Porte bleue, Agadir (2002) Malarstwo autorstwa Nathalia Chipilova

Nathalia Chipilova odkryła swoje powołanie jako artystka w bardzo młodym wieku. W wieku dziesięciu lat rozpoczęła praktykę artystyczną w dobrej szkole rysunkowej w Moskwie, ponieważ pracowali tam jej rodzice. W wieku dziewiętnastu lat poleciała do Francji i kontynuowała naukę w Szkole Sztuk Pięknych w Awinionie, zanim wstąpiła do Narodowej Szkoły Sztuk Dekoracyjnych w Paryżu. Pod koniec studiów przeniosła się na południe Francji, aby uprawiać swoją sztukę. Wystawia regularnie od 1999 roku i pracuje w swojej pracowni we Fréjus otwartej w 2001 roku. Ponad 1000 prac znajduje się w zbiorach prywatnych Unii Europejskiej, Szwajcarii, Austrii, Luksemburga, Norwegii, Stanów Zjednoczonych, Kanady, Brazylii, Australii, Rosji, Arabia Saudyjska…
Nat jednoczy się ze swoim malarstwem. To nie jest metafora, ale należy brać to dosłownie. Nie wiadomo, kiedy widzi się ją przy pracy, gdzie leży granica między nią a jej malarstwem. Zanurza się w płótno z pędzlem w dłoni, jak bóbr zanurza się w wodzie potoku, nie troszcząc się o wiry i oczka wodne. Robi wrażenie!
Ona się nie boi, nie myśli o tym, o słowach, o złu, myśli malarstwem, czyli z wirtuozerią artykułuje doznania, kolory, faktury, kształty.
Nie popełnij błędu, to wielka wiedza zgromadzona między wielkimi szkołami sztuki, takimi jak szkoła w Awinionie czy szkoła sztuk dekoracyjnych w Paryżu, oraz jej życie jako malarza, które dało jej mistrzostwo, które niektórzy mogliby wziąć za swobodnie i pozwoliła jej całkowicie „pracować”.
Kiedy pracuje, wydaje się, że nic nie jest w stanie jej zatrzymać ani odwrócić, pokazuje fenomenalną siłę, a ta siła, tak widoczna, tak zdumiewająca, budzi szacunek , na zewnątrz, a nawet przed jakimkolwiek rezultatem estetycznym.
Jej obrazy są często odrzucane w seriach, jak pamiętnik, płótna łączą się ze sobą, jak postacie pisma w języku narodowym, przeznaczone dla wtajemniczonych, jego widzących braci, ale na codzienne tematy, z którymi każdy może się utożsamić. Artykułując ze sobą, obrazy wzmacniają, wdzierają się w przestrzeń z niezwykłą siłą. Obrazy nie sumują się, dosłownie mnożą, tworząc metadzieło. I właśnie w tym przekraczaniu możemy uchwycić pełny wymiar talentu Nata, który przedmiotów, zwykłych tematów, poprzez ich przeróbki i artykulację, wykracza poza zwykłe miejsce codziennego życia, przedmiotu, codziennego życia i poprzez swój podpis otwiera nas na sublimację zwyczajności, która jest prawdziwym celem malarstwa.

Michel Suret-Canale, doktor sztuki i literatury

• Obywatelstwo: FRANCJA
• Data urodzenia : 1971
• Domeny artystyczne:
• Grupy: Współcześni Artyści Francuscy