Cassiopeia, ik ben in zekere zin altijd al met kunst bezig geweest

Wat inspireerde je om kunstwerken te maken en kunstenaar te worden? (gebeurtenissen, gevoelens, ervaringen...)

Ik ben altijd in zekere zin met kunst bezig geweest. Mijn vader was fotograaf en mijn moeder heeft altijd van schilderen gehouden. Ik ben opgegroeid met kijken naar wat ze deden en fotografie is altijd een deel van mij geweest.
Mooie schilderijen of kunstwerken in het algemeen zijn een bron van inspiratie en het is ongetwijfeld mijn liefde voor mooie dingen en impactvolle dingen die me ertoe hebben aangezet kunstenaar te worden.

Wat is je artistieke achtergrond, de technieken en onderwerpen waarmee je tot nu toe hebt geëxperimenteerd?

Ik ben heel jong begonnen met fotograferen. Ik oefende soms op mijn vrienden, soms op mezelf om foto's te maken en experimenten te doen om de weergave van het beeld te verbeteren. Het dwong me om creatief te zijn.
Vervolgens heeft mijn vader me fotografische technieken geleerd en van daaruit heb ik verschillende trainingen gevolgd om foto's te maken in nachtclubs, op festivals of zelfs in een beroemd voetbalstadion. Maar dat was niet wat ik het leukst vond. Ik wilde mijn onderwerpen verfraaien, ze naar een dromerig of donker universum drijven om ze te benadrukken. Bovenal wil ik de schoonheid van mijn modellen laten zien zoals ik ze zie en soms gebruik ik onderwerpen die mij raken, zoals de natuur of zelfs de vervreemding van het lichaam vanwege de voorschriften van de samenleving.

Wat zijn de 3 aspecten die jou onderscheiden van andere kunstenaars, waardoor jouw werk uniek is?

Voor het eerste punt, ik maak zowel foto's voor individuen als fotoshoots als kunstfoto's. Ik werk niet noodzakelijkerwijs met modellen en de meeste rekwisieten die op de foto's worden gebruikt, zijn gerecyclede of handgemaakte items, omdat de rekwisieten of outfits die al gemaakt zijn duur zijn. Voor het tweede punt wil ik geen naakte vrouwen fotograferen voor kunstfotografie, tenzij het naakt legitiem is. De schoonheid van de vrouw kan naar mijn mening worden gewaardeerd zonder haar in Eve's outfit te hoeven steken.
En tot slot zou ik willen zeggen dat wat mij onderscheidt vooral mijn mening is over wat mij omringt.

Waar komt je inspiratie vandaan?

Zeer goede vraag! Mijn inspiratie haal ik voornamelijk uit muziek: door naar bepaalde muziek te luisteren, zal het me kunnen vervoeren en inspireren met een beeld of weergave die ik dan zou willen transcriberen in een foto. Ik haal mijn inspiratie ook uit mijn dagelijks leven - voor mijn tentoonstelling genaamd "The call" heeft de opsluiting me enorm geholpen. Ik wilde een tentoonstelling maken over de dingen die we het meest misten tijdens onze opsluiting: namelijk de natuur, kunst (theater, fotografie, schilderkunst, dans, enz.), de oceaan en het laatste schilderij ging over medicijnen, omdat veel van mijn entourage waren in een depressie, vanwege gebrek aan sociale banden.
Met andere woorden, een niets kan mij inspireren, zoals een geheel: een woord, een gedachte, een gevoel, een muziek of een boek.

Wat is jouw artistieke benadering? Welke visioenen, sensaties of gevoelens wil je oproepen bij de kijker?

Van het perceel. Ik wil de toeschouwer vragen stellen als: "Wat zou de auteur van dit werk kunnen hebben beïnvloed om er een schilderij van te maken?" of zelfs "Wat mooi, maar vreemd". Ik wil niets gemeens doen. Mijn wil als kunstenaar is om de schoonheid van dingen (vrouwen, mannen, kinderen, dieren of wat dan ook) te combineren met het vreemde of een reflectie op het gegeven onderwerp.

Wat is het proces van het maken van je werken? Spontaan of met een lang voorbereidingsproces (technisch, inspiratie uit kunstklassiekers of anders)?

De meeste van mijn schilderijen zijn spontaan ontstaan. Er is een idee in mijn hoofd ontkiemd en als ik het in mijn studio in me heb om het tot leven te brengen, dan waag ik de sprong. Wat de serie "L'Appel" betreft, het is weer een ander proces. Ik werkte eerst aan de onderwerpen voordat ik de outfits en accessoires maakte, en evalueerde het aantal opnamen dat voldoende was om een tentoonstelling in een galerie te maken, om daarna te fabriceren wat er te fabriceren was. Ik haal mijn inspiratie vaak uit schilderijen of portretten die mij raken.

Gebruik je een bepaalde werktechniek? zo ja, kunt u dit toelichten?

Ik gebruik mijn studio voornamelijk om mijn foto's te maken. Vroeger hield ik echter niet van studiofoto's, maar van buitenfoto's -kleurrijker, levendiger-. Alleen studiofoto's zorgen voor een betere controle van het licht en ondanks alles goede creativiteit als je weet hoe je ermee om moet gaan. Wat voor mij echt een probleem was.

Zijn er vernieuwende aspecten in je werk? Kun je ons vertellen welke?

Ik zou zeggen ja, in zekere zin. Ik hou van het werk van mijn soortgenoten die door schilderijen worden geïnspireerd om hun werken te creëren, maar dat is niet wat ik wil doen. Ze doen het heel goed op hun eigen manier en ik wil niet de zoveelste persoon worden die inspiratie uit dezelfde schilderijen haalt om kunstfoto's te maken.
Ik maak soms ook zelfportretten, wat niet het meest gebruikelijk is in de branche.

Heb je een formaat of medium waar je het meest vertrouwd mee bent? zo ja, waarom?

De digitale fotograaf! Ik werk - althans voorlopig - niet met film. Ik ben veel comfortabeler met fotografische manipulatie (photoshop). Voor mij is het het vooruitzicht om alles in de opname te kunnen veranderen als deze eenmaal is gemaakt, of het nu gaat om de kleur van de studioachtergrond, het toevoegen van gewenste details of het verwijderen van vervelende details, het geven van een bijzonder andere sfeer, enz...

Waar produceer je je werken? Thuis, in een gedeelde werkplaats of in je eigen werkplaats? En hoe organiseer je in deze ruimte je creatieve werk?

Er zijn twee antwoorden op deze vraag: als ik buiten werk, kan de plek willekeurig of ruim van tevoren worden gekozen. Vervolgens lokaliseer ik de plek, ik probeer een thema te vinden om op deze plek te benaderen, evenals de outfits en accessoires die ik nodig zou hebben, de poses (als er een model is) en de stijl van retoucheren die ik zou doen.
Voor foto's in de studio, bij mij thuis, volg ik dezelfde weg: keuze van achtergrond, pose, outfits/accessoires, make-up, thema aan bod.
Ik organiseer mijn werk in een notitieboekje - ik schrijf, ik teken - en als ik geen notitieboekje of vellen heb, pak ik mijn telefoon en noteer al mijn ideeën, zelfs als ik ze uiteindelijk in een notitieboekje noteer. .

Brengt je werk je ertoe om te reizen om nieuwe verzamelaars te ontmoeten, voor beurzen of tentoonstellingen? Zo ja, wat levert het je op?

Op dit moment had ik het geluk om in de buurt van mijn huis (Aix-en-Provence) te kunnen exposeren om mijn serie "L'appel" gedurende 1 jaar en 4 maanden te exposeren. Vlak daarvoor ging ik naar Parijs om galeriehouders en verzamelaars te ontmoeten (zonder dat dat definitief is).
Nog niet zo lang geleden had ik de tentoonstellingen en creatieve projecten on hold gezet omdat mijn agenda het niet toeliet en de inspiratie er niet meer was. Ik hoop dat daar dit jaar verandering in komt. Daarom ga ik mijn serie hervatten die ik terzijde had geschoven omdat het duur en energievretend was: 'Barbie'.

Hoe stel je je de evolutie van je werk en je carrière als kunstenaar in de toekomst voor?

Eerlijk gezegd heb ik moeite om mezelf in de toekomst te projecteren. Toen ik officieel en professioneel met fotografie begon, kon ik me al niet voorstellen dat ik foto's zou maken die in salons zouden worden tentoongesteld. Bovenal heb ik een verwachting voor de toekomst, namelijk projecten blijven hebben en steeds meer mensen hebben die mijn werk waarderen.

Wat is het thema, de stijl of de techniek van je nieuwste artistieke productie?

In een opwelling wilde ik onlangs een shot maken door de stijl van twee werken van Tim Burton -Beetlejuice en Wednesday Addams- te mixen. Het was niet om een bepaald thema aan de kaak te stellen of aan te pakken.

Kun je iets vertellen over je belangrijkste tentoonstellingservaring?

Mijn belangrijkste tentoonstellingservaring en waar ik het meest trots op was, was in september 2021. Voor de inhuldiging van een op handen zijnd theater in Aix-en-Provence, beheerd door een vriend, heb ik tijdens dit evenement de vernissage van mijn werken kunnen doen. Honderden mensen kwamen naar de werken kijken, wat me trots maakte.

Als je een beroemd werk uit de kunstgeschiedenis had kunnen maken, welk zou je dan kiezen? En waarom ?

Dat is een hele goede vraag. Ik zou zeggen dat ik 'De Schreeuw' van Edvard Munch zou kiezen, hoewel dit een schilderij is, heeft het me altijd geïntrigeerd. Ze is mooi terwijl ze verontrustend is en je vraagt je af: "Waarom heeft de kunstenaar ervoor gekozen haar te schilderen?". De kleuren van de achtergrond zijn subliem en de voorgrond geeft een verontrustend aspect dat in zekere zin mooi is zonder dat het dat in de ware zin van het woord is.

Als je één beroemde artiest (dood of levend) zou mogen uitnodigen voor een etentje, wie zou dat dan zijn? Hoe zou je hem aanraden de avond door te brengen?

Verrassend genoeg zou het geen kunstenaar-fotograaf zijn, maar een auteur met een inspirerende pen: Edgar Allan Poe.
Zijn geschriften worden krachtig verbeeld en gemarteld. Thema's als de dood, het bewustzijn, de waanzin behandelt hij op subtiele wijze. Dat is wat ik wil voor mijn foto's, om subtiliteit te brengen in het lezen van de foto's.
We brachten de avond door met het bespreken van literatuur en haar inspiratiebronnen terwijl we naar een stuk piano luisterden.