Alexandra Efimova: Ik experimenteer voortdurend

Alexandra Efimova: Ik experimenteer voortdurend

Olimpia Gaia Martinelli | 9 feb 2024 6 minuten gelezen 0 opmerkingen
 

"Voor mij is kunst een middel om mijn gevoelens en gedachten te verspreiden, mijn persoonlijke verbinding met de kosmos en de mogelijkheid om mijn indrukken met mijn kijker te delen door middel van symbolen en tekens."...

▶ Advertising

Wat inspireerde je om kunstwerken te maken en kunstenaar te worden? (gebeurtenissen, gevoelens, ervaringen...)

Voor mij is kunst een manier om mijn gevoelens en gedachten, mijn persoonlijke verbinding met de kosmos en de mogelijkheid om mijn indrukken met mijn kijker te delen door middel van symbolen en tekens, uit te dragen.

Wat is je artistieke achtergrond, de technieken en onderwerpen waarmee je tot nu toe hebt geëxperimenteerd?

Ik ben al langere tijd bezig met het thema ‘Corporaliteit in de digitale werkelijkheid’, maar voor mij is het een heel breed onderwerp. Mijn kunst raakt zowel politieke als economische kwesties, evenals de persoonlijke problemen van ieder van ons. Het is voor mij gemakkelijker om met het lichaam te werken, omdat ik op deze manier duidelijk mijn houding ten opzichte van iets, de emotionele component, kan uiten. Het lijkt op een portret, maar in dit geval gaat het niet alleen om het gezicht.

Wat zijn de 3 aspecten die jou onderscheiden van andere kunstenaars, waardoor jouw werk uniek is?

Misschien ben ik voortdurend aan het experimenteren. Ik heb geen eindpunt. Voor mij is mijn werk een synthese van verschillende richtingen en technieken, wat op zichzelf interessant is. Ik doe en ervaar elk project op een nieuwe manier, maar tegelijkertijd heb ik mijn eigen stijl.

Waar komt jouw inspiratie vandaan?

Meestal zijn dit zwart-witfilms en foto's. Ook communicatie met andere kunstenaars, uitwisseling van ervaringen. Reizen heeft ook een positief effect op de creativiteit. Maar ik wacht niet op inspiratie, ik werk elke dag volgens een duidelijk schema, want ik heb veel ideeën in gedachten.

Wat is jouw artistieke aanpak? Welke visioenen, sensaties of gevoelens wil je bij de kijker oproepen?

Allereerst zorgen. Want een negatieve reactie is ook een reactie. Als ik iemand op de een of andere manier aan het denken kan zetten en als hij of zij naar huis gaat, denkt hij na over wat hij op de tentoonstelling heeft gezien, dan is dat voor mij een grote overwinning.

Wat is het proces van het maken van uw werken? Spontaan of met een lang voorbereidingsproces (techniek, inspiratie uit kunstklassiekers of andere)?

Dit lijkt misschien ongebruikelijk, maar ik heb een zeer lange theoretische voorbereiding. Omdat ik naast wat ik creëer ook projecten van jonge kunstenaars begeleid, is mijn theoretische insteek vrij lang. Ik schrijf veel, beschrijf toekomstige werken, ontwikkel ze in mijn hoofd en selecteer de kamer en verlichting. Het scheppen van banen gaat snel. Omdat het grootste deel van mijn werk een abstracte component heeft, creëer ik een plek die niet van tevoren te voorspellen is. Dan rest mij alleen nog het tekenen en dat vind ik heel belangrijk. Omdat het ontwerp cool moet zijn. Dat is mijn ding: eenvoudig en cool tekenen.

Maakt u gebruik van een bepaalde werktechniek? Zo ja, kunt u dit uitleggen?
Zoals ik hierboven al zei, is het een synthese van de abstracte plek en het figuratieve. Ik gebruik deze techniek al heel lang, omdat het volledig mijn karakter weerspiegelt. Ik ben vrij en impulsief, soms onevenwichtig als een abstracte waas. En soms, als het om haar werk gaat, is ze heel kalm. Omdat kwaliteitsresultaten het belangrijkste in mijn leven zijn.

Zijn er vernieuwende aspecten in uw werk? Kunt u ons vertellen welke?

Nu probeer ik geleidelijk een video-installatie voor mezelf. Dit is geen nieuwe richting, maar voor mij is het een primeur. Ik breng graag beweging over en ik heb het gevoel dat ik nu al mis wat ik heb. Ook probeer ik de laatste tijd voor mezelf te beeldhouwen in combinatie met natuurlijke materialen.

