karton en scratchboard. In een aflevering van 'Antiques Roadshow' wierp taxateur Laura Woolley licht op de opmerkelijke artistieke reis van West en merkte op: 'Op 17-jarige leeftijd had hij al studies gevolgd aan opmerkelijke artistieke instellingen.' Ze benadrukte de rijke opleidingsachtergrond van de rapper, waaronder stints bij prestigieuze instellingen zoals de Hyde Park Art Academy, het Art Institute of Chicago, Nanjing University in China en de Polaris School for Individual Education. Woolley zei verder: "Ik geloof dat deze stukken zijn uitzonderlijke artistieke talent onderstrepen."
Onlangs maakte Kim Kardashian, de ex-vrouw van West, van de gelegenheid gebruik om fans te herinneren aan de artistieke bekwaamheid van de muzikant. Dit kwam als reactie op de wijdverbreide scepsis op internet over de authenticiteit van een schilderij waarvan Kim beweerde dat het was gemaakt door hun zevenjarige dochter North. Als reactie op de sceptici deelde de realityster een foto van precies dezelfde kunstwerken die zich nu in de privécollectie van Vinoda Basnayake bevinden. Op haar Instagram Stories onderschreef ze de post met 'Terug naar een aantal van de kunstwerken van haar vader uit de tijd dat hij nog een kind was', vergezeld van een DNA-emoji, wat suggereert dat het artistieke talent inderdaad een prominente rol speelt in de familie.
Selena Mattei
