Wie is Ed Sheeran?
Edward Christopher Sheeran MBE, geboren op 17 februari 1991, is een ervaren Engelse singer-songwriter. Hij komt uit Halifax, West Yorkshire, en groeide op in Framlingham, Suffolk. Sheerans reis naar de muziek begon op elfjarige leeftijd toen hij liedjes begon te componeren. Zijn eerste belangrijke mijlpaal kwam begin 2011 toen hij in eigen beheer het verlengde stuk uitbracht met de titel "No. 5 Collaborations Project." Later datzelfde jaar tekende hij een deal met Asylum Records.
Sheerans debuutalbum, "+", werd uitgebracht in september 2011 en veroverde al snel de eerste plaats in de UK Albums Chart. Dit album markeerde de komst van zijn eerste grote hitsingle, "The A Team." In 2012 kreeg Sheeran erkenning door het winnen van de Brit Awards voor Beste Britse Mannelijke Soloartiest en British Breakthrough Act.
De release van Sheerans tweede studioalbum, "×" (uitgesproken als "Multiply"), in juni 2014, markeerde een nieuw belangrijk hoofdstuk in zijn carrière. Het behaalde wereldwijd topsuccessen en was in 2015 het op een na best verkochte album wereldwijd. In hetzelfde jaar won "×" de prijs voor Album van het Jaar tijdens de Brit Awards 2015, en Sheeran werd geëerd met de Ivor Novello Award voor Songwriter van het Jaar door de British Academy of Songwriters, Composers, and Authors. De single "Thinking Out Loud" van het album leverde hem in 2016 de Grammy Awards op voor Lied van het Jaar en Beste Pop Solo-optreden.
Het derde album van Sheeran, "÷" (uitgesproken als "Divide"), werd uitgebracht in maart 2017 en kwam in 2017 naar voren als het best verkochte album ter wereld. De eerste twee singles, "Shape of You" en "Castle on the Hill", werden uitgebracht golven door te debuteren in de top twee posities op hitlijsten in tal van landen. Sheeran behaalde ook de onderscheiding dat hij de eerste artiest was die in dezelfde week twee nummers debuteerde in de top 10 van de Amerikaanse hitlijsten. In maart 2017 had hij maar liefst tien top-10 singles van "÷" op de UK Singles Chart verzameld, waarmee hij een record vestigde voor de meeste top-10 Britse singles van één enkel album. 'Perfect', de vierde single van '÷', bereikte nummer één in de VS, Australië en Groot-Brittannië, waar het in 2017 kerstnummer één werd. Zijn ongeëvenaarde succes in 2017 leidde ertoe dat hij werd uitgeroepen tot Global Recording Artist van het jaar.
In 2019 bracht Sheeran zijn vierde album uit, "No.6 Collaborations Project", dat binnenkwam op nummer één in de meeste grote markten en drie Britse nummer één singles voortbracht: "I Don't Care", "Beautiful People" en "Take Ik terug naar Londen." Zijn vijfde studioalbum, "=", stond in 2021 bovenaan de hitlijsten in de meeste grote markten. Daarna werd zijn zesde album, "-", uitgebracht op 5 mei 2023, en zijn zevende album, "Autumn Variations", werd uitgebracht. op 29 september 2023, onder zijn eigen platenlabel, Gingerbread Man Records.
Sheerans verbazingwekkende muzikale carrière omvat onder meer de verkoop van meer dan 150 miljoen platen wereldwijd, waardoor hij een van de best verkopende muziekartiesten ter wereld is geworden. Hij beschikt over 101 miljoen RIAA-gecertificeerde exemplaren in de VS, en twee van zijn albums behoren tot de best verkochte albums in de geschiedenis van de Britse hitparade. In december 2019 eerde de Official Charts Company hem als de artiest van het decennium, waarmee hij zijn ongeëvenaarde succes in de Britse album- en singles-hitlijsten in de jaren 2010 erkende. Sinds april 2022 heeft Sheeran de onderscheiding de meest gevolgde artiest op Spotify te zijn.
Als bewijs van zijn bekwaamheid op het gebied van liveoptredens werd Sheeran's ÷ Tour, die in maart 2017 begon, in augustus 2019 de meest opbrengende tour aller tijden. Naast muziek strekken Sheerans veelzijdige talenten zich uit tot het domein van acteren, met optredens in de 2019 film "Yesterday", waarin hij zichzelf portretteerde.
‘Je koopt geen kunst om te investeren’
De wijsheid van zijn vader lijkt sterk weerklank te vinden bij popster Ed Sheeran. In een van de afleveringen van het programma Desert Island Discs van BBC Radio 4 verscheen de 26-jarige muzikant en somde de acht nummers op die hij zou kiezen als hij op een onbewoond eiland zou stranden. Tijdens de show besprak Sheeran ook zijn diepe genegenheid voor beeldende kunst, een passie die hem op jonge leeftijd werd bijgebracht door zijn vader, die toevallig kunsthistoricus en curator is.
Terwijl hij zijn artistieke voorkeuren deelde met gastheer Kirsty Young, leek Sheeran de leiding van zijn vader van harte te omarmen: "Hij heeft altijd benadrukt dat kunst bedoeld is om van te genieten. Je koopt kunst niet als een investering. Ik kocht een werk van een kunstenaar genaamd Harland Miller, bekend van het plaatsen van provocerende slogans op Penguin-boeken. Ik heb er een met misschien wel het meest provocerende woord prominent in mijn huis. Het is iets dat me echt opwindt en ik waardeer het oprecht.
Het interviewprogramma wordt sinds 1942 uitgezonden en bevat prominente figuren uit de cultuurwereld die de acht liedjes delen die zij essentieel achten in hun leven. Door de jaren heen heeft een groot aantal artiesten de studio van de show vereerd, waaronder Damien Hirst, Tracy Emin, David Hockney en Dame Zaha Hadid, die allemaal hun muzikale voorkeuren openbaarden. In 2013 omvatte Hirst onder meer 'Big Yellow Taxi' van Joni Mitchell en, zoals verwacht, 'I Am The Resurrection' van The Stone Roses.
Ed Sheeran van Colin Davidson
Colin Davidson heeft altijd gemengde gevoelens gehad over het rijk van beroemdheden. De kunstenaar uit Belfast heeft zich er nooit bijzonder door aangetrokken gevoeld.
Niettemin bevatten enkele van zijn bekendste werken individuen die tot de meest herkenbare figuren ter wereld behoren. Op deze vooraanstaande lijst staan Brad Pitt, Liam Neeson en Ed Sheeran, wier portret momenteel de muren van de National Portrait Gallery siert als een prominente opname in de spraakmakende tentoonstelling 'Shakespeare to Winehouse'.
Hoewel de kunstenaar erkenning heeft gekregen voor deze creaties, maakte Davidson niet actief gebruik van de mogelijkheid om beroemde personen, of trouwens, veel van zijn onderwerpen in het algemeen, te portretteren.
Tijdens een gestreamd gesprek met de National Portrait Gallery onthulde de kunstenaar dat hij niet van plan was portretten van beroemdheden te maken. Bijna al deze ontmoetingen vonden toevallig plaats.
In het geval van Ed Sheeran kwam het verband bijvoorbeeld tot stand toen de vader en grootmoeder van de zanger een tentoonstelling bezochten met Davidsons werk, waaronder een portret van de uit Belfast afkomstige Olympiër Lady Mary Peters. Het bleek dat de grootmoeder van Sheeran een jeugdvriendschap had met de atleet, wat leidde tot de onverwachte samenwerking.
Vervolgens begonnen er discussies over de mogelijkheid dat Davidson een portret van de zanger zou maken, en deze discussies gingen verder tijdens het concert van Sheeran in Belfast, dat toevallig op dezelfde avond plaatsvond. Davidson herinnert zich: "Ed hield van het werk, voelde er een sterke band mee en uitte zijn wens dat ik hem zou schilderen. Zo kwam het allemaal samen." Hij vervolgt: "Dus ik bracht twee tot drie uur met Ed door. We raakten in gesprek. Ik vermijd opzettelijk dat de persoon zijn beste kant laat zien of in een specifieke richting kijkt. Ik wil de nuances van hun gezicht observeren, of ze nu vrolijk, sombere onderwerpen bespreken, nadenken over zaken, of gewoon in een moment van stilte."
Davidsons artistieke aanpak draait om het vastleggen van individuen op hun onbewaakte momenten. Als het om zijn beroemde onderwerpen gaat, gaat het ook om het blootleggen van de menselijkheid die achter hun roem schuilgaat.
Toen hij bijvoorbeeld Brad Pitt voor het eerst schilderde, vond de sessie plaats in een hotelkamer kort nadat de acteur van een transatlantische vlucht was gestapt. Pitt had last van een jetlag, en dat was precies het moment waarop Davidson ervoor koos hem gevangen te nemen.
Deze vertolking van de acteur lokte echter opmerkingen uit van sommigen die vonden dat het niet veel op Brad Pitt leek. Hierop antwoordt Davidson: "Wanneer was de laatste keer dat je Brad Pitt zag, direct na een transatlantische vlucht? Ik ben helemaal niet geïnteresseerd in beroemdheden. Dat ben ik nooit geweest. Sterker nog, een deel van mij vindt het nogal minachtend." is niet authentiek”, merkt Davidson op.
Hij legt verder uit: "Bovendien is beroemdheid in het geval van de mensen die ik schilder niet iets dat ze zelf kiezen. Het wordt hen opgelegd vanwege hun carrière, beroep of door externe krachten die hen als beroemdheden bestempelen... Dat maakt Het schilderen van individuen die als beroemdheden worden bestempeld, is intrigerend omdat je een laagje fineer moet afpellen."
Davidson geeft het voorbeeld van zijn portret van Liam Neeson en zegt: "Tijdens de vergadering bespraken we kunst, en op een gegeven moment zei hij dat hij geen interesse in kunst had totdat zijn vrouw, Natasha Richardson, hem kennis liet maken met Dit gesprek vond plaats kort na het tragische overlijden van zijn vrouw in 2009."
Hij raakte diep ontroerd toen hij besprak hoe zijn vrouw hem kennis liet maken met kunst, en dat de liefde en passie ervoor nog steeds voortduren. Dat is de essentie van het portret dat ik heb gemaakt. Het is misschien wel een van de meest sombere schilderijen die ik ooit heb gemaakt. In zekere zin beeldt het een rouwend mens af, en het feit dat het Liam Neeson is, is secundair", reflecteert Davidson.
Ondanks dat hij bekende figuren had geschilderd, beschouwde Davidson zichzelf aanvankelijk niet als een portretkunstenaar in zijn carrière. In plaats daarvan concentreerde hij zich op het creëren van stadsgezichten, met name van zijn geboorteplaats Belfast, en afbeeldingen van etalages die zowel de scènes achter het glas als hun reflecties lieten zien. Interessant genoeg zouden de technieken die hij ontwikkelde tijdens het werken aan deze stukken later van onschatbare waarde blijken in zijn portretten, te beginnen met zijn portret uit 2006 van de Belfast-artiest Duke Special.
"Als je naar de ogen in dit portret kijkt, worden ze direct beïnvloed door de manier waarop ik het glas heb behandeld. Daarom heb ik deze ogen geschilderd met dezelfde aanpak als voor de olieverfschilderijen van winkelpuien", legt Davidson uit.
"Het haar, de dreadlocks, het vlees: het wordt allemaal behandeld zoals ik architectonische elementen zou behandelen. Zelfs de gekrabbelde lijnen in het haar komen grotendeels overeen met hoe ik de schilderijen uit Belfast benaderde.
Ed Sheeran: Gemaakt in Suffolk
Gelegen in Ipswich's Christchurch Mansion, een majestueus Tudor-landgoed met doorgaans eeuwenoude meesterwerken van John Constable en Thomas Gainsborough, bood de tentoonstelling 2019-2020 met de titel "Ed Sheeran: Made in Suffolk" Sheeran een warm welkom. De afgelopen twee jaar was hij begonnen aan een epische wereldtournee, met als hoogtepunt vier optredens in Chantry Park in Ipswich. Hoewel hij niet precies uit Ipswich komt, is hij er wel dichtbij. Sheeran groeide op ongeveer 40 minuten verderop in Framlingham, nadat hij tijdens zijn jeugd van Hebden Bridge was verhuisd. Zoals hij zich in het begeleidende tentoonstellingsboek liefdevol herinnert: "Ipswich is de plaats waar [hij] enkele van [zijn] eerste optredens speelde voordat [hij] werd getekend."
Ed Sheeran kwam echt in ons mainstream-bewustzijn terecht toen hij in 2011 doorbrak met "The A Team". Normaal gesproken brengen muziekartiesten minstens een paar decennia in de industrie door voordat hele tentoonstellingen aan hun carrière worden gewijd. De muzikale reis van Sheeran gaat terug tot 2005, toen hij op 13-jarige leeftijd "Spinning Man" uitbracht. In de daaropvolgende vijf jaar bracht hij nog negen EP's uit, goed voor een totaal van 30.000 verkopen.
"Een van de curatoren van de tentoonstelling, Emma Roodhouse, vertelde: 'Iedereen hier heeft bij Ed op school gezeten of heeft op de een of andere manier een connectie met hem.' Terwijl we zijn muziekrapport van de achtste klas bekijken, voegt ze eraan toe: 'Ed is een natuurtalent' en interpreteert het als 'briljant', een gevoel geschreven door zijn zangleraar. Grenzend daaraan was de onderscheiding 'Most Likely to Become Famous,' ' die hij ontving op het schoolbal van de elfde klas. Als je iets naar links schuift, kun je een aantal van zijn vroege koopwaar onder de loep nemen - zo vroeg zelfs dat de URL van zijn MySpace-pagina op de achterkant van de T-shirts staat gedrukt, biedt een kijkje in Sheeran-artefacten van rond 2007."
Emma Roodhouse was niet de enige curator van 'Made In Suffolk'. De aanwezigheid van bronzen sculpturen en kunstwerken uit de vroege kinderjaren krijgt een extra betekenis als je ontdekt dat Ed's vader, John, een kunstcurator en -leraar is, terwijl zijn moeder, Imogen, de overstap maakte van curator naar sieradenontwerper. Ze waren behoorlijk streng als het ging om de televisieconsumptie van hun kinderen, maar drongen er in plaats daarvan bij Ed en zijn broer Matthew op aan om de kunst te verkennen. Sindsdien is Matthew een klassiek componist geworden. Het is duidelijk dat hun opvoedingsaanpak vruchtbare resultaten heeft opgeleverd. John speelde een cruciale rol bij het samenstellen van 'Made In Suffolk', en met zijn hulp werd de Wolsey Art Gallery in Christchurch Mansion omgetoverd tot een imposant toevluchtsoord gewijd aan Sheeran.
In veel opzichten voelde 'Ed Sheeran: Made In Suffolk' alsof je het huis van een vriend bezocht en door geliefde fotoalbums en herinneringen van hun ouders bladerde. Dit is geen negatieve observatie; Wie vindt het immers niet leuk om in de nostalgie van iemand anders te gluren, vooral als het iemand van Sheerans statuur is? Er zijn schattige homevideo's waarin hij zijn eerste stappen in de keuken zet, handgeschreven songteksten uit zijn jeugd ("Ik ben de typische gemiddelde tiener, als je begrijpt wat ik bedoel"), en overblijfselen van de Lego-collectie uit zijn kindertijd. Maar te midden van deze glimpen van Ed Sheeran, de lokale jongen en ontluikende ster, zul je ook Ed Sheeran tegenkomen, de mondiale megaster. Er is het immense originele artwork voor zijn albumrelease uit 2017, ÷, dat hij maakte in de spin-paintingstudio van Damien Hirst. Je vindt platina plaquettes uit alle hoeken van de wereld, evenals de pop van Ed Sheeran uit zijn muziekvideo's voor 'Sing' en 'Happier', elk met respectievelijk meer dan 200 miljoen en 300 miljoen views op YouTube. Het is een reis die zich uitstrekt van lokale sensatie tot viervoudig Grammy-winnaar, de artiest die een publiek van 80.000 mensen in het Wembley Stadium kan betoveren met niets anders dan zijn stem en een gitaar.
Toen "Made In Suffolk" zijn deuren opende, trok het bezoekers uit verre landen als Australië, Zuid-Korea en Peru. Hoe toegewijd zijn wereldwijde fanbase ook mag zijn, het is het wederzijdse gevoel van trots dat Sheeran en zijn geboortestad voor elkaar delen, dat deze tentoonstelling zijn ware betekenis gaf. Het aangrijpende verhaal van 'een plaatselijke jongen die groot wordt' is overal aanwezig, van de keuze van de locatie tot de vroege krantenknipsels die de muren van de cadeauwinkel sieren. "Dit is de East Anglian Daily Times, maar het zou ook de Ed Sheeran Times kunnen heten. Het staat daar elke week", zeggen ze, terwijl foto's van een volwassen Sheeran op zijn geliefde kinderplekken zijn diepe genegenheid voor de regio onderstrepen. Als er een dorp nodig is om een kind groot te brengen, is er misschien een hele provincie nodig om een internationaal popfenomeen te voeden.
Het hoogtepunt van de tentoonstelling was Colin Davidsons prachtige portret van Sheeran, vergezeld van vijf extra olieverfstudies en drie potloodschetsen. Davidson creëerde twee portretten van Sheeran tijdens hun zitting in 2015, waarvan er één zich in de National Portrait Gallery bevindt, terwijl de andere tot een "privécollectie" behoort en werd uitgeleend aan de tentoonstelling "Made In Suffolk". Deze schilderijen, gecombineerd met de foto's van Mark Surridge die momenten vastleggen zoals Sheerans optreden naast Stormzy op Wembley, onderstrepen echt de omvang van zijn prestaties als kunstenaar. Ed Sheeran schrijft niet alleen pakkende hitparades; hij vult stadions en poseert voor dezelfde kunstenaar die de opdracht heeft gekregen om portretten van de koningin te schilderen. Of je nu een fervent Sheerio bent of niet, je kunt niet anders dan het respect erkennen dat hij terecht verdient, en dat is precies wat deze tentoonstelling bereikt.
Selena Mattei