Heeft u een formaat of medium waar u het meest vertrouwd mee bent? zo ja, waarom?

Er is geen specifieke voorkeur, omdat ik gebruik wat het beste de stroom van mijn project op dit moment weerspiegelt.

Waar produceer je je werken? Thuis, in een gedeelde werkplaats of in je eigen werkplaats? En hoe organiseer je in deze ruimte je creatieve werk?

Op dit moment ben ik een nomadische kunstenaar. Onlangs moest ik mijn thuisland verlaten. Daar, in Rusland, werkte ik in een werkplaats. Nu hoop ik echt op een workshop in de nabije toekomst. Samen met mijn collega's werken we aan dit onderwerp. Ik aanvaard mijn lot met belangstelling en waar ik morgen ook zal zijn, het belangrijkste voor mij is de mogelijkheid om mijn pad te vervolgen.

Brengt uw werk u ertoe te reizen om nieuwe verzamelaars te ontmoeten, voor beurzen of tentoonstellingen? Zo ja, wat betekent dit voor u?

Ja, ik moet nog steeds veel reizen voor mijn werk, want naast de tentoonstellingsactiviteit wordt er nog steeds gewerkt met het culturele erfgoed van Europa en de kunstresidentie. Dit is voor mij normaal en wekt veel belangstelling. Ik heb veel vrienden en collega's in verschillende landen en het is voor mij erg waardevol om elkaar onder het genot van een glas wijn te ontmoeten en ervaringen uit te wisselen. Ik sta altijd open voor communicatie met nieuwe mensen.

Hoe stelt u zich de evolutie van uw werk en uw carrière als kunstenaar in de toekomst voor?

Ik heb veel projecten en ideeën. Soms lijkt het erop dat dit niet genoeg is voor het leven. Ik wil graag mijn boodschap via de werken blijven uitdragen, iets heel belangrijks doen en jonge kunstenaars helpen zich te ontwikkelen in hun werk. Ook zou ik graag mijn kunstcollectie willen verzamelen of misschien in de loop van de tijd een stichting willen oprichten, omdat de wereld schoonheid nodig heeft, maar meer heeft de wereld een "nuchtere blik" nodig, en ik denk dat het beter is om in een visuele en universele taal te spreken .

Wat is het thema, de stijl of de techniek van je nieuwste artistieke productie?

De afgelopen twee jaar heb ik gesproken over de toestand van mijn land. Over de begonnen oorlog en over het verlangen om die te beëindigen. Ik geloof dat oorlog ondenkbaar is in de moderne samenleving. Als iemand het goede draagt en aan anderen denkt, zal hij nooit een oorlog beginnen. Ik uit mijn protest met behulp van het belangrijkste teken voor mij: het menselijk lichaam. Het is zowel dood als levend, rouw en samenhang, aanval en verzoening. Soms imiteren deze lichamen de ruimte, soms komen ze er bijna uit voort.

Kunt u ons vertellen over uw belangrijkste beurservaring?

In 2018 hebben mijn collega’s en ik een project in Brugge gedaan voor blinden en slechtzienden. Het heette "Geen museum", omdat het in strijd was met alle museumwetten. De installatieschilderijen waren gemaakt van verschillende volumetrische materialen en mensen konden ze aanraken, de parfum ruiken en er foto's mee maken. In elk van de werken stond een boodschap geschreven met een speciale tekst. De meeste werken schonken we aan weeshuizen en stichtingen. Het was voor mij een heel belangrijk project. Met enkele gasten van de tentoonstelling communiceren we tot nu toe.

Als je een beroemd werk uit de kunstgeschiedenis zou kunnen maken, welk werk zou je dan kiezen? En waarom ?

Absoluut “Guernica” van Picasso. Ik geloof dat dit het beste werk is, nou ja, of een van de beste. Ik herinner me mijn eerste emoties toen ik dit werk zag. Ik zou zoiets graag tijdens mijn reis willen doen.

Als je een beroemde artiest (dood of levend) zou kunnen uitnodigen voor een diner, wie zou dat dan zijn? Hoe zou je hem voorstellen de avond door te brengen?

Ik heb er niet over nagedacht. Voor mij is het waarschijnlijk belangrijk om iemand persoonlijk te kennen. Hoewel ik misschien ergens op het balkon in Parijs een glas wijn met Paul Nesh zou hebben gemist, weet ik niet waarom het Parijs is. Waarschijnlijk boekenassociaties.

Bekijk meer artikelen

Artmajeur

Ontvang onze nieuwsbrief voor kunstliefhebbers en verzamelaars