Andreas Gursky, 2013, πίστωση: Hpschaefer μέσω wikipedia
Ο Andreas Gursky είναι Γερμανός σύγχρονος φωτογράφος που γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1955 στη Λειψία. Είναι γνωστός για τα έργα του μεγάλου σχήματος που αποτυπώνουν αστικά και βιομηχανικά τοπία, καθώς και σκηνές της καθημερινής ζωής.
Βιογραφία
Ο Andreas Gursky (γεννημένος στις 15 Ιανουαρίου 1955) είναι Γερμανός φωτογράφος. Τα έργα του έχουν τις υψηλότερες τιμές στην αγορά τέχνης μεταξύ των σύγχρονων φωτογράφων.
Μοιράζεται ένα στούντιο με τους Laurenz Berges, Thomas Ruff και Axel Hütte στο Hansaallee του Ντίσελντορφ. Το κτίριο, πρώην σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, μετατράπηκε σε στούντιο καλλιτεχνών και χώρο διαβίωσης το 2001 από τους αρχιτέκτονες Herzog & de Meuron, διάσημους για τη δουλειά τους στην Tate Modern. Το 2010-2011, οι αρχιτέκτονες εργάστηκαν ξανά στο κτίριο, σχεδιάζοντας μια γκαλερί στο υπόγειο.
Γεννήθηκε στη Λειψία της Ανατολικής Γερμανίας το 1955. Η οικογένειά του μετακόμισε στη Δυτική Γερμανία, εγκαταστάθηκε στο Έσσεν και στη συνέχεια στο Ντίσελντορφ στα τέλη του 1957. Από το 1978 έως το 1981 σπούδασε οπτική επικοινωνία στο Πανεπιστήμιο Gesamthochschule Essen, με επικεφαλής τους φωτογράφους Otto Steinert και Michael Schmidt . Σύμφωνα με πληροφορίες, φοίτησε στο κολέγιο για να ακούσει τον Steinert, αλλά ο Steinert πέθανε το 1978 και μπόρεσε να παρακολουθήσει μόνο μερικές από τις διαλέξεις του.
Μεταξύ 1981 και 1987 στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Ντίσελντορφ, έλαβε σημαντική εκπαίδευση και επιρροή από τους δασκάλους του Hilla και Bernd Becher, ένα φωτογραφικό δίδυμο γνωστό για τη χαρακτηριστική και νεκρή μέθοδο συστηματικής καταλογογράφησης των μηχανημάτων και της βιομηχανικής αρχιτεκτονικής. ακολουθεί μια παρόμοια, μεθοδική προσέγγιση στη δική του δουλειά μεγαλύτερης κλίμακας. Άλλες αξιοσημείωτες επιρροές περιλαμβάνουν τον Βρετανό καλλιτέχνη John Davies, του οποίου οι λεπτομερείς εικόνες τραβηγμένες από ψηλά είχαν ισχυρή επιρροή στις φωτογραφίες του Gursky που τραβήχτηκαν στο επίπεδο του δρόμου, και σε μικρότερο βαθμό ο Αμερικανός καλλιτέχνης Joel Sternfeld.
Η φωτογραφία
Πριν από τη δεκαετία του 1990, δεν χειριζόταν ψηφιακά. Από τότε, έχει αναγνωρίσει ανοιχτά την εξάρτησή του από τους υπολογιστές για την επεξεργασία και τη βελτίωση των φωτογραφιών του, δημιουργώντας μια μορφή τέχνης που ξεπερνά τα θέματα που φωτογραφίζονται. Οι κριτικοί έχουν περιγράψει το έργο της ως «τεράστιο», «θεαματικό», «σαγευτικό» και «κυριολεκτικά απίστευτο». Θεωρείται ένας από τους «δύο μάστερ» της Σχολής Φωτογραφίας του Ντίσελντορφ.
Η προοπτική στα πλάνα του λαμβάνεται συχνά από ψηλά, επιτρέποντας στον θεατή να αγκαλιάσει σκηνές που είναι συνήθως απρόσιτες, που καλύπτουν τόσο το κέντρο όσο και την περιφέρεια. Αυτή η παγκόσμια προοπτική συνδέεται συχνά με τη δέσμευση για την παγκοσμιοποίηση. Οπτικά τον τραβούν τεράστιοι, τεχνητοί, ανώνυμοι χώροι - προσόψεις ουρανοξυστών τη νύχτα, αίθουσες εισόδου κτιρίων γραφείων, χρηματιστήρια, εσωτερικοί χώροι πολυκαταστημάτων. Το στυλ του είναι αινιγματικό και απαθές και οι φωτογραφίες του άμεσες, χωρίς επεξήγηση ή χειραγώγηση.
Από τις πιο διάσημες αναφορές του είναι αυτή του φεστιβάλ Dance Valley που έγινε κοντά στο Άμστερνταμ το 1995, που δείχνει τους συμμετέχοντες μπροστά από μια σκηνή DJ σε μια μεγάλη αρένα, κάτω από στροβοσκοπικά εφέ. Ένα άλλο εντυπωσιακό οπτικό είναι το "99 Cent" (1999), τραβηγμένο σε ένα κατάστημα 99 Cents Only στη Sunset Boulevard στο Λος Άντζελες. Αντιπροσωπεύει το εσωτερικό του καταστήματος με τα παράλληλα ράφια και τις λευκές του στήλες, δημιουργώντας ένα σύνολο χρωμάτων που δημιουργούνται από τα ίδια προϊόντα, που αντανακλούν τη γυαλιστερή οροφή. Ένα άλλο εμβληματικό είναι το "Rhein II" (1999), το οποίο δείχνει ένα τμήμα του Ρήνου κοντά στο Ντίσελντορφ και το οποίο μπορεί να ερμηνευθεί ως άποψη ενός ευθύγραμμου σώματος νερού ή ως αφηρημένη διαμόρφωση οριζόντιων ζωνών διαφορετικού πλάτους.
Στη σειρά έξι μερών του με τίτλο "Ocean I-VI" (2009-2010), χρησιμοποίησε δορυφορικές όψεις υψηλής ευκρίνειας τις οποίες αύξησε από διάφορες πηγές εικόνας στο Διαδίκτυο.
Από το 2010 εκπροσωπείται από την Gagosian Gallery. Κατείχε το ρεκόρ για την υψηλότερη τιμή που καταβλήθηκε ποτέ σε δημοπρασία για μια φωτογραφία από το 2011 έως το 2022. Το "Rhein II" πωλήθηκε για 4.338.500 δολάρια στον οίκο Christie's στη Νέα Υόρκη στις 8 Νοεμβρίου 2011. Το 2013, το "Chicago Board of Trade III" (1999-2009) πωλήθηκε για 3.298.755 δολάρια, σημειώνοντας ρεκόρ δημοπρασίας γι 'αυτό.
Κύρια έργα
«Ρήνος ΙΙ» (1999): Ο Ρήνος κοντά στο Ντίσελντορφ έχει γίνει ένα από τα πιο ακριβά έργα.
«99 Cent II Diptychon» (2001): Αυτή η σύνθεση σε δύο μέρη παρουσιάζει το εσωτερικό ενός καταστήματος 99 Cents Only στο Λος Άντζελες.
"Παρίσι, Μονπαρνάς" (1993): Αυτή η σύλληψη του πύργου Μονπαρνάς στο Παρίσι, αναδεικνύοντας την πανύψηλη κατακόρυφη δομή της κατασκευής.
"Kuwait Stock Exchange" (2007): Αυτή η εικόνα απεικονίζει το πάτωμα συναλλαγών του Χρηματιστηρίου του Κουβέιτ, με τις φωτεινές οθόνες και την οικονομική φασαρία.
"Chicago Board of Trade III" (1999-2009): Απεικονίζει την αίθουσα συναλλαγών του Chicago Board of Trade, με τους εμπόρους και τις οθόνες πληροφοριών.
"May Day IV" (2000): Διαθέτει ένα τεράστιο πλήθος συγκεντρωμένο στον εορτασμό της Πρωτομαγιάς στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας.
"Bangkok" (2011): Απεικονίζει μια εναέρια άποψη της Μπανγκόκ, δείχνοντας μια πυκνοκατοικημένη και συνεχώς μεταβαλλόμενη πόλη.
"Amazon" (2016): Υπογραμμίζει την κλίμακα της αποθήκης της Amazon, απεικονίζοντας μεγάλης κλίμακας logistics και κατανάλωση.
"Prada II" (1997): Χαρακτηρίζει το εσωτερικό ενός καταστήματος Prada στη Νέα Υόρκη, εκθέτοντας τη σαγηνευτική και επιφανειακή φύση της πολυτελούς μόδας.
"Tokyo Stock Exchange" (1990): Αποτυπώνει την ξέφρενη ατμόσφαιρα του χώρου συναλλαγών του Χρηματιστηρίου του Τόκιο, αντανακλώντας τον φρενήρη ρυθμό της παγκόσμιας οικονομίας.
Οι εκδόσεις
"Photographs from 1984 to the Present" (1998): Αυτό το αναδρομικό βιβλίο παρουσιάζει μια επιλογή από φωτογραφίες του, προσφέροντας μια επισκόπηση της καλλιτεχνικής του εξέλιξης από το 1984.
«Andreas Gursky» (2001): Η έκδοση αυτή συνοδεύει μια αναδρομική έκθεση που διοργάνωσε το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (MoMA) στη Νέα Υόρκη.
"Works 80-08" (2008): Αυτό το βιβλίο προσφέρει μια ολοκληρωμένη επισκόπηση του Gursky σε μια περίοδο σχεδόν 30 ετών. Περιέχει πολυάριθμες αναπαραγωγές καθώς και αναλυτικά κείμενα.
"Landscapes" (2012): Αυτή η έκδοση εστιάζει στα τοπία του Gursky. Αναδεικνύει την εξερεύνηση αστικών, βιομηχανικών και φυσικών χώρων σε όλο τον κόσμο.
«Andreas Gursky» (2016): Αυτός ο κατάλογος συνοδεύει μια αναδρομική έκθεση που διοργάνωσε η Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου. Προσφέρει μια εις βάθος ανάλυση του Gursky.
Βραβεία και Βραβεία
Διεθνές Βραβείο Φωτογραφίας Hasselblad (1998): Τιμήθηκε με αυτό το έγκριτο βραβείο, το οποίο αναγνωρίζει την εξαιρετική του προσφορά στην ανάπτυξη του επαγγέλματος.
Πολιτιστικό Βραβείο της Γερμανικής Εταιρείας Φωτογραφίας (1998): Το βραβείο αυτό του απονεμήθηκε για τη σημαντική επιρροή του στην τέχνη.
Βραβείο Infinity για την Τέχνη από το Διεθνές Κέντρο Φωτογραφίας (2002): Βραβεύτηκε για τα εξαιρετικά του επιτεύγματα.
Βραβείο τέχνης Nordrhein-Westfalen (2010): Τιμήθηκε με αυτό το βραβείο ως αναγνώριση της εξαιρετικής δουλειάς του στον τομέα της εικαστικής τέχνης.
Kassel Artist's Book Award (2017): Κέρδισε αυτό το βραβείο για το βιβλίο του καλλιτέχνη με τίτλο «Bangkok». Αυτό το βραβείο αναδεικνύει το ταλέντο του ως πολυεπιστημονικού καλλιτέχνη.
Κύριες εκθέσεις
"Photographs from 1984 to the Present" (1998): Αυτή η αναδρομική έκθεση που διοργανώθηκε από το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (MoMA) στη Νέα Υόρκη επέτρεψε στο κοινό να ανακαλύψει μια βασική επιλογή του Gursky από την αρχή της καριέρας του.
"Andreas Gursky" (2001): Αυτή η αναδρομική έκθεση στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (MoMA) στη Νέα Υόρκη παρουσίασε ένα ευρύ φάσμα φωτογραφιών του Gursky.
«Andreas Gursky» (2011): Αυτή η έκθεση, που πραγματοποιήθηκε στην Hayward Gallery στο Λονδίνο, παρουσίασε μια επιλογή από τις εικόνες του Gursky, συμπεριλαμβανομένου του διάσημου έργου του «Rhine II».
"Not Abstract II" (2018): Αυτή η έκθεση στο Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen στο Ντίσελντορφ παρουσίασε τα τοπία του Gursky, εξερευνώντας τη χρήση του χώρου και της προοπτικής.
Οι επιρροές του Andreas Gursky στη σύγχρονη κουλτούρα
Τηλεόραση: Τηλεοπτικές σειρές όπως το "Mr. Robot" και το "Black Mirror" έχουν χρησιμοποιήσει την αισθητική του για να δημιουργήσουν σκηνές που αντικατοπτρίζουν τη σύγχρονη κοινωνία και την απανθρωποποίηση που προκαλεί η τεχνολογία. Οι φαρδιές λήψεις, η χρήση συμμετρίας και ο ψηφιακός χειρισμός είναι οπτικά στοιχεία που απηχούν το στυλ του.
Κινηματογράφος: Στην ταινία επιστημονικής φαντασίας «Blade Runner 2049» σε σκηνοθεσία Ντενί Βιλνέβ, η επιρροή της είναι εμφανής στην απεικόνιση δυστοπικών αστικών τοπίων. Οι τεράστιες εκτάσεις των κτιρίων, το παιχνίδι του φωτός και οι γεωμετρικές συνθέσεις θυμίζουν το ιδιαίτερο στυλ του.
Μόδα: Επωνυμίες μόδας όπως η Prada και η Louis Vuitton έχουν χρησιμοποιήσει τα γραφικά της στις διαφημιστικές τους καμπάνιες. Οι μεγαλειώδεις συνθέσεις του και οι αστικοί χώροι του αντιστοιχούν στη μοντέρνα και πολυτελή αισθητική αυτών των brands, δημιουργώντας μια οπτική συνέργεια μεταξύ της φωτογραφίας καλών τεχνών και του κόσμου της μόδας.
Διαφήμιση: Η μάρκα αυτοκινήτων Audi χρησιμοποίησε μία από τις φωτογραφίες της σε μία από τις τηλεοπτικές της διαφημίσεις. Παρουσίασε μια εναέρια άποψη ενός πολυσύχναστου αυτοκινητόδρομου, δίνοντας έμφαση στην έννοια της ταχύτητας και της κινητικότητας, θέματα που βρίσκονται συχνά στη δουλειά της.
Σύγχρονη τέχνη: Πολλοί σύγχρονοι καλλιτέχνες εμπνέονται από το στυλ του στα δικά τους έργα. Για παράδειγμα, ο φωτογράφος Edward Burtynsky εξερευνά βιομηχανικά και περιβαλλοντικά τοπία με τρόπο παρόμοιο με τον δικό του, απαθανατίζοντας σκηνές που προκαλούν προβληματισμό για κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα.
Αποφθέγματα Andreas Gursky
"Οι φωτογραφίες μου είναι ταμπλό μιας ενισχυμένης πραγματικότητας. Βασίζονται στην πραγματικότητα, αλλά είναι επίσης μια ανακατασκευή της πραγματικότητας."
"Δεν είμαι φωτογράφος ντοκιμαντέρ. Δεν είμαι έξω για να απαθανατίσω την ακατέργαστη πραγματικότητα. Με ενδιαφέρει το πώς εμείς ως άνθρωποι αλληλεπιδρούμε με το περιβάλλον μας."
"Για μένα, η φωτογραφία είναι ένας τρόπος για τη δημιουργία εικόνων που αποκαλύπτουν κρυφές ή απαρατήρητες πτυχές του κόσμου μας. Θέλω οι θεατές να κάνουν πίσω και να σκεφτούν πώς βλέπουν και βιώνουν το περιβάλλον τους."
"Το μέγεθος των φωτογραφιών μου είναι σημαντικό. Δημιουργεί μια βύθιση στην εικόνα, μια αίσθηση ότι μεταφέρομαι σε έναν άλλο κόσμο. Θέλω οι θεατές να νιώσουν την επίδραση και τη δύναμη της εικόνας."
"Με γοητεύουν οι ανώνυμοι χώροι και μέρη όπου τα άτομα χάνονται στη μάζα. Επιδιώκω να αναπαραστήσω τη δυναμική των πλήθους, τις ροές και τα κινήματα της σύγχρονης κοινωνίας."
10 αταίριαστα πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για τον Andreas Gursky
Αν και φημίζεται για τις φωτογραφίες του μεγάλου μεγέθους, χρησιμοποιεί κάμερα μεσαίου μεγέθους. Στη συνέχεια χρησιμοποιεί τεχνικές ψηφιακής επεξεργασίας για να τις μεγεθύνει και να τις συνθέσει.
Είναι γνωστός για τη σχολαστική προσέγγισή του στο post-production του έργου του. Μπορεί να αφιερώσει ώρες ή και μέρες ρετουσάροντας κάθε λεπτομέρεια για να πετύχει το επιθυμητό τελικό αποτέλεσμα.
Παρά την παγκόσμια φήμη του, παραμένει ένας διακριτικός και συγκρατημένος άνθρωπος. Προτιμά να αφήνει τα έργα του να μιλούν για αυτόν και γενικά αποφεύγει τα ΜΜΕ και τις συνεντεύξεις.
Είναι μεγάλος λάτρης της ηλεκτρονικής μουσικής. Έχει αναφέρει συχνά ότι η μουσική, ειδικά η trance, τον επηρεάζει στο καλλιτεχνικό του έργο.
Εκτός από τη φωτογραφία, είναι παθιασμένος με την αρχιτεκτονική. Τον ενδιαφέρουν οι αστικές δομές και πώς επηρεάζουν την αντίληψή μας για το χώρο.
Ο ίδιος είναι συλλέκτης έργων τέχνης. Διαθέτει μια εντυπωσιακή συλλογή μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης, που περιλαμβάνει έργα διάσημων καλλιτεχνών όπως ο Gerhard Richter και ο Jeff Wall.
Είναι επίσης γνωστός για την πρακτική του στη γιόγκα. Πιστεύει στη σημασία της ισορροπίας και της αρμονίας, τόσο στο καλλιτεχνικό του έργο όσο και στην προσωπική του ζωή.
Παρά τη συχνή χρήση αστικών εικόνων, του αρέσει επίσης να εξερευνά φυσικά περιβάλλοντα. Οι φωτογραφίες τοπίων του, αν και λιγότερο γνωστές, παρουσιάζουν παρόμοια αισθητική με τα αστικά έργα του.
Δίνει μεγάλη σημασία στην εκτύπωση των φωτογραφιών του. Συμμετέχει στη διαδικασία εκτύπωσης των έργων του και φροντίζει ώστε κάθε λεπτομέρεια, από το χρώμα μέχρι την υφή του χαρτιού, να συνάδει απόλυτα με το καλλιτεχνικό του όραμα.
Αν και χρησιμοποιεί ψηφιακή τεχνολογία για τη μετα-παραγωγή των φωτογραφιών του, είναι προσκολλημένος στις παραδοσιακές μεθόδους παρουσίασης. Προτιμά τα καρέ prints και τις μεγάλες εγκαταστάσεις.
Jean Dubreil